[ΓΝΩΜΕΣ] Πρωτάκουστο; Όχι και τόσο... Από τον Δημήτρη Τζίνη

«Προσβάλλετε τους ψηφοφόρους ΣΥΡΙΖΑ. Αