ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας, Αρχικα ελπιζω να μη σας κουρασω με το παρακατω κειμενο κ ελπιζω να μη βγει μεγαλο ωστε να το διαβασετε και να μου απαντησετε.Λοιπόν εγώ είμαι ο τάδε, καλή δουλειά, σοβαρός (ελπίζω), αισθηματίας, 30κάτι, τώρα από εμφάνιση δε ξέρω, έχω τα κιλάκια μου αλλά γενικά νορμάλ.Πολλες απο εδω μεσα που διαβαζω, οταν δειτε εναν αντρα να ανοιγεται και να εκφραζεται, τον αντιμετωπιζετε με θαυμασμο και βλεπω ατάκες του στυλ "που εισαι παληκάρι μου", "υπαρχουν αυτοί οι άντρες;;;" κτλ.Αρχικά έχω την εξής ερώτηση. Στη πραγματική ζωή γιατί δεν σκέφτεστε έτσι; Δε θέλω να το πάρετε επιθετικά το σχόλιο αλλά το συναντώ συχνά: Γιατί λοιπόν ενώ ψάχνετε έναν συναισθηματικό τύπο δοτικό κτλ τρώει έυκολα Χ; Θα μου πείτε από τη πλευρά σας ότι πολλοί από τους άντρες φέρονται σα μαλάκες και γαιδούρια, όμως ρε φίλε εμένα η στενή μου παρέα είναι σχεδόν 30 χρόνια μαζί 5 άντρες και κανείς από τους 5 δεν ειναι Ο ΜΑΛΑΚΑΣ αναίσθητος κτλ.Οπότε έρχομαι στα δικά μου. Μια κοπέλα που την ερωτεύθηκα πολύ και κάτι έγινε στην αρχή, μετά με έκοψε και αργότερα εμφανίστηκε πάλι. Το πάλι είναι στο σήμερα, όπου εγώ σκαλωμένος ακόμη τρώω τυράκι από κάποιες δήθεν δηλώσεις της που αφορούν το μέλλον και μένω στην αναμονή. Ένας φίλος από τη στενή μου παρέα είπε σήμερα "Σεβάσου λίγο τον εαυτό σου γιατί δίνεις πολλά και δεν παίρνεις τίποτα" και ότι "στους 3ους φαίνεσαι κορόιδο και πέφτεις χαμηλά". Και ρωτάω εσάς τις γυναίκες που αναρωτάστε "υπάρχουν αυτοί οι άντρες;;", από πότε το να σας "δίνει" κάποιος είναι λόγος να τον γαμάτε και να τον γειώνετε όποτε σας καπνίσει;Ενώ βλέπω τόσες κοπέλες να αναζητούν αυτό που απλόχερα μοιράζουμε εγώ και οι όμοιοι μου (τρυφερότητα, ρομαντισμό κτλ)στη πραγματική ζωή αυτά δεν δε βρίσκουν καμία εφαρμογή, παρά μόνο αν το γλυκό "δέσει" με τη μια. Και τελικά πόσες είναι αυτές οι περιπτώσεις;;; Ελάχιστες θα σου πω εγω με το χέρι στη καρδιά.Από τη μια θέλω πολύ να γκρινιάξω γι'αυτή που με ταλαιπωρεί και να πω: Τη μια με παίρνει τηλ να μιλήσουμε, την άλλη κάνει σαν να μην υπάρχω. Τη μία μου λέει να πάμε εκδρομή(δεν πήγαμε) οι δύο μας την άλλη ξεχνάει την ύπαρξη μου για πενθήμερα, τη μια λέει ότι υπάρχει κάτι ωραίο μεταξύ μας και την άλλη άντε βρείτε την!! (τα παραπάνω είναι πραγματικά γεγονότα). όμως τι νόημα έχει αυτή η γκρίνια και στη τελική η μια και μοναδική πραγματικότητα και σκληρή είναι αυτή: Αγόρι μου δε σε γουστάρει αρκετά! Αν σε γούσταρε αρκετά τα, εμπόδια (άν υπάρχουν/ όσα υπάρχουν) θα είχαν ξεπεραστεί in a blink of an eye. Αν σε γούσταρε αρκετά ούτε θα έγραφες εδώ ούτε θα stalk-αρες το FB της. Και ας μη ξεχνάμε το εξής: ό,τι είναι αυτή για μένα, κάποιος άλλος ηταν αυτός για εκείνη και με τη σειρά μου εγώ για κάποια αλλη. Δηλαδή ο μαλάκας γκόμενος/γκόμενα που δε νοιάζεται αρκετά.Έχω λοιπόν την εντύπωση ότι πολύ συχνά ο καθένας εδω μέσα βρίσκει αυτό που θέλει να βρει στη δικη του ζωή (μέσα από τα κείμενα που καθημερινά διαβάζουμε) και εν δυνάμει όλοι είμαστε ο κακός/κακιά γκόμενα που τον ταλαιπωρεί. Πονάω. Το ξέρω και το ξέρετε. Αυτά.Τα σέβη μου.