ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αγαπητή Σούπερ Κατερίνα.Οκ γενικά έχω εκεί το FB με real life γνωστούς κυρίως, φιλαράκια, συναδέλφους, χαμένα ξαδέρφια που δεν έχουμε μιλήσει ποτέ,κανα δυο παλιούς συμμαθητές που δεν ξέρω πως με βρήκαν και ντρεπόμουν να μην τους κάνω add μπας και με πετύχουν καμιά μερα στον δρόμο και μου πουν "Έλα ρε γιατί δεν με κάνεις add στο FB να κανονίσουμε να πάμε για κανά καφέ" Άλλα μέχρι εκεί.Γενικά κλειστά πράγματα και μετρημένοι στα δάχτυλα του ενως χεριού οι άκυροι "φίλοι".Το φιλοσοφικό ερώτημα που θέλω να θέσω προς το πάνσοφο και πάντα πρόθυμο αναγνωστικό κοινό της Lifo είναι το εξής:Πριν κάποιες μέρες έπεσα τυχαία (απλά είχαμε κάνει και οι δυο attend σε ένα event) πάνω στο προφίλ ενός ατόμου που μας αρέσουν ακριβώς τα ίδια πράγματα, τα ίδια βιβλία οι ίδιες μουσικές. Ενα άτομο που το βλέπεις και λες, κοίτα ρε συ, κρίμα να μην είμαστε φίλοι. Κάνεις λοιπόν add άτομα έτσι στο ξεκάρφωτο; Χωρίς κανέναν κοινό φίλο,τίποτα. Και αν ναι,τι λες ώστε να μην τερματίσεις το creeper meter;Θέλω την βοήθεια του κοινού παρακαλώ.