________________
1.
Και ερωτώ τώρα αμπα μου να αγαπας ή να αγαπιέσαι? πας εκεί που σου κόβονται τα πόδια ή στο οικείο γλυκό αγόρι που είναι πάντα εκεί? η σχέση ειναι πάντα θέμα εξουσίας ή συμβαίνει τα μέλη της να είναι απολύτως ίσα? όταν θαυμάζεις κάποιον πολύ και νιώθεις για καποιους λόγους υπό γίνεται ποτέ να συνυπάρξεις μαζί του σε μια ισότιμη σχέση ή νιωθεις πάντα σαν μαθήτρια? Και αν μέσα σου αναρωτιέσαι τι σου βρίσκει είναι ανασφάλεια ή απλο ένστικτο που είναι θέμα χρόνου να επιβεβαιωθεί?- εκπαιδεύοντας την Ρίτα
Αυτό που θα έπρεπε να αναζητάς είναι να αγαπάς και να αγαπιέσαι, αν νομίζεις ότι το οικείο γλυκό αγόρι θα είναι για πάντα εκεί, είσαι γελασμένη, οι ισορροπίες σε ένα ζευγάρι δεν μένουν σταθερές, για να έχει πάντα ο ένας το πάνω χέρι πρέπει να το συντηρεί ο άλλος, η ανασφάλεια είναι ένα ανθρώπινο χαρακτηριστικό που με τον κατάλληλο χειρισμό μπορεί να μετατραπεί σε πλεονέκτημα, και η ζωή δεν απλοποιείται σε τεχνητά διλήμματα.
________________
2.
Αμπα μου, καλησπέρα.
Είμαι 20 χρονών και αυτή τη στιγμή νιώθω λίγο μπερδεμένη γι'αυτό σου γράφω. Το πραγμα πάει αρκετά καλά με το παιδί που είμαι ερωτευμένη γενικά. Απλά το θέμα είναι ότι αυτός είναι 26 και έχει πιστεύω εμπειρία ενώ εγώ όχι. Και δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω με αυτό. Αναφέρω εμπειρία στο σεξουαλικό κομμάτι. Απ'όσους γνώρισα ποτέ κανένας δεν με έκανε να θέλω να του δώσω τον εαυτό μου, όμως εκείνος το κάνει. Φοβάμαι μην τα κάνω θάλασσα και ξενερώσει. Δεν είναι πιστεύω ανασφάλεια το ότι δεν έχω ολοκληρώσει αλλά το ότι εκείνος έχει αρκετή εμπειρία ενώ εγώ όχι. Δεν ξέρω. Εσύ τι λές;- kidcat
Ότι η σεξουαλική ζωή σας ζωή θα είναι από κοινού και συνδυασμός των δυο σας, και ότι το σεξ δεν είναι άλμα εις μήκος για να έχει σημασία η εξάσκηση. Σημασία έχει να το θέλεις και να αισθάνεσαι άνετα με το σώμα σου. Αυτά έχουν σχέση με την εμπειρία, αλλά όχι μόνο με τη σεξουαλική.
________________
3.
Αγαπητή Α μπα,
έχω μια φίλη,παντρεμένη με παιδάκια. Ο άντρας της λείπει εκτός Αθηνών για δουλειά 5-7 μέρες κάθε μήνα. Τις μέρες αυτές ή για την ακρίβεια τις νύχτες, η φίλη μου δεν κοιμάται. Παίρνει τα παιδιά στο κρεββάτι της και ξενυχτάει. Μου είπε ότι φοβάται γιατί έχουν χαλάσει οι ασφάλειες στις μπαλκονόπορτες. Πρότεινα, α)να επιδιορθώσουν τις πόρτες, β) να βάλουν κλειδαριά ασφαλείας στην κεντρική και γ) να βάλουν συναγερμό. Μετά από δύο σχεδόν χρόνια μάντεψε τι έχει αλλάξει. Τίποτα. Οι πόρτες παραμένουν χαλασμένες , ο σύζυγος απουσιάζει σταθερά 5-7 μέρες κάθε μήνα και η φίλη μου απλά φοβάται και δεν κοιμάται τα βράδια. Και ερωτώ ,α) πως είναι δυνατόν, να φοβάσαι στο ίδιο σου το σπίτι και να μην κάνεις κάτι για να νιώσεις ασφάλεια, και β) πως είναι δυνατόν, να φοβάσαι μόνο τις μέρες που απουσιάζει ο σύζυγος και όχι και τις υπόλοιπες , γίνεται το σπίτι μαγικά ασφαλέστερο ή νομίζει ότι έχει παντρευτεί το superman;
Οι δύο ερωτήσεις που κάνεις είναι λογικές, αλλά μόνο ως ρητορικές μπορούν να τεθούν.
