ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: ειρήνη με τον εαυτό μου

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: ειρήνη με τον εαυτό μου Facebook Twitter
61


________________
1.


Ό,τι έγινε Α, μπα μου έγινε επειδή με εξεβίαζε ο πεθερός μου. Μου έλεγε ότι αν δεν πάω μαζί του θα τα ξεράσει όλα στον άντρα μου...για τότε που με είχε πιάσει με τον μπατζανάκη μου στο εξοχικό του κουνιάδου μου, στη Βραυρώνα. Και δε με έκαιγε αυτό δηλαδή, αυτό που με έκαιγε ήταν να μην πάρει χαμπάρι ο κουμπάρος μου, γιατί εγώ μ' αυτόν τρέφω μια... ΤΡΥΦΕΡΗ ΦΙΛΙΑ!! Ελπίζω να με καταλαβαίνετε.. Υπέροχος άνθρωπος! Τυχερή η Βαγγελιώ! Καλή βρώμα κι αυτή. Την είχε πέσει και στον άντρα μου, αλλά αυτός βράχος! ΠΙΣΤΟΣ!...στη δεύτερη ξαδέρφη μου. Χρόνια τώρα κάνουνε παρέα! Ντάξει, όχι ότι με πειράζει. Μια χαρά περνάει κι αυτός κι εγώ. Αυτό που με νοιάζει τώρα Α,μπα μου είναι ότι περιμένω από Γερμανία τον άλλο μου κουνιάδο.. Ανθρακώρυχος αυτός και...- Μέλπω


Μας το έκοψες πάνω στο καλύτερο.


________________
2.


Αγαπημένη μου Αμπά, χαίρομαι πολύ που σου ξαναγράφω. Αυτή τη φορά η ερώτησή μου είναι για μία φίλη μου. Εδώ και 4 μήνες έχω κόψει επαφές με μία από τις καλύτερες μου φίλες. Ήταν πολύ κοινωνική και πολλές φορές αναγκαζόμουν να βρίσκομαι με όλα αυτά τα άτομα που έκανε παρέα χωρίς να περνάω καλά. Ήμουν πολύ ηλίθια που ανεχόμουν την κατάσταση αυτή γι'αυτό και ξέκοψα (χωρίς να κατηγορήσω αυτή για κάτι) αφού εγώ έκανα κάτι που δεν μου άρεσε. Απλά ξέκοψα. Το ίδιο και η άλλη κολλητή μας η Α, με την οποία συνεχίζω να κάνω παρέα. Αυτή λοιπόν η Α ήταν πολύ δεμένη με την κοπέλα αυτή σε σημείο να είναι κάθε μέρα μαζί και καταλαβαίνω ότι της είναι δύσκολο να συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι πλέον φίλες(μιάς και την είχε ως πρότυπο και την ψιλοαντέγραφε) αλλά η συμπεριφορά της είναι τελείως ανώριμη. Τη ζηλεύει απίστευτα όταν βγαίνει έξω με άτομα, τη σχολιάζει και χαίρεται που έχει ''πέσει" η κοινωνικότητά της, άσε που θέλει να κάνει τσεκ ιν και να ανεβάζει φώτο μαζί μου και με άλλες φίλες της για να δείξει ότι περνάει τέλεια χωρίς αυτήν. Είναι πολύ καλός άνθρωπος και υποστηρικτική με τους φίλους της αλλά από την άλλη δείχνει να είναι αρρωστημένη ζηλιάρα και εκδικητική. Θέλω να τη βοηθήσω να ξεπεράσει αυτές τις αρνητικές σκέψεις και να δείχνει περισσότερο τον καλό της εαυτό. Φυσικά και η πρώτη μου σκέψη ήταν να της μιλήσω αλλά όποτε πάω να το κάνω δεν εμβαθύνουμε και πολύ στη συζήτηση ή συμφωνεί για να συμφωνήσει και δεν αλλάζει κάτι με αποτέλεσμα να μη μπορώ να την πείσω πως η συμπεριφορά της δεν είναι και η πιο σωστή και πως δεν θα πρέπει να την απασχολεί η ζωή της πρώην φίλης μας. Κάτι άλλο που δεν μπορώ να σκεφτώ; Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων!- Φωνή_Λογικής

