Στο σχολείο συμβαίνει πολύ συχνά αυτό. Δεν κάνουμε τις φιλίες που μας ταιριάζουν γιατί υπάρχουν οι κλίκες κι έτσι τα έφερε η τύχη. Δεν πειράζει. Μην απομακρυνθείς, δεν έγινε και κάτι άλλωστε, σπάνια στο σχολείο δημιουργούνται μεγάλες φιλίες. Συνήθως όλοι χάνονται. Αλλά κοίτα να κάνεις κι άλλες παρέες, ποτέ δεν ξέρεις από που θα προκύψουν. Μπορεί να έρθει κάποιο καινούριο παιδί στο σχολείο σου, μπορεί κάποια κλίκα να ανοίξει, μπορεί με κάποιο παιδί να ακούτε την ίδια μουσική κι αυτό να σας ενώσει. Όπως και να 'χει μην απογοητεύεσαι. Στο θέμα φίλοι, το σχολείο σχεδόν πάντα είναι χάλια... Καλή τύχη!
6.5.2015 | 17:13
Έχω 3 'φίλες'...
Για να το θέσω καλλίτερα ,3 ατόμα με τα οποία ξοδεύω τα διαλείμματα στο σχολείο, και βγαίνω. Παρέα αρχίσαμε να κάνουμε εντελώς τυχαία όλες μαζί εδώ και έναν χρόνο (αν και οι δυο κάνουν παρέα από το δημοτικό). Μου φέρονται και τους φέρομαι καλά, αλλά ξέρω πως δεν νοιάζονται καθόλου για μένα, και πρέπει να ομολογήσω πως ούτε εγώ πολύενδιαφέρομαι για αυτές. Μέχρι και οι δύο κοπέλες που προανέφερα μου δίνουν την εντύπωση, πως είναι φίλες γιατί έμαθαν να είναι φίλες και πως δεν εκτιμά η μία την αλλή πραγματικά. Ο μόνος λόγος που κάνω παρέα μαζί τους είναι γιατί πολύ απλά η τάξη μου αποτελείται από 'κλειστές' κλίκες, από τις οποίες δεν 'μετακινείσαι' εύκολα. Όταν βγαίνω μαζί τους περνάω πολύ μέτρια γιατί δεν αντιλαμβανόμαστε την λέξη διασκέδαση με τον ίδιο τρόπο .Θυμάμαι που πήγαμε σε ένα πιτάδικο φάγαμε , και μετά στο καπάκι πήγαμε σε ένα άλλο πιτάδικο , οχι δεν σνομπάρω τα πιτάδικα, αλλά η σκέψη πως με το ίδιο κοστός θα μπορούσα να κάτσω σε μια ωραία καφετέρια και μετά ίσως να τσιμπήσω κάτι , με σκοτώνει. Από μουσική καμία σχέση , δεν με νοιάζει τόσο που δεν ακούνε το ίδιο είδος, αλλά που κριτικάρουν συνέχεια τις επιλογές μου, και άμα τολμήσω να πω και' γω για αυτό το 'σπάστα όλα ...γίνε το φεγγάρι μου' τρώω το κράξιμο της αρκούδας (ευτύχως η μία ακούει οκ μουσική), το ίδιο γίνεται και στις ταινίες και στα ρούχα. Επίσης αφού δεν έχουμε κοινό έδαφος δεν έχουμε τι να πούμε, ότι λέω εγώ τους φαίνεται βαρετό, ότι λένε αυτές μου ακούγεται εξίσου βαρετό. Αυτή που μου την βιδώνει πιο πολλή είναι η μία , που με έχει πρήξει να κάνω φβ ενώ της εχώ πει χίλιες φόρες πως δεν θέλω, και υπονοεί συνέχεια πως οι άλλες 3 πρέπει 'επιτέλους' να κάνουμε σχέση, και να την ακούμε γιατί έχει εμπειρία από '5 ολόκληρες σχέσεις' (στα 15 μίσο όλα αυτά). Δεν μ'αρέσει να τις κρίνω , ξέρω πως είμαι τα ίδια σκατά που κάθομαι σε μια παρέα με την οποία δεν κολλάω όπως και αυτές. Σαν άνθρωποι οι 2 ιδίως είναι μια χαρά αλλά το γεγονός πως περνάω μαζί τους τόσες ώρες χωρίς να νιώθω τίποτα γι'αυτές χωρίς να έχουν κάτι που να με τράβαει, κάτι που να αιτιολογεί την 'φιλία' μας ,με κάνει και νιώθω απαίσια, δεν είμαι παρά μια υποκρίτια που προσποιέται συμπάθεια. Τι τεράστια έκπτωση έχω κάνει και εγώ και αυτές !
1