ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πέρασα στη σχολή της πρώτης μου επιλογής, και όπως τότε νόμιζα και της πρώτης μου προτίμησης. Στην πορεία διαπίστωσα ότι το αντικείμενο της σχολής μου τελικά όχι μόνο δεν μου αρέσει, αλλά αισθάνομαι ότι σπουδάζω κάτι που απλά δεν μου ταιριάζει. Είμαι ήδη στη μέση των σπουδών μου, με τα μαθήματά μου, αν και απαιτητικά, τα πάω αρκετά καλά, αλλά και πάλι αισθάνομαι ότι αυτό που θα κάνω δεν θα με γεμίσει, ούτε και ότι θα μπορέσω να ανταποκριθώ με επιτυχία στις μετέπειτα επαγγελματικές μου υποχρεώσεις...Φοβάμαι ότι δεν θα τα καταφέρω, ότι δεν θα είμαι καλή σε αυτό που κάνω, γεμίζω άγχος και αναρωτιέμαι διαρκώς αν έκανα τη σωστή επιλογή. Αισθάνομαι χαμένη και ανήμπορη να διαχειριστώ την κατάσταση. Μέρα με τη μέρα χάνω την αυτοπεποίθησή μου, όλα μου φαίνονται δύσκολα και τραγικά. Δεν ξέρω τι να κάνω για να ανατρέψω την κατάσταση. Σκέφτομαι ότι τώρα, αφού μπήκα στο χορό, θέλοντας και μη, είμαι υποχρεωμένη να χορέψω... Το θέμα μου όμως δεν είναι να βγάλω τη σχολή μου όπως-όπως... Με προβληματίζει το "μετά". Μετά τι; Σκεφτόμουν να ασχολούμαι παράλληλα με κάτι που πραγματικά μου αρέσει, αλλά δυστυχώς οι οικονομικές συγκυρίες μου στερούν κάθε τέτοιου είδους δυνατότητα... Θέλω να είμαι συνεπής και υπεύθυνη στα επαγγελματικά μου καθήκοντα, όταν κάποια στιγμή βγω στην αγορά εργασίας, το θέμα είναι όμως ότι αν δεν "το 'χω" δεν θα είμαι επιτυχημένη σε αυτό που κάνω...