Ίσως. Μου φαίνεται πολύ περίεργο που «απλά ξέκοψες» με έναν άνθρωπο που περιγράφεις ως «μια από τις καλύτερες μου φίλες» επειδή δεν σου άρεσαν οι φίλοι του. Μου φαίνεται απότομο και κάπως εκδικητικό. Μου φαίνεται και ανώριμο. Κάτι δεν πάει καλά. Πώς έγινε «μία από τις καλύτερες φίλες» αν δεν σου άρεσε το ότι είναι πολύ κοινωνική; Είναι δυνατόν να έγινε κοινωνική αφού γίνατε φίλες; Βρήκε καινούριες παρέες που δεν σου αρέσουν; Ωραία – δεν χρειάζεται να τις λούζεσαι, αλλά σίγουρα δεν χρειάζεται να βγάλεις και τη φίλη από τη ζωή σου. Γιατί δεν μπορείτε να συνεχίσετε να κάνετε παρέα, ίσως πιο αραιά αν είναι τόσο κοινωνική, σε τετ α τετ οι δυο σας, ή με παρέες που σου αρέσουν; Πώς γίνεται να μη μπορείς να πεις σε «μία από τις καλύτερες σου φίλες» ότι δεν σου αρέσει ο Μάκης και η Σούλα, και καλύτερα να συναντιόσαστε όταν δεν είναι αυτοί; Λες να είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που φίλοι φίλων δεν τα πάνε καλά; Και μου φαίνεται περίεργο να «ξέκοψες απλά» και να μην συνδέεται αυτό με κάποιο αρνητικό συναίσθημα, νοσταλγίας ή στενοχώριας ή κάτι τέλος πάντων, αν έχασες «μια από τις καλύτερες σου φίλες».


Οι φιλίες – οι φιλίες, όχι οι «φιλίες» - δημιουργούνται για πολύ σοβαρούς λόγους και χαλούν για ακόμα πιο σοβαρούς. Όταν χωρίζουν φίλοι υπάρχει πόνος, απωθημένα, αμφιβολίες, έντονα συναισθήματα. Μπορεί να χαλούν με αφορμές, αλλά οι λόγοι είναι σοβαροί και υπάρχουν για καιρό, ακόμα και χρόνια. Νομίζω ότι έχεις αποσιωπήσει πολλά από την ιστορία προσπαθώντας να δείξεις ότι δεν σε έχει επηρεάσει η απομάκρυνση, και σπρώχνοντας το πρόβλημα στην Α. Αν όντως είσαι άνετη και δε σε νοιάζει, τότε πρέπει να επιλέγεις καταλληλότερες λέξεις για να περιγράψεις κάτι. Μια «φίλη» μπορεί να είναι μια παρέα, μια γνωριμία ή μια γνωστή που ξέρεις κάπως.


________________
3.


Δεν μπορείς να γελάς συνέχεια με το ίδιο αστείο, αλλά γιατί μπορείς να κλαίς συνέχεια με το ίδιο πράγμα;- Όλο βλέμματα


Πρώτα πρώτα, αυτό δεν ισχύει καν. Επειδή υποψιάζομαι αυτό που θέλεις να πεις, αλλά το κάλυψες με έναν αφορισμό που ισχύει για σένα, το σχόλιο μου είναι το εξής: όταν μας συμβαίνουν καλά πράγματα, δυσκολευόμαστε να χαρούμε, γιατί κατά βάθος θεωρούμε δεδομένο ότι το σύμπαν θα υποκύψει στις επιθυμίες μας, επειδή είμαστε γαμάτοι, επειδή ενδεχομένως κάναμε και μια προσπάθεια αλλά κυρίως επειδή αυτό μας αξίζει (αυτή η εντελώς βλακώδης αλλά ουσιαστικά ανθρώπινη πεποίθηση εξηγεί και την επιτυχία του Αλχημιστή). Όταν έρχονται αναποδιές, ταρακουνιόμαστε συθέμελα, στο βάθος της ψυχής μας, και δεν μπορούμε με τίποτα να πιστέψουμε ότι ορατές και αόρατες δυνάμεις δεν συνωμοτούν για να γίνει το δικό μας. Δεν κλαίμε για την αναποδιά. Κλαίμε το κλάμα του παιδιού που υποφέρει για την αδικία, επειδή του έτυχε η αναποδιά. (Βέβαια όταν τυχαίνουν αναποδιές σε άλλους, λέμε «αυτά έχει η ζωή».)


________________
4.


Γεια Λένα!
Μιας και δεν θέλω να σου θέσω κανένα πρόβλημα μου ή λοιπό καημό και προβληματισμό μου, θα σε ρωτήσω ετούτη τη ρηχοεπιφανειακή ερώτηση για το αν μας "έφαγε" το αγόρι η Amal η Alamuddin. Εγώ ταπεινά πιστεύω ότι εκείνος στάθηκε ο τυχερός της υποθέσεως και πάει τώρα ο ψηλός, intellectual κορίτσαρος και κλαίω τους Λονδρέζους εργένηδες που 'χάσαν τέτοιο κελεπούρι.- ο και στα δικά τους


Μισό λεπτό να βάλω το ταψί στο φούρνο γιατί ο Τάκης θέλει ζεστό φαί όταν έρχεται από τη δουλειά και έχει νεύρα, και έρχομαι με το εργόχειρό μου να μου ψήσεις καφέ.


