Συμφωνώ μαζί σου ότι υπάρχουν στιγμές που δεν θέλουμε να δούμε κανέναν. Ειδικά όταν οι φίλοι μας βρίσκονται σε διαφορετική φάση από εμάς (επαγγελματικά, συναισθηματικά κλπ) αρχίζουμε να αραιώνουμε διότι δεν έχουμε και πάρα πολλά κοινά σημεία μεταξύ μας. Μην κάνεις όμως το λάθος να χαθεις. Εστω και μια φορα την εβδομάδα δίνε το στίγμα σου. Μην περιμένεις να σε καλέσουν να τους σώσεις γιατί αν χρειαστείς εσύ βοήθεια πιο πριν ίσως να σε έχουν ήδη ξεχάσει. Και κάτι τελευταίο. Μην περιμένεις πολλά από τους ανθρώπους.
17.11.2012 | 18:36
Friendships...
Είναι φορές που δε θέλω να βγω και λέω ψέμματα στους φίλους μου.. και βέβαια νιωθω ασχημα γι'αυτό. Τους αγαπάω αλλά συχνά δεν έχω τη διάθεση να βγω ή να τους δω. Και δε τους καλώ και συχνά στο τηλέφωνο. Ξέρω οτι δεν είναι σωστό. Εννοείται όμως οτι όποτε με χρειαστουν εγώ είμαι πάντα εκει και η σκέψη μου είναι μαζί τους συχνά.Ίσως να φταίνε κάποια πράγματα σε μένα ή και σε εκείνους.Υπάρχει κάποιος που μπορεί να με καταλαβαίνει? Θα ήθελα τη γνώμη σας...Και επίσης.. πόσο ψηλά βάζετε τη φιλία?
1
