ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

9 χρόνια μαζί, απο μικροί. Ο πρωτος μου, εκεινος ειχε πάει με 5-6 άλλες πριν απο μενα. Είναι τέλειος σε όλα για μενα, εξωτερικά, εσωτερικά, εντος εκτος κι επι τα αυτα. Δε ζητάω τιποτα άλλο. Δε μπορω να περιγραψω πόσο τυχερη νιωθω που εχω βρει αυτον τον ανθρωπο. Νιωθω πως κανενας αλλος δε φτανει ουτε στο μικρό του δαχτυλακι σε κανενα τομέα για μενα. Τα πηγαινουμε τέλεια, ταιριαζουμε και αγαπιόμαστε πάρα πολύ.ΑΛΛΑ. Το μελανό σημείο στη σχεση μας ειναι το σεξ. Δεν ειναι οτι ειναι κακό. Θα σας τα πω ωμά ρε παιδια: ειναι πάντα "αποτελεσματικό", πάντα ερχομαι σε οργασμο. Αλλά ειναι κάπως ...βαρετό. Θα γινουν όλα με τον ίδιο τρόπο, με τις ιδιες κινησεις, με την ιδια σειρά και ΚΥΡΙΩΣ χωρις ιδιαιτερο πάθος, χωρις ιδιαιτερη κ@υλα απο μεριας του. Ειναι μια χαρά, αλλά δεν ειναι "ουαου". Ηταν όμως ετσι εξ'αρχης! Δεν κατεληξε ετσι με τα χρόνια και τη συνηθεια. Απλά τωρα πλέον εχει παραγινει. Κάνουμε σεξ 1 φορά το μηνα και ΑΝ. Ειμαι 26 και ειμαι πολύ όμορφη (σας τα λέω χυμα τωρα, δεν εχω λόγο να το παιξω γκόμενα ανωνυμα στη lifo). Βλέπω τα βλέματα άλλων αντρων και μου τη δινει, λέω ο δικός μου ο μπουμπουνας κοιμαται ορθιος? Ειμαι προθυμη σε όλα, σε καινουρια πραγματα, σε πειραματισμους, δεν ειμαι ξενερωτη. Αλλα δε μου ζητάει ποτέ τιποτα με ιδιαιτερη θέρμη. Δε θελω να κάνει ακροβατικά. Λίγο πάθος θελω.Ειχαμε χωρισει για κάποια περιοδο πριν λίγα χρόνια και ειχα κάνει κατι με καποιον άλλο. Δεν εκανε κάτι καλυτερο αυτος ο άλλος. Ισα-ισα, αντικειμενικά "χειρότερος" ηταν στο σεξ. Αλλά για πρωτη φορά στη ζωη μου ενιωσα πώς ειναι να σε ΘΕΛΟΥΝ με κεφαλαια. Να σε βλεπει ο άλλος και να του γυριζει το ματι ρε παιδι μου! Να σου μιλάει στο σεξ να σου λεει διαφορα(ο δικος μου ψιλοντρεπεται). Το καναμε κι ενιωθα οτι δε με χορταινει, του εκανα κατι και τρελαινόταν. Δεν ηξερα πώς ειναι αυτό το συναισθημα ως τοτε! Αυτος ο άλλος δεν εχει καμια σχεση, ουτε τον σκεφτομαι, ουτε με ενδιαφερει, απλά το αναφερω προσπαθώντας να εξηγησω τι εννοω.Το εχω συζητησει μαζι του πολλές φορές και με ειλικρίνια-που πάντα εχουμε μεταξυ μας. Διακριτικά εννοειται, ποτε δε θα του ελεγα κατι ωστε να τον κανω να νιωσει λίγος. Και ουτε το ριχνω όλο πάνω του. Του λέω, πες μου τι σ'αρεσει, τι θες να κανουμε, τι σε φτιαχνει? Η απαντηση δεν ειναι ποτέ κατι συγκεκριμενο. Εκτος απο τη συχνότητα ολα ειναι καλα γι'αυτον, εισαι τέλεια μου λέει, δε θελω καμια άλλη, όλα καλα τα κανεις!Το συμπερασμα αυτων των συζητησεων ειναι "θα φτιαξουν όλα, εγω φταιω, με το αγχος" κλπ. Με τη σειρά τους αυτες οι συζητησεις τον ψιλοαγχωνουν μαλλον γιατι του δινουν την εντυπωση οτι του πετάω το μπαλάκι και "πρεπει" να το κανουμε. Νιωθω οτι καποιες φορες με πλησιαζει ωστε να το κανουμε "για να το κανουμε" και να μηδενισει το κοντερ. Και καινουριες τυψεις αρχιζουν απο την επομενη βδομαδα με αποτελεσμα να στρουθοκαμηλιζει και να το αποφευγει, μεχρι να περασει κανας μηνας παλι, και να κανουμε ξανα την ιδια συζητηση μετα απο κανα 3μηνο....φαυλος κυκλος. (δεν το αποφευγει ενεργα, απλά δεν το επιδιωκει κιολας)Και η αληθεια ειναι οτι δε μπορω να του τα πω όλα αυτα τελειως χυμα. Γιατι καπου νιωθω αφελής και χαζή να ζηταω απο εναν ανθρωπο με τον οποίο ειμαι μαζι 9 χρόνια, ξαφνικά να ξυπνησει μια μερα και να πεθαινει στην κ@υλα για μενα σαν να με βλεπει πρωτη φορα! Σιγα μωρη ποια εισαι? Δεν το εχω ζησει ποτέ ομως αυτο! Ισως αν ημασταν μεσ'το παθος παλια, να το εβλεπα σαν φυσική εξελιξη της σχεσης. Αλλα δεν ημασταν. Θα μου πεις τωρα το θυμηθηκες? Ε ναι, τα τελευταια χρόνια με πειραζει περισσοτερο. Παλια ημουν κι εγω μικρό, πιο άμαθο, πιο ντροπαλό. Ξερετε τωρα, οι γυναικες με τα χρόνια απαλευθερωνονται περισσοτερο στο σεξ.Ακριβως επειδη ειμαστε τόσο καλά μαζι και δε θελω με τιποτα να χωρισουμε, στεναχωριεμαι στη σκεψη οτι that's it για μενα. Καποια στιγμη θα παντρευτουμε κι εγω δε θα εχω ζησει ποτέ το πάθος στο σεξ. Πόσο κριμα νε εχω βρει εναν αντρα ο οποίος εχει τα παντα, αλλα στο σεξ δεν ειμαστε on the same page. Με πιανει το παραπονο ρε παιδια, γυναικα ειμαι κι εγω...ακουω αλλες ιστοριες και ζηλευω.Υ.Γ. δεν ξερω γιατι τα γραφω όλα αυτα. Ισως τα λέω επειδη δεν τα εχω πει ποτέ σε κανεναν.Ουτε στις φιλες μου. Οσο και να τις αγαπω και να τις εμπιτευομαι δε νομιζω οτι θα με ωφελησει σε κατι μια τετοια συζητηση.Ειμαι και κλειστος τυπος.Υ.Γ 2, δεν εχει καποιο ψυχολογικο/οργανικό πρόβλημα ουτε με απαταει.Υ.Γ 3, οσοι το διαβασατε όλο ειστε ηρωες.Βάνα