Δεν μου αρέσει όταν οι άλλοι σχολιάζουν έναν γάμο με όρους συγχώνευσης κεφαλαίου, χρηματικού ή άλλου, για να αποφασίσουν ποια πλευρά έχασε τα περισσότερα. Ξέρω ότι είναι πολύ συνηθισμένο και αποδεκτό, αλλά αυτός ο μικροαστικός κυνισμός μου φέρνει ανατριχίλα. Επίσης αυτά δεν έχουν νόημα πια, υπάρχει το διαζύγιο.


________________
5.

Γειά σου και πάλι αγαπητή Α,μπα. Είμαι φανατική αναγνώστρια της στήλης σου, αλλά για κάποιο άγνωστο λόγο πρέπει να έχασα κάποιο επεισόδιο κάποια στιγμή και από τότε δεν έχω καταλάβει για ποιό λόγο δε συμπαθείς τον Μπουκάι. Διάβασα και πάλι σήμερα 22/12/2014 την ερώτηση 1, στην οποία χαριτολογώντας προτρέπεις την ερωτούσα να κάψει τα βιβλία του ή να τα χρησιμοποιήσει ως χαρτί για σαρδέλες κλπ. και λέω όπα, δε μπορώ πλέον να ζω στο σκοτάδι! Πρέπει να ρωτήσω για να μου φύγει η απορία που μου έχει δημιουργηθεί καιρό τώρα!
Έχει τύχει και έχω διαβάσει και γω κάποια από τα βιβλία του (αρκετό καιρό πριν) και νταξ, απ' όσο θυμάμαι (και διορθώστε με αν κάνω λάθος) ο άνθρωπος έγραφε θα έλεγα μερικά κονσερβοποιημένα αποφθέγματα για τη ζωή και τις σχέσεις είτε μέσω αλληγορικών ιστοριών, είτε άμεσα (όχι κάτι άγνωστο που δεν έχουμε ξανακούσει) αλλά τίποτε που να ήταν τραγικά λάθος ή παραπλανητικό και επικίνδυνο για να αξίζει τόση απέχθεια ως συγγραφέας. Η αίσθηση που μου έχει μείνει μετά από τόσα χρόνια που τον διάβασα τελευταία φορά είναι ότι απλά μου υπενθύμισε κάποιες γενικές αξίες που δεν πρέπει να ξεχνάμε. Επιπλέον, αν θυμάμαι καλά είναι γιατρός και ψυχοθεραπευτής ο τύπος, με διαλέξεις κλπ. και όχι κάνας τυχαίος κομπογιαννίτης.
Η βασική ερώτηση λοιπόν είναι (για να ξαναμπω στο κλίμα της στήλης γιατί κάπου, κάποια στιγμή το έχασα και δεν καταλαβαίνω τώρα τις αντιδράσεις...) γιατί είσαι τόσο αντίθετη με τα βιβλία του. Θα χαρώ πολύ να λάβω απάντηση, αλλά ακόμα και να διαβάσω απόψεις στα σχόλια, ώστε επιτέλους να καλύψω το κενό που με αφήνει με απορία και δε μου επιτρέπει να καταλάβω και να απολαύσω απαντήσεις που έχουν σχέση με το θέμα, όπως σήμερα λόγου χάρη. Ευχαριστώ εξ των προτέρων! -fraulitsa_f


Εντάξει, παραιτούμαι, ο Μπουκάι είναι η Λερναία Ύδρα του 'Α μπα'. Μια απάντηση δίνω, δέκα ξεφυτρώνουν. Όσο τον αποφεύγω, τόσο με περικυκλώνει.


Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να γράψω τη γνώμη μου.


Το επιχείρημα που ακούω μονίμως για τον Μπουκάι είναι ότι είναι γιατρός και ψυχοθεραπευτής, άρα δεν είναι τυχαίος. Το λέει ο ένας στον άλλον, κανείς δεν έχει ασχοληθεί για να το επιβεβαιώσει. Κατ' αρχάς, άνετα μπορεί να είναι τυχαίος. Είναι σχεδόν αδύνατον να βρεις μια ολοκληρωμένη βιογραφία του, και για άνθρωπο που έχει πουλήσει εκατομμύρια βιβλία, αυτό είναι πάρα πολύ ύποπτο, για να μην πω αποδεικτικό. Άνθρωπος που έχει πτυχία, και γιατρού και ψυχοθεραπευτή δεν θα βάλει στο Wikipedia μια πρόταση με την περιγραφή «σπουδές εδώ κι εκεί» χωρίς τίτλο, έτος, συγκεκριμένο όνομα σχολής και χρονιά. Το πιθανότερο είναι ότι βρέθηκε γενικώς σε περιβάλλον ψυχολογίας και κάτι έχει αρπάξει το αυτί του. Οι 'διαλέξεις' του δεν είναι επιστημονικές, στο Μουσείο Μπενάκη και στην Άννα Δρούζα μιλάει. Δεν υπάρχει επιστημονική κοινότητα που θέλει να τον ακούσει, αφού είναι συνάδελφος;


Πες ότι έχω άδικο και είναι γιατρός και κάποιου είδους θεραπευτής. Αυτό δε σημαίνει ότι μπορεί να γράψει βιβλία που έχουν λόγο ύπαρξης. Μπορεί να είναι κακός γιατρός ή μέτριος θεραπευτής ή να είναι ακόμη και καλός στη δουλειά του. Αυτό δε σημαίνει αυτόματα ότι είναι και ικανός συγγραφέας. Δεν σημαίνει ότι μπορεί να εφαρμόσει τις γνώσεις του σε άλλη τέχνη. Μπορεί και να μπορεί, μπορεί και να μην μπορεί– πάντως το ένα δεν οδηγεί νομοτελειακά στο άλλο.


Αυτά για τις 'περγαμηνές' του – που, παρεμπιπτόντως, λίγο με απασχολούν. Έκανα την εισαγωγή επειδή έχω βαρεθεί να ακούω αυτό το επιχείρημα. Δε με νοιάζει τι έχει σπουδάσει κάποιος που γράφει, τα βιβλία του με νοιάζουν, δεν θέλω να τον προσλάβω στο γραφείο. Ποιος ξέρει (ή ποιος νοιάζεται, ή ποιος χρησιμοποιεί ως επιχείρημα) τι έχει σπουδάσει ο Μουρακάμι;
Τώρα στο προκείμενο, στα βιβλία του.


Γράφει κονσερβοποιημένες γενικότητες με τις οποίες δεν μπορείς να φέρεις αντίρρηση, ή θεμελιωδώς αυτονόητα διδάγματα που ακούγονται καινούρια ή χρήσιμα σε ανθρώπους 4-6 χρονών. Αυτό που προκαλεί δεν είναι τόσο τα υπεραπλουστευμένα δεδομένα, (που τις περισσότερες φορές από την πολλή απλοποίηση είναι λάθος). Είναι ότι κάνει επιτυχία χαϊδεύοντας τον εγωισμό του αναγνώστη. Με ένα πορνογραφικό σχεδόν κανάκεμα, η γκέισα που βρίσκεται πίσω από το βιβλίο ικανοποιεί και τον πιο γκρινιάρη πελάτη. Οι Μπουκάι αυτής της γης δίνουν στους αναγνώστες στους σαφείς οδηγίες για το πώς πρέπει να αισθάνονται: ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ. Οι αναγνώστες ηρεμούν επειδή καταλαβαίνουν τα πάντα, επειδή έχουν ξανακούσει τα πάντα και δεν χρειάζεται να κάνουν καμία προσπάθεια, και διαβάζουν και κολακεύονται με κάθε πρόταση και δεν μπορούν να σταματήσουν και θέλουν κι άλλο, κι άλλο.


Τα βιβλία αυτά ενισχύουν την αίσθηση ανωτερότητας, μια στάση ζωής πολύ βλαβερή αν δεν είσαι πολύ πλούσιος άνθρωπος. Δημιουργούν μη ρεαλιστικές προσδοκίες. Επιβραβεύουν όποιον αποφεύγει να αντιμετωπίσει τα ελαττώματα του. Υπόσχονται ότι η αλλαγή έρχεται εύκολα, ένα επιπόλαιο ψέμα. Υποστηρίζουν ότι δεν είναι κακή ιδέα να αποφεύγεις κάτι κοιτώντας «την καλή πλευρά», άλλη μια καθησυχαστική και επιπόλαια συμβουλή που δεν εφαρμόζεται στην πραγματικότητα. Δεν αρκεί να σκέφτεσαι θετικά, δεν γίνεται να σκέφτεσαι συνέχεια θετικά, δεν είναι δυνατόν να σκέφτεσαι θετικά, γιατί δεν είσαι ζόμπι που έχει ζωστεί με Ζάναξ. Βρίσκεσαι στην πραγματική ζωή, και η ζωή είναι δύσκολη κι όλοι έχουν ένα σωρό προβλήματα. Όλη η γη έχει πάνω της ένα σωρό προβλήματα. Δεν είναι περίεργο που δεν μπορούμε να σκεφτόμαστε θετικά, κι όποιον μας λέει ότι πρέπει να το κάνουμε μονίμως και ανεξαιρέτως, πρέπει να τον στέλνουμε στο Διάολο. Σίγουρα υπάρχει καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης των πραγμάτων από αυτό το ανώφελο τσιτάτο.


