ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι στα 30.και δυστυχώς ακόμα αιώνια φοιτήτρια.όχι...δεν ήμουν οι φοιτήτρια που τα έριχνε στον κόκκορα. πέρασα όλα τα μαθήματα εχώ κ 6 χρόνια...κ παιδεύομαι με το κομμάτι της πτυχιακής!( ενδιαμεσα έχω δουλέψει στον χώρο σπουδών μου αλλά ανασφάλιστη...με την ελπίδα ότι θα με ασφαλισουν...Δεν ανέχομαι άλλο ανασφάλιστη εργασία πάνω από 1 μήνα, που θεωρείτε δοκιμαστικά!)όλα τα έκανα μόνη μου εργασίες κτλ. χωρίς σκονάκια. αντε σε ένα δύο μόνο κ αυτά...βοηθητικά..!ο μεγαλύτερος φόβος ήταν η πτυχιακή μου.εγινε ψυχολογικό.άλλαξα πόσα θέματα.κατέλειξα σε ένα. παλέυω αλλα κάθε μερά παλεύω με τον εαυτό μου. έχω κατανοήσει πλήρως το θέμα μου. Αλλά πολύ άγχος....βοήθεια από κανέναν συμφοιτητή! όλους τους βοήθησα χωρίς να ρωτάω σε ποιο σημείο χρειάζονται βοήθεια...όλοι εξαφανίστηκαν!Μακάρι να έβρισκα έναν κλώνο μου να με βοηθούσε..πλέον ζήτησα βοήθεια με πληρωμή...αλλά αναλαμβάνουν όλη την εργασία...δεν θα την παραδώσω αμέσως μόλις μου την δώσουν αλλά θα την κάνω μόνη με βοήθεια της έτοιμης που θα με ετοιμάσουν.Παρακολουθώ σεμινάρια για να βελτιώσω την αυτοπεποιήθησή μου και έχω βελτιωθεί λίγο στην διαχείρηση χρόνου.Ευτυχώς δεν θα με διαγράψουν απο την σχολή.Η σχολή είναι ένας παλιός λογαριασμός που εάν δεν τον κλείσω με επιτυχία θα πληγωθώ πολύ από τον εαυτό μου. θα με πονάει πάντα ακόμα κ έαν ...ασχοληθώ με κάτι άλλο.Αυτά...σε ένα μήνα πρέπει να παραδώσω...Πολύ άγχος...ακόμα ούτε το δεύτερο κεφάλαιο δεν έγραψα...Θέλω να ξαναφέρνω από το άγχος.Έχω τόσα να δώσω κ δεν μπορώ...θέλω το χαρτί το πτυχίο να προχωρήσω!Να βάλω νέους στόχους κ να τους πετύχω!Είμαι η τάδε, κ είμαι καλά!