________________
4.
Καμιά φορά απαντάς σε ερωτήσεις τύπου ''αυτή είναι ερώτηση Catch 22''..;έψαξα και είδα οτι είναι βιβλίο του Joseph Heller. Να το αγοράσω ή είναι βλακεία και το αναφέρεις κοροϊδευτικά;;
Το Catch 22 θεωρείται ένα από τα λογοτεχνικά μνημεία της ανθρωπότητας, οπότε όχι, δεν το αναφέρω κοροϊδευτικά. Παράλληλα είναι και από τα βιβλία που ο κόσμος δεν αντέχει να διαβάσει μέχρι το τέλος. Επειδή μπορεί κι εσύ να μην αντέξεις να το διαβάσεις, να γιατί το αναφέρω: το βιβλίο περιγράφει την παράνοια του πολέμου, αλλά μπορεί να εφαρμοστεί γενικά στη ζωή και στην παράνοια της εξουσίας που δημιουργεί ανισότητες. Το κεντρικό θέμα του είναι οι περιπέτειες μιας ομάδας αεροπόρων των ΗΠΑ στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που ο μοναδικός τους σκοπός είναι να γλυτώσουν από τον πόλεμο και σταματήσουν να συμμετέχουν στις αεροπορικές επιδρομές.
«Υπήρχε μόνο μια παγίδα και αυτή ήταν το Κατς-22, που καθόριζε πως η ανησυχία κάποιου για την προσωπική του ασφάλεια, μπροστά σε πραγματικούς και άμεσους κινδύνους, ήταν λειτουργία του νου. Ο Ορρ ήταν τρελός και μπορούσαν να τον κρατήσουν στο έδαφος. Δεν είχε παρά να το ζητήσει, και μόλις το ζητούσε, θα έπαυε πια να είναι τρελός και θα έπρεπε να πετάξει και σε άλλες αποστολές. Ο Ορρ θα ήταν τρελός για να πετάξει και σε άλλες αποστολές, και υγιής αν δεν πετούσε, αλλά αν ήταν υγιής έπρεπε να πετάξει και σε άλλες. Αν πετούσε σε άλλες, ήταν τρελός και έτσι δεν ήταν αναγκασμένος να πετάξει, αλλά αν δεν ήθελε να πετάξει, ήταν υγιής και έπρεπε να πετάξει. Ο Γιοσάριαν είχε συγκινηθεί βαθύτατα από την απλότητα αυτού του άρθρου του Κατς-22 και άφησε να του ξεφύγει ένα σφύριγμα θαυμασμού.»
________________
5.
Πριν 5 χρόνια είχα γνωρίσει έναν πολύ ενδιαφέρον τύπο, ήμουν μικρή και άβγαλτη τότε και δεν τον διεκδίκησα, ούτε καν είχα τολμήσει να σκεφτώ ότι θα ήθελε να ασχοληθεί μαζί μου. Πέντε χρόνια αργότερα, και αφού τον έχω χάσει και αυτός το ίδιο (και δεν τον σκεφτόμουν, απλά πού και πού όταν έβλεπα κάτι που μου τον θύμιζε τον σκεφτόμουν και χαμογελούσα νοσταλγικά), ξαναβρισκόμαστε. Εγώ μέσα σε αυτά τα χρόνια κάπως εξελίχθηκα στο θέμα του φλερτ-"έρωτα"-"παιχνιδιού ανάμεσα σε άντρα-γυναίκα" κλπ. Οπότε χαιρετιόμαστε, μιλάμε κλπ και κανονίζουμε και βγαίνουμε. Το βράδυ εκείνο κάνουμε σεξ, και ήταν ό,τι καλύτερο έχω κάνει ποτέ στη ζωή μου. Ωστόσο, επειδή ξέρω ότι αυτός είναι φτερό στον άνεμο, δεν κάνω παραπάνω σκέψεις ούτε περιμένω κάτι από αυτόν. Έπειτα από δύο ημέρες κανονίζουμε και βγαίνουμε. Χαλαρά τελείως, και ευχάριστα κυλούσε η συζήτηση. Θέματα με το σώμα μου δεν είχα ποτέ ιδιαίτερα, ωστόσο ξέρω ότι έχω κυτταρίτιδα, ψωμάκια και πεσμένο κώλο. Και αυτός την μέρα αυτή που βγήκαμε για χαλαρά (αφού κάναμε σεξ) μου λέει: "Γυμναστήριο έχεις σκεφτεί να πας; Είναι κρίμα να είσαι τόσο όμορφη κοπέλα και να χαραμίζεις τον εαυτό