Και μια ερώτηση για σένα, αναγνώστρια. Αυτές τις απλές αξίες που διάβασες στα βιβλία του που σου υπενθύμισε – δηλαδή αν δεν σου τις υπενθύμιζε, θα τις ξεχνούσες; Δεν είναι αυτός ο λόγος που κάνει τόση επιτυχία. Αλλιώς θα γινόταν μπεστ σέλερ βιβλία που γράφουν πώς να περπατάμε. Ο Μπουκάι είναι και παραπλανητικός, και επικίνδυνος. Φαίνεται και από τις αντιδράσεις των οπαδών του, που δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους για τον μέγα σοφό. Τους κάνει να νιώθουν καλοί και σοφοί και κατασταλαγμένοι, και τον λατρεύουν. Μετά από τα ντους αυτοϊκανοποίησης που τους προσφέρει, πώς θα γίνει να ανοίξουν κανένα βιβλίο που τους θυμίζει ότι έχουν ένα σωρό στραβά μέσα τους;


Αυτά. Αν υπάρξει επόμενος που ρωτάει για τον Μπουκάι, θα τον παραπέμπω εδώ.


________________
6.


Αγαπητή Α Μπα, συγχαρητήρια για την στήλη σου, είμαι φανατική αναγνώστρια!!
Ήρθε ο καιρός και για την δική μου ερώτηση λοιπόν... είχα μια φίλη, κάναμε αρκετά κολλητή παρέα εδώ και 3 χρόνια. Μιλούσαμε για όλα τα θέματα που μας απασχολούσαν, προσωπικά, οικογενειακά, επαγγελματικά μιας και είμαστε συνάδελφοι. Κάποια στιγμή παρατήρησα ότι η συμπεριφορά της απέναντι μου άλλαξε. Δεν ανέφερε πράγματα και γεγονότα τα οποία είτε τα ανακοίνωνε αργότερα, είτε τα μάθαινα τυχαία. Η συμπεριφορά αυτή επαναλαμβάνονταν και κάποιες φόρες τα ζητήματα ήταν σοβαρά ή έκρυβαν πονηρή σκέψη στο πίσω μέρος, έτσι κάποια στιγμή ξενέρωσα και με αφορμή ένα γεγονός μαλώσαμε και έκοψα κάθε επαφή μαζί της. Δεν υπήρξε έντονος τσακωμός ποτέ, ούτε ειπώθηκαν άσχημα πράγματα, απλά χαθήκαμε. Δεν είμαστε πια φίλες πια στο facebook (μετά από δική μου πρωτοβουλία), πρόσφατα όμως διαπίστωσα ότι οι δυο κολλητές της φίλες και δίκες μου γνωστές, με έχουν διαγράψει από τον λογαριασμό τους. Και θα ήθελα να ρωτήσω, το ότι πάγωσε η δική μας φιλία, τι σχέση έχει με τα άλλα δυο άτομα, στα οποία έχω φερθεί με τον καλύτερο τρόπο; Είμαστε 30+ σε ηλικία και μου φαίνεται παιδικό όλο αυτό, όμως με στεναχωρεί η εξέλιξη αυτή και πιο πολύ τι μπορεί να ειπώθηκε πίσω από την πλάτη μου για να γίνουν τα παραπάνω. Αξίζει να κάνω κάτι, και αν ναι τι;;;- free your mind

Δηλαδή εσύ τι λες να ειπώθηκε πίσω από την πλάτη σου; Λες να είπε «αυτή η πολύ καλή κοπέλα με έκανε defriend στο facebook, πολύ την πάω, εσείς να συνεχίσετε να είσαστε φίλες;» Σαν τι να ειπώθηκε; Πραγματικά, τι να υποθέσει κανείς.


Εσύ τι είπες στις δικές σου κολλητές για αυτή; Ότι είσαστε και οι δυο πολύ καλοί άνθρωποι, απλώς θέλετε διαφορετικά πράγματα; Τι είπες γι' αυτήν, εδώ, σε εμάς; Ότι αυτή ξαφνικά άλλαξε! Έκανε το τάδε και το δείνα, και ξενέρωσες! Εσύ είσαι αθώα, δεν έκανες απολύτως τίποτα! Εκτός του ότι μαλώσατε και μετά έκοψες κάθε επαφή μαζί της. Και μετά την έσβησες και από το Facebook.


Αν σε ένοιαζε η υστεροφημία σου, έπρεπε να το χειριστείς αλλιώς. Τώρα, ή θα μείνεις με τη στενοχώρια, ή θα πρέπει να κάνεις μια συζήτηση πρόσωπο με πρόσωπο. Ακριβώς επειδή είσαι 30 και βάλε, όσο γελοίο είναι να ασχολείσαι με το τι κάνουν οι άλλοι στο Facebook, άλλο τόσο γελοίο είναι να διαγράφεις κόσμο από το Facebook επειδή τσακώθηκες. Δεν διαφέρεις από αυτές τόσο όσο νομίζεις.

