ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω μεγάλη ανάγκη να αγκαλιάσω κάποιον/α άγνωστο/η, να μου ανταποδώσει την αγκαλιά και να κλάψω. Όσο περίεργο και αν σας φαίνεται, δεν μου έχει συμβεί. Δεν το κάνω για να τραβήξω την προσοχή, δεν κάνω νάζια, δεν τρολλάρω απλά έτσι νιώθω. Ίσως να φταίει επειδή δεν έχω φίλες και δεν μου δίνεται η ευκαιρία, δεν ξέρω. Όλοι μας χρειαζόμαστε μία φιλική, τρυφερή και ζεστή αγκαλιά. Αυτός όμως που δεν την αναζητά ή την έχει, μπορεί να μην με καταλαβαίνει. Κάθε φορά που περπατώ στο δρόμο, μου έρχετε να πέσω πάνω σε οποιονδίποτε περαστικό και να αφεθώ. Ακούγεται κάπως σαν το Free Hugs συνοδευόμενη από κλάμματα. How pathetic!Εσείς πώς θα αντιδρούσατε εάν κάποιος/α άγνωστος/η έπεφτε πάνω σας να σας αγκαλιάσει και μετά να έκλαιγε; Τι θα σκεφτόσασταν; Τι θα του λέγατε;