σου με το να μην κινείσαι. Αν χάσεις τα ψωμάκια, θα είσαι θεογκόμενα. Στο λέω με κάθε καλό συναίσθημα και για να μην σε προσβάλλω". Και πράγματι δεν προσλβήθηκα καθόλου, κυρίως επειδή ξέρω ότι είπε μία αλήθεια (και για τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά του σώματός μου και για την ακινησία μου). Σοκαρίστηκα που το κατάλαβε (το πρώτο το είδε όταν κάναμε σεξ) και νομίζω ότι δίκαια είχα γοητευτεί μαζί του πριν 5 χρόνια. Δεν σκοπεύω να πάθω υστερία σχετικά με αυτόν, απλά χαίρομαι που μου συνέβη κάτι τέτοιο, μου μίλησε με μία αθώα ειλικρίνεια που δεν έχω ξανασυναντήσει. Ακριβής ερώτηση δεν έχω, αλλά ήθελα να το μοιραστώ μαζί σου μήπως και έχεις να κάνεις κάποιο σχόλιο. :-)- δανάη
Αν χαιρόσουν πραγματικά που σου συνέβη κάτι τέτοιο, δεν ξέρω αν θα ένιωθες την ανάγκη να το μοιραστείς μαζί μου για να ρωτήσεις αν έχω κάποιο σχόλιο. Δεν πιστεύω ότι είναι υποχρεωτικό να νιώσεις άσχημα και πραγματικά, είναι καλό που δεν ταράχτηκες, φτάνει να μην ταράχτηκες, και να μην προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου ότι δεν ταράχτηκες, επειδή θέλεις να κρατηθείς από τη σκέψη ότι έριξες στο κρεβάτι κάποιον που θεωρείς 'φτερό στον άνεμο' και άρα έχει επιπλέον δικαιώματα στο να λέει χοντράδες.
________________
6.
Καλή μου Α,μπα.
Είμαι νέα καθηγήτρια και ενώ εξασκώ το επάγγελμά μου κατά κάποιον τρόπο - κάνω ιδιαιτέρα - δεν είμαι σίγουρη αν είμαι καλή σε αυτό. Παρακολουθώ και ένα πρόγραμμα για πιο άπειρους καθηγητές και μέσα από την πρακτική άσκηση που κάνουμε το νιώθω και πιο έντονα. Αγχώνομαι υπερβολικά και τα χάνω κάπως, κάτι που πιστεύω δεν πρέπει να έχει ως γνώρισμα ένας καθηγητής. Θα έπρεπε να δείχνει αυτοπεποίθηση για να καθοδηγεί, έτσι δεν είναι? Βλέπω και άλλους καθηγητές που μου φαίνονται πολύ καλύτεροι και με κάνει να σκέφτομαι ότι δεν έχω τα κατάλληλα γνωρίσματα γι'αυτό. Ακόμα και με το διάβασμα και όσο και να προσπαθώ να γίνομαι καλύτερη, αυτό είναι ένα στοιχείο που δεν το αποβάλλω σε κανένα μάθημα της πρακτικής, όσο κι αν πεισμώνω από πριν. Σκέφτομαι, γιατί μεθαύριο να επιλέξει εμένα ένας εργοδότης και όχι κάποιο άλλο άτομο, πιο σίγουρο για τον εαυτό του, και ειδικά με τον ανταγωνισμό της κρίσης? Και μετά σκέφτομαι ότι και να ψάξω να ασχοληθώ με κάποιον άλλο τομέα, δεν ξέρω πώς θα νιώσω σίγουρη όταν δεν νιώθω καν με αυτό που έχω σπουδάσει τόσα χρόνια. Νιώθω τρελή ανασφάλεια με όλο αυτό..Εσύ τι λες? Να συνεχίσω με αυτό που κάνω με το φόβο ότι δεν θα είμαι καλή ή να ψάξω κάτι άλλο τώρα που είμαι και πιο μικρή?- δεν ξερω
Απολύτως σίγουροι είναι όσοι δεν έχουν αρκετές πληροφορίες, και οι λογικά σκεπτόμενοι άνθρωποι που έχουν συνείδηση είναι μονίμως με επιφυλάξεις. Από την άλλη, χωρίς αυτοπεποίθηση δεν μπορείς να αποδείξεις ότι αξίζεις τη θέση που έχεις, και δεν μπορείς να εμπνεύσεις άλλους. Να, μια περίφημη εφαρμογή του Νόμου Κατς 22.