________________
7.


Νομίζω πως δεν έχω ταλέντο σε τίποτα, κάπου και σε κάτι που να είμαι πολύ καλή. Φαντάζομαι ότι από τα 20 μέχρι τα 35 που το ψάχνω, κάτι θα είχα βρει. Μέχρι πρόσφατα, αυτή η διαπίστωση με πλήγωνε, ειδικά σε συνδυασμό με αποτυχημένες προσπάθειες να βρω πράγματα που θα μου αρέσουν. Το πιο δύσκολο είναι ότι έχω χάσει μάλλον την υπομονή που απαιτείται για να συνεχίσω να το ψάχνω. Αλλά μήπως τελικά δεν είναι και τόσο κακό να παραδεχτώ πως ναι, δεν έχεις κάτι σπουδαίο προς αξιοποίηση, συνέχισε να ζεις όπως ξέρεις, να αγαπάς όπως ξέρεις και επιτέλους να κάνεις ειρήνη με τον εαυτό σου? Και μήπως αυτό είναι μια βολική επανάπαυση?- ταλαντο

Άλλη μια ερώτηση – Λερναία Ύδρα.


Νομίζω ότι αυτό τελικά είναι ένα σύνδρομο των ναρκισσιστικών μεσηλίκων της εποχής μας. Μπορείτε να φανταστείτε τη γιαγιά σας στα 35 να λέει «αχ δεν έχω κανένα ταλέντο σε τίποτα;» Μια γενιά γονιών μεγάλωσαν μια γενιά παιδιών με την πεποίθηση ότι η επιτυχία είναι ζήτημα χρόνου, και είσαι ένα λαμπερό αστέρι με ταλέντα και χαρίσματα. Ορίστε να τώρα τα αποτελέσματα, καθόμαστε και διαβάζουμε τα ίδια και τα ίδια στο α μπα.


Τι σε πειράζει ακριβώς; Σε πειράζει που δεν σου αρέσει κάτι, ή που δεν έχεις πάρει βραβείο για κάτι; Νομίζεις ότι αν σου αρέσει κάτι, αυτόματα θα είσαι και καλή σ' αυτό, άρα αν δεν είσαι καλή, είναι επειδή δεν σου αρέσει; Είναι αυτονόητο ότι όλοι είναι πολύ καλοί σε κάτι, και ανακάλυψες ότι εσύ δεν είσαι, και είσαι έκπληκτη; Ή δεν έχουν όλοι προορισμό να είναι πολύ καλοί σε κάτι, απλά το θεωρούσες – για κάποιο λόγο – αρκετά πιθανό για τον εαυτό σου; Πόσο «σπουδαίο» ταλέντο πρέπει να έχεις για να μην πληγώνεσαι; Να βρεθείς μπροστά σε ένα πιάνο και να αρχίσεις να συνθέτεις όπερα; Να σου δώσουν ένα χάρακα και να σχεδιάσεις μια γέφυρα στο Μπανγκλαντές; Να σου δώσουν έναν υπολογιστή και να σβήσεις το Facebook από τον χάρτη; Πού βάζεις τον πήχη;


Από την φοβερή ατάκα «δεν έχω υπομονή να το ψάχνω» διακρίνω ότι πιστεύεις ότι η επιμονή είναι χρήσιμη για να ΒΡΕΙΣ σε τι είσαι «πολύ καλή», όχι για να ΓΙΝΕΙΣ πολύ καλή. Εγώ σου λέω ότι αν αρχίσεις βελονάκι σήμερα και επιμείνεις στην εξάσκηση για τέσσερις ώρες κάθε μέρα για δέκα χρόνια, σε δέκα χρόνια θα είσαι σε θέση να πλέκεις δαντέλες επαγγελματικά στη Βενετία. Τότε θα είσαι πολύ καλή σε κάτι. Αυτό είναι το κόλπο. Είναι πραγματικά απλούστατο. Το ξέρω ότι βαριέσαι. Οπότε ναι, ήρθε η ώρα να αράξεις και να κάνεις ειρήνη με τον εαυτό σου.


61

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#7 Λέγοντας "ταλέντο" εννοείς να είσαι τόσο καλή που να γίνεις διάσημη, να σου παίρνουν συνεντεύξεις και να κερδίζεις όσκαρ ή νόμπελ; Ή εννοείς να κάνεις κάτι καλά, το οποίο να σε γεμίζει, να σου αρέσει και να ευχαριστιέσαι αυτό που δημιουργείς;Γιατί ναι, αν εννοείς το πρώτο, πάσχεις από το σύνδρομο του ναρκισσιστή μεσήλικα της εποχής μας.Αν εννοείς το δεύτερο, συνέχισε να ψάχνεις. Όχι γιατί είναι κάτι που οφείλεις να έχεις/να εμπορευτείς/ να αξιοποιήσεις, όχι γιατί *πρέπει* να κάνεις κάτι που να σε ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους, αλλά γιατί θα σου δώσει χαρά, εμπιστοσύνη, και τρόπο να εκφράσεις αυτό που πραγματικά θέλεις μέσα στο μάταιο τούτο κόσμο.Και, επειδή με κολλήσατε με τον Μπουκάι σήμερα, θα δανειστώ λίγο από το ύφος του, και θα προσθέσω "Όταν η δημιουργία περιέχει την αλήθεια, από μόνη της γίνεται αξιοπρόσεκτη και ξεχωριστή".Τέλος, η τεχνική και οι μέθοδοι είναι το άλφα και το ωμέγα σε ό,τι και αν επιλέξεις: Από νευροχειρουργική ως πλέξιμο με το βελονάκι ή παίξιμο σε τσόντες. Είναι δύσκολη, είναι πολλές φορές βαρετή (ακριβώς επειδή είναι δύσκολή), όμως είναι ο αγωγός μέσα από τον οποίο θα κυλήσει αυτό που θέλεις να προσφέρεις, οπότε αγάπησέ την, και ας την αποφεύγεις, και ας τεμπελιάζεις πολλές φορές.
7.Γιατί πρέπει όλοι να έχουν ενα εξαιρετικό ταλέντο κάπου; εάν είχες κάποιο χαρισμα θα το είχες ηδη ανακαλύψει , θα σου χε βγει απο μονο του.και να μην εχεις,δεν πειράζει, θελει αρκετή προσπαθεία να ζεις μια ικανοποιητική ζωή, δεν χρειαζονται και κενοφανη ερωτηματα από πάνω, εκτός εάν με το ερωτημά σου δηλώνεις μια γενικότερη ελειψη ενδιαφεροντος ανεξαρτητα απ' τα ταλαντα.
Buscaglia διαβασα και γω σε νεαρη ηλικια, δε μπορω να πω οτι μου εδωσε πολλα, αυτην την κριση δε υπεραισιοσοξίας μπορω να πω οτί δεν τη καταλαβα ποτέ.Ο Βukai χαριτωμένος, χαιδεύει τον αναγνώστη όπως λεει και η Λένα, και, ναι, εχει γίνει αγαπητός στο ευρύ κοινό επειδή προσφέρει παυσίπονα λίγο επιφανειακά, και ψυχίατρος να ναι είναι φανερό οτι αυτό που τον ενδιαφέρει μεσα από τα βιβλία του εινα να ναι αγαπητός,οσό για τον αλχημιστή για συμπαντα και ufo που συνωμοτούν δεν έχω λόγια
#7Συμπασχω αλλα πιστευω οτι αυτος που του αρεσει αυτο που κανει και το αγαπαει θα ναι και καλος.Αλλιως ριξε μια ματια γυρω σου..ποσοι αγαπανε αυτο που κανουν και αισθανονται ομορφα?παρ ολα αυτα μπορει να ναι ''καλοι''επειδη απλα διδαχθηκαν πανω σε αυτο.Το θεμα ομως δεν ειναι απλα να βρεις τι ειναι αυτο που σου αρεσει που δεν ειναι ενα πραγμα σιγουρα...αλλα να συμβιβαζεσαι με την εποχη.Παλι πως μπορω να ξερω οτι σε 10 χρονια θα μου αρεσει αυτο που κανω?Ειμαστε δηλ γεννημενοι για ενα πραγμα??Ποσο αδικο..Εγω που δε ξερω τι θελω και δε ξερω αν θα το ''βρω'' και ποτε?Απλα θα συμβιβαστω οπως ολοι οι αλλοι....Μπορεις να κανεις αυτο που αγαπας χωρις να το σιχαθεις ποτε σου λογω της ρουτινας..γινεται?Μια συμβουλη ισως ειναι να δοκιμαζεις οσο μπορεις διαφορα ωστε να ξερεις οτι απερριψες και μερικα...μη μενεις αδρανεις(εαυτε)
Χτες η κεντρική δημοτική βιβλιοθήκη της Θεσσαλονίκης χάριζε 3.500 βιβλία. Τα πάντα από τομείς, τόσο που κανένας δε θα έφευγε παραπονεμένος. Κάποια στιγμή, στο τραπέζι πάνω από το οποίο ήμουν κι εγώ, σκάνε κάποια από τα κλασικά διαμάντια της λογοτεχνίας -και λέω θα γίνει σφαγή- μαζί με Μπουκάι. Μαντέψτε για τι έγινε σφαγή τελικά.
