ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλημερα...Χρειαζομαι τη βοηθεια οσων εχουν περασει κατι αντιστοιχο... ή οχι.Ειχα μια μακροχρονια σχεση. Ηταν και η 1η μου. Στα 23. Χωρισαμε πριν κατι μηνες.. το Χειμωνα. Ειμαι 27. Μειναμε μαζι 3,5 χρονια. Ειμαι κοριτσι. Και θυμα. Λιγο πριν τα φτιαξουμε, ενω ημουν μια κοπελα αχρωμη, αοσμη, απαρατηρητη και διαφανης οπως λεω... λογω μπαλετου και αδυνατισματος μου, αλλα κυριως λογω αυξησης αυτοπεποιθησης που ειχα, αν και λιγο αποτομης (για αυτο εξαφανιστηκε μετα), αρχισα να ομορφαινω και να ειμαι λιγο το επικεντρο του κοινωνικου μου χωρου.. με λιγα λιγια, 'περνουσα'. Το βραδυ που φιληθηκαμε, επειδη πασχω απο ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη(το εμαθα τωρα), βασικα το επομενο... επειδη χαθηκε και επειδη ηταν φιλος μ καιροοο πριν, και επειδη το καραγουσταρα, νομιζα οτι μετανιωσε... επισης ενιωσα επειδη ειχα ηδη εναν ανοιχτο λογαριασμο με εναν τυπα μεγαλης ηλικιας που με πιιεεζεεε καθημερινα να πηγαινω σπιτι του (ειχα παει μονο μια φορα), για ολα αυτα μαζι το κεφαλι μου αποφασισε να παει στον τυπα, να κλειση αυτου του ειδοτς της "σχεση" ωστε να μπορεσω να χαρω τον κολλητο μου και οπως ολα εδειχναν φιλο μου και μελλοντικη μου σχεση. Τονιζω δεν ηθελα να παω... δεν τον επιθυμουσα. ηταν μια ηληθια φωνη στο κεφαλι μου που μου ελεγε καντο..Οταν το ειπα στον κολλητο, γιατι ειμαι και βοδι κ απειρη απο σχεσεις κ.λπ, αλλα και ηληθια εκ γενετης, θυμαμαι οτι δν εχω πονεσει πιο πολυ στη ζωη μου... μειον 5 κιλα σε 10 μερες, αφαγια, πονοι παντου, αυτοτραυματισμοι. Τον θεωρουσα αντρα της ζωης μου.Γυρισε...Αλλα ποτε δν ειδα το βλεμμα της αγνης του αγαπης οπως οταν ειμασταν φιλοι.Πονουσα καθημερινα... Ενοχικη φουλ, τσεκαρα καθε βλεμμα του, καθε κινηση του και την ερμηνευα οπως ηθελα.. μαζι και οι 2 σε ιδιο χωρο, καθημερινα..3 χρονια δν ζησαμε πολλα.. καθημερινοτητα σαν σχολικη ζωη, παρεες οπου δεν τον πολυενοιαζε τι λεω, παταγε παντα μα παντα πανω μου οταν μιλουσα, ελεγε προσωπικα μου χωρις να με ρωταειι, εκανε αστεια για να γελαει η παρεα που αφορουσαν δικα μου μυστικα (πως κανω οταν κοιμαμαι, τι φοβαμαι, πως μιλαω με τη μαμα μου). Ολα για τον κοσμο. Εγω δυσκολη οικογενειακη ζωη. Καθολου η τυπισσα που τα εχει ολα ετοιμα. Το αγορι το ειδα σαν τη σανιδα μου. Μου "παιρνουσε" οτι ηταν μονο εκεινος για εμενα, μονο αυτος με αγαπα, δεν με θελει για πηδημα, οπως οι αλλοι αντρες. Τον λατρευα. Ειχε οτι ηθελα σε εναν αντρα. Εμφανισιακα, σαν στυλ εξω, σαν δυναμη, σαν στυλ (αλανακι, αλητακος αλλα καλο παιδι). Με μενα ομως σκληρος και αποτομος...Απειρες συζητησεις, ααπειροι τσακωμοι, απειρα κλαμματα εγω. Ποτε οταν εκλαψα δεν με.πηρε μια αγκαλια... εχω να το λεω. Ολη μερα βδελλα πανω μου, φιλια, γλυκες εκεινος.. στο κλαμμα μου πετρα. Απων. Σκληρος κ αμετακλητος.Ζηλια απο εκεινον και απο εμενα. Εμμονες εγω. Εσβηνα εγω. Παχυνα λιγο, εσβγσε η αυτοπεποιθηση, αυστηροι γονεις δεν μπορουσα καν να παρουσιασω τον " αντρα" στο σοι.. μηπως παρω εστω μια ψευτικη χαρα απο εκει...εσβησα. Καταθλιψη. Επεσα στο κρεββατι. Πριν αυτο, του ειχα σταθει σε ενα προβλημα υγειας του. Κοιμομουν στο νοσοκομειο και το βραδυ ξυπνουσε και με εδιωχνε. Στο 5λεπτο με ηθελε πισω.Σεπτεμβριο φετος κατερεα. Οκτωβριο τελειωσα σχολη. Παραδιδω πτυχιακη και ανεβαζω πυρετο. Κλειστηκα στο σπιτι. Υπερκοπωση. Εκεινος αφαντος. Ολι σπιτι του..Ουτε φιλια ποια ουτε αγκαλιες. Μηδεν επαφη. Μονο fb και εκει οταν τον φλερταρα με γειωνε. Περναγε μετα ιατρικο κατι φαση ειπε. Στεκομουν απο εκει σαν γκομενα. Χριστουγεννα μαθαινω οτι πηγε με αλλη οταν εγω ημουν off. Πεθανα. Εξαφανιστηκα. Αφαντη απο παντου.ΑΡΧΙΣΑ.ΝΑ ΖΩ. Εβγαινα καθε μερα, φλεταρα καπνιζα... εσπαγα ολα τα ταμπου της καλης βλαμμενοκοπελιτσας που ειχα τοσα χρονια!!!Σε ενα.μηνα εκεινος πισω...οχι ερωτικα.. σα φιλος.. τηλεφωνα καθε μερα.. εκεινος πρωτος.. κατι π δν ειχε κανει ποτε ποτε στη σχεση. Παρα μονο αν ηθελε χαρη.Με κυνηγα καθημερινα. Τον ξαναβαλα στη ζωη μου μπας και παρω ρεβανς. Οχι ερωτικα. Μιλαμε. Του λεω τι κανω. Για τη νεα μου σχολη για τα ολα μου.Θελει να ερχεται μαζι μου. Χθες τον πηρα μαζι με τις φιλες μου... και ξαφνικα απο εκει που ηταν ο τελειος ο σωστος, ο-θελω-την-κοπελα-μου-πισω, εγινε παλι για λιγο ο παλιος..Με κοιτξε με νευρα 2 φορες επειδη κατι ειπα που δεν του αρεσε.Κοιταζε επιμονα τη φιλω μου στα ορια του φλερτ.Βρηκαμε 2 φιλοτς στο δρομο και ειπε ενα απο αυτα τα κακογουστα αστεια του που αφορουν τη προσωπικη μου ζωη.Πνιγηκα παλι.Ημουν καλα οταν δεν του μιλουσα.Μου κλαιγεται καθημερινα οτι εχει κρισεις πανικου, αλλα εγω ειδα εναν τυπο που ολο γελουσε και μας γαμουσε χθες ολους ψυχολογικα με το να κλαιγεται... βγηκα βολτα για να με αρρωστησει.Νιωθω οτι μου παιρνει τα κεκτημμενα μου. Νιωθω οτι με ρουφαει. Πως να τον διωξω; Ηθελα να παρω ρεβανς μαζι του. Αξιζει τον κοπο;Πως να εκδικηθω...Πως να κοψω αυτο το γορδιο δεσμο εξαρτησης που εχω; βοηθεια. Αυτο.