Αν θέλεις να προσφέρεις, είσαι εργατική και προσπαθείς συνεχώς να βελτιώνεσαι, είσαι ένα όνειρο για κάθε εργοδότη. Αυτά έχουν μερικές φορές και περισσότερη σημασία από το γενικό ταλέντο που δεν εξασκείται. Οι αμφιβολίες σου είναι πιθανότερο να έχουν σχέση με τον χαρακτήρα σου παρά με την απόδοση σου ως καθηγήτρια. Αν πιστεύεις ότι σε κάποιο άλλο επάγγελμα ή ότι με κάποιου άλλου είδους εφαρμογή των γνώσεων σου θα νιώθεις πιο σίγουρη, μπορείς να το δοκιμάσεις, αλλά είναι κάπως απίθανο να υπάρχει κάποιο επάγγελμα στο οποίο θα ένιωθες απόλυτα σίγουρη και δεν θα είχες αμφιβολίες, και δεν έχεις ιδέα ποιο είναι αυτό.
Το αν είσαι καλή ή όχι στη δουλειά σου δεν έχει να κάνει μόνο με την αίσθηση που έχεις, ειδικά στην αρχή. Η διδασκαλία είναι μια πολύ έντονη και προσωπική διαδικασία, και αυτοί που μπορούν να σε βοηθήσουν περισσότερο να καταλάβεις είναι οι μαθητές σου. Τελικά, μαθαίνουν αυτά που προσπαθείς να τους μάθεις; Νιώθουν ότι είσαι εκεί για να σε ρωτήσουν, ότι ξέρεις αρκετά για να τους καθοδηγήσεις; Αυτά έχουν σημασία, και όχι η εντύπωση που σου δίνουν οι συνάδελφοί σου εκτός του διδακτικού τους περιβάλλοντος.
________________
7.
Έλα πες την γνώμη σου για την Kim..εμετική τουλάχιστον;
Επίσης ποια η γνώμη σου για την βέρα; Μου φαίνεται λίγο άσχημο/περίεργο/χαζό να φοράμε δαχτυλίδια για να δείχνουμε ότι είμαστε παντρεμένοι. Και κάτι τελευταίο. Πόσα χρόνια είσαι Α μπα;; φιλιά είσαι power!
Α)
Η Κιμ για μερικά δευτερόλεπτα μου φαίνεται ότι είναι πιο έξυπνη από όσο φαίνεται, γιατί έχει καταφέρει να μην έχει απολύτως κανέναν χαρακτήρα και να περιφέρεται ως κούκλα που ντύνεται και βάφεται και περιφέρεται και φωτογραφίζεται, στην οποία ο καθένας κάνει τις προβολές του και είναι σίγουρος ότι την έχει ψυχολογήσει σωστά. Αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο να το κάνεις, γιατί όσες εταιρείες pr και να έχεις από πίσω, θα φανεί η ματαιοδοξία σου ή οι κρυφές σου επιθυμίες, ή έστω ο ρατσισμός σου ή οι πολιτικές σου απόψεις, αν έχεις. Η Κιμ είναι ένα γιγαντιαίο φαινόμενο ποπ κουλτούρας γιατί συνεχίζει να κερδίζει μια περιουσία περιφερόμενη σαν καλλωπισμένο αμίλητο και ανέκφραστο ρομπότ χωρίς συναισθήματα, χωρίς όμως να υποκρίνεται καν ότι κάνει κάτι άλλο από αυτό, και αυτή είναι η τεράστια διαφορά με τις υπόλοιπες: δεν παριστάνει την τραγουδίστρια, την ηθοποιό, την παρουσιάστρια, την σχεδιάστρια, ΤΙΠΟΤΑ. Δηλώνει ότι ο κόσμος την αγαπάει επειδή 'είναι ο εαυτός της', και ο εαυτός της είναι το απόλυτο κενό, δεν υπάρχει τίποτα απολύτως, είναι ένα είδωλο με τέλειο μακιγιάζ. Είναι η meta εποχή του σελέμπριτι, είναι να σου στρίβει.
Μετά την βλέπω να κοιτάζεται στον καθρέφτη και να λέει 'τα δόντια μου είναι καταπληκτικά' και συνέρχομαι.
Β)
Όλα όσα φοράς, τα φοράς επειδή θέλεις να δείξεις κάτι. Τα περισσότερα δεν τα καταλαβαίνεις γιατί και οι υπόλοιποι γύρω σου το ίδιο πράγμα θέλουν να δείξουν. Αν το μόνο που μας ένοιαζε είναι να μην κρυώνουμε θα φορούσαμε όλοι τα ίδια ρούχα, ίσως από το ίδιο ύφασμα με το ίδιο χρώμα. Το πού βάζεις το όριο –στις βέρες- δείχνει μόνο ότι δεν έχεις καταλάβει πόσα συμβολίζουν όσα φοράς και φυσικά, όσα δεν θέλεις να φοράς ή/και όσα δεν είσαι υποχρεωμένη από άλλους να φοράς.
σχόλια