Εγώ πάλι που ενώ διαβάζω ότι πέσει στα χέρια μου αυτόν τον Μπουκάι τον άκουσα πρώτη φορά εδώ(και τον μπέρδεψα μάλιστα με τον Μπουσκάλια,που ομολογώ ότι επίσης δεν έχω διαβάσει) να ανησυχήσω; Είναι τόσο γνωστός δηλαδή;
Δεν είναι μόνο γνωστός αλλά και έξυπνος αφού τα καταφέρνει να ανακυκλώνει μπούρδες και να τις αγοράζουν όλοι όσοι δεν θέλουν να βάλουν το κεφάλι κάτω και να σκεφτούν. Πρίν χρόνια έπεσε στα χέρια μου το να σου πω μια ιστορία και είναι το μοναδικό βιβλίο που πέταξα στα σκουπίδια.
Λενα , χαιρομαι που τον τελευταιο καιρο ξαναβρηκες τη φορμα σου μετα απο μια περιοδο μετριοπαθειας που νομιζω οτι περασε η στηλη. Χαιρομαι που επεμεινα να σε διαβαζω γιατι επεστρεψες καλυτερη απο ποτε. Νομιζω οτι ηρθε η στιγμη να γραψεις γιατι εχεις ΚΑΙ τι ναπεις ΚΑΙ πως να το πεις.Ευχαριστουμε.
#5 Πραγματικά δεν αναφέρονται πουθενά οι σπουδές του, ποτέ δεν το παρατήρησα. Λέει πολλά αυτό! Μπορεί ο καθένας να γράψει μυθιστορήματα όταν όμως προκειται για κλάδους υγείας/ψυχικής υγείας είναι έως και επικίνδυνη η ασχετοσύνη.
#5 Είμαι κατενθουσιασμένη και γιατί λύθηκε επιτέλους η απορία μου και γιατί πήρα μια τόσο τέλεια αναλυτική απάντηση και γιατί την πήρα σήμερα, ανήμερα των γενεθλίων μου!!!Α, μπα, σε ευχαριστώ για το τέλειο αναπάντεχο δώρο!!! Φιλιά στα μούτρα!!!
Χρόνια πολλά και γλυκά, φραουλίτσα! :)))Υ.Γ. Θέλω να σ'ευχαριστήσω γιατί διαβάζοντας το σχόλιό σου, θυμήθηκα ότι και η κουνιάδα μου έχει γενέθλια σήμερα! Μόλις τώρα της ευχήθηκα κι εκείνης. Αυτή η στήλη, βρε παιδί μου, δεν σταματά να μ'εκπλήσσει ευχάριστα, έχει άπειρες δυνατότητες :D
#5 Χαίρομαι που απάντησες εμπεριστατωμένα για τη γνώμη σου για τα βιβλία του Μπουκάι. Απλά μου δημιουργήθηκαν κάποια ερωτήματα. Λες ότι την εισαγωγή την έκανες γιατι έχεις βαρεθεί να την ακούς σαν επιχείρημα αλλά αμέσως μετά αυτοαναιρείσαι όταν λες οτι δε με νοιαζει τι εχει σπουδασει καποιος που γραφει. Ο Μουρακαμι δεν μας νοιαζει τι εχει σπουδαζει γιατί γραφει μυθιστορηματα και ιστορίες φαντασίας ενώ ο Μπουκάι μιλάει για αυτοβοήθεια και για ψυχολογικά θέματα. Γι αυτο τα βιβλία ψυχολογίας θελουν ιδιαιτερη προσοχή γιατί πρέπει να κοιτάμε ποιος τα γράφει. Αν γραψει ένα βιβλίο για bulling ένας κλινικός ψυχολόγος και ένας σχολικός ψυχολόγος εσύ ποιο θα διαλέξεις; Το ίδιο είναι να γράψει ένα βιβλίο για την κοινωνία την περίοδο της κρίησης ένας κοινωνιολόγος και το ίδιο ένας παιδαγωγός (μιλάω για ακριβώς ίδια προοπτικη βιβλίων, γι ανα δείξω ότι οι γνώσεις παίζουν σημαντικό ρόλο)Τώρα σχετικά με τα επιχειρήματα που λες οτι δεν σου αρεσει εσενα πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω που τα είδες. Οτι λεει υπεραπλουστευμενα πραγματα λεει αλλά γιατί απευθύνεται σε μέσο κοινό. Εγω δεν καταλαβα πουθενα οτι λεει οτι πρεπει να αισθανόμαστε ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ. Εχω διαβασει 3-4 βιβλία και αυτό που λέει είναι να βλέπουμε τα πράγματα και από διαφορετική οπτική γωνία καθώς και αυτό που προτείνεις εσυ μέσω της στήλης σου να μην μας νοιαζει τόσο γιατί ο άλλος συμπεριφέρεται έτσι αλλά το πως συμπεριφερόμαστε οι ίδιοι. Επίσης προτρέπει να δούμε τα ελλατωματά μας και να τα βελτιώσουμε.Δεν θεωρώ ότι ανήκει στην κατηγορία βιβλίων τύπου αλχημιστής και το μυστικό.