ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η δυνατότητα για αγάπη διεκδικεί τον ίδιο χώρο με το "εγώ" μας. Οπότε: όσο πιο πολύ αγαπάει κάποιος τον εαυτό του, τόσο λιγότερο μπορεί να αγαπήσει κάποιον άλλο και το αντίθετο.Υπάρχουν όλες οι κλίμακες ανθρώπων. Τα δύο άκρα όμως παρουσιάζουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον:1. Αυτοί/ες που αγαπούν ελάχιστα ή καθόλου τον εαυτό τους. Το εκμηδενισμένο εγώ, αφήνει άπλετο χώρο τον οποίο καταλαμβάνει η αγάπη για τον άλλο. Αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να αγαπήσουν παθιασμένα, τερματισμένα, με απελπισία. Μπορούν να βάλουν τον άλλο πάνω από τον εαυτό τους σε σημείο να καταλήξουν να ζουν μόνο για εκείνον/η. Οι σχέσεις που δημιουργούν είναι σχέσεις απόλυτης εξάρτησης και κατά 99,9% οδηγούν σε απαξία από το αντικείμενο της λατρείας. Είναι φαύλος κύκλος διότι μέσα σε μια ερωτική σχέση, όσο λιγότερο φαίνεται ότι αγαπάει κάποιος τον εαυτό του (και αυτό σίγουρα αρχίζει να φαίνεται από ένα χρονικό διάστημα και μετά), τόσο ωθεί τον άλλο ασυνείδητα να του φερθεί άσχημα. Με άλλα λόγια να του επιβεβαιώσει την ελάχιστη ή και ανύπαρκτη εικόνα που έχει για τον εαυτό του. Αυτοί οι άνθρωποι, αν βρεθούν σε σχέση όπου ο άλλος δείχνει να τους εκτιμά, να τους θαυμάζει και γενικά να έχει καλύτερη εικόνα απ' ό,τι έχουν οι ίδιοι, χάνουν το ενδιαφέρον τους. Οπότε αν βρεθούν σε σχέση με άνθρωπο της κατηγορίας τους, αυτή κρατάει ελάχιστα.Στον αντίποδα τώρα:2. Αυτοί/ες που αγαπούν υπερβολικά τον εαυτό τους και έχουν διογκωμένο εγώ. Είναι ουσιαστικά άνθρωποι που δεν μπορούν να αγαπήσουν κανέναν άλλο. Δεν υπάρχει χώρος. Η εικόνα για τον εαυτό τους καταλαμβάνει τα πάντα. Συνήθως είναι και άνθρωποι μειωμένης αντίληψης (όχι απαραίτητα κουτοί) γιατί το τεράστιο εγώ τους, εμποδίζει την κριτική σκέψη. Οι σχέσεις που τείνουν να αναζητούν είναι οπαδικού τύπου. Τους ενδιαφέρει ο άλλος, είτε είναι φίλος είτε εραστής, να εκδηλώνει αδιάκοπα το θαυμασμό του και ανά πάσα στιγμή να γίνεται αντιληπτό ότι εκείνοι είναι ανώτεροι. Οι σχέσεις τους είναι one way ουσιαστικά. Δηλαδή κυρίως παίρνουν. Αν δώσουν κάτι θα είναι μόνο και μόνο για να εισπράξουν περαιτέρω χειροκρότημα και θαυμασμό. Οι ερωτικές τους σχέσεις είναι κυριαρχικού τύπου. Θα μείνουν με κάποιον/α μόνο σε περίπτωση που ισχύουν τα παραπάνω. Δεν επενδύουν και ως εκ τούτου, οι σχέσεις δεν έχουν κόστος. Ακόμη και σε περίπτωση που δεχτούν πλήγμα στον εγωισμό τους (απιστία π.χ.) συνήθως δεν το εκλαμβάνουν έτσι. Δεν διανοούνται ότι μπορεί να προτιμήθηκε κάποιος άλλος/η στη θέση τους. Οπότε το συμβάν "εκλογικεύεται" σύμφωνα με τη δική τους λογική πάντα. Π.χ. "εφόσον είναι αδύνατον να με απάτησε γιατί προτίμησε κάποιον άλλο (δεν υπάρχει άλλος καλύτερος), το έκανε για εκδίκηση ή από παράπονο ή για να με κάνει να δώσω περισσότερα, με άλλα λόγια το έκανε γιατί με λατρεύει". Αυτοί οι άνθρωποι, αν βρεθούν σε σχέση με άτομο της κατηγορίας τους, δημιουργούν συγκρούσεις και γρήγορα χωρίζουν. Οι χωρισμοί όμως, όπως είπαμε παραπάνω, είναι ανώδυνοι.Φυσικά υπάρχουν και όλες οι ενδιάμεσες κλίμακες και μπορεί κανείς να πει ότι μια ισορροπία μεταξύ "εγώ" και ικανότητας για προσφορά αγάπης, είναι η χρυσή τομή βάσει της οποίας δημιουργούνται οι (ας πούμε) πιο επιτυχημένες σχέσεις. Βέβαια όλα αυτά δεν είναι απόλυτα και σπανίως συναντά κανείς ανθρώπους που ανήκουν στα παραπάνω απόλυτα άκρα. Το σύνηθες είναι κάποιοι να πλησιάζουν τα άκρα αλλά να μην τα αγγίζουν. Οπότε έχουν και κάποιο περιθώριο για συμπεριφορές προς την αντίθετη κατεύθυνση.Παρόλα αυτά οι 2 παραπάνω κατηγορίες βρίσκονται πολύ συχνά σε σχέση μεταξύ τους ακριβώς γιατί η μία καλύπτει τις ανάγκες της άλλης. Ο ένας θέλει μόνο να δίνει, ο άλλος μπορεί μόνο να παίρνει. Ο ένας αγαπάει και για τους δύο, ο άλλος καθόλου. Ο ένας με το συρρικνωμένο εγώ του, αφήνει όλο το χώρο για το διογκωμένο εγώ του άλλου. Και πάει λέγοντας.Υ.Γ. Θα συναντήσει κανείς πολλούς ανθρώπους που θα παραδεχτούν ότι ανήκουν στην πρώτη κατηγορία αλλά ελάχιστους ή καθόλου που θα παραδεχτούν ότι ανήκουν στη δεύτερη. Οι πιθανότητες είναι, ότι αν ανήκεις στη δεύτερη, δεν το ξέρεις και δε θα το μάθεις ποτέ. Έχει να κάνει με το θέμα της αντίληψης που εξηγώ παραπάνω. Δηλαδή ένας άνθρωπος της κατηγορίας 2 δε θα μπορούσε ποτέ να παραδεχτεί ότι είναι εγωιστής, νάρκισσος και ιδιοτελής. Είναι μόνο τέλειος.