Οπως σου είπαν κι άλλοι μην ανησυχείς για τα κιλά σου ούτε καν για τους φίλους ή το αγόρι σου, θα βρεις άλλους. Αφιερώσου στο στόχο σου και δεν θα απογοητευτείς (been exactly there) Το μόνο που με μεγάλη μου λύπη έχω διαπιστώσει κι ελπίζω να μην σου συμβεί κι εσένα είναι οτι και σε άλλες φάσεις της ζωής σου μπορεί να αισθανθείς ανάλογη πιεση και υπάρχει φόβος να ξαναρθεις σε ανάλογη θέση, προσπάθησε λοιπόν να μην "κακοποιείς" τον εαυτό σου σε συνθήκες πίεσης.
6.4.2015 | 23:01
δε βαρεθηκα απλως δε με αναγνωριζω πλεον
Δεν βαρέθηκα απλώς δεν με αναγνωρίζω πλέον.Σε ένα μήνα δίνω πανελληνιες. Με χώρισε ο φίλος μου μετά από 2 χρόνια σχέσης και εγώ απλώς τον κοίταξα και έφυγα.Έχω κάνει το σώμα μου μπαλάκι από σπίτι σε φροντιστηριο και από φροντιστήριο σε αναγνωστηριο. Το μυαλό μου προσπαθεί να απορροφήσει τα παντα ενώ μεταχειριζομαι τον εαυτό μου με το χειρότερο δυνατό τρόπο. Πλέον δε βγαίνω ούτε για καφέ γιατί ντρέπομαι για το ποσο βουβαλεψα ενώ ξέρω ότι κανένας δε πρόκειται να με κοιτάξει.Έγινα ένα ζόμπι με ψυχολογικά ζητήματα για χάρη μιας θέσης σε ένα πανεπιστήμιο. μονο στήριγμα οι γονείς. Οι φίλοι πλέον χάθηκαν εξαιτίας της ανταγωνιστικότητας. Καμία φορα κάθομαι και ρίχνω όλο το φταίξιμο σε εμένα. Που με παράτησε το αγόρι μου,που με κράζουν οι φίλοι πίσω από την πλάτη μου,που εβαλα 17 κιλά,που έχασα την όρεξη μου για τα παντα..Μακαρι να αλλάξουν όλα. Θέλω να αλλάξουν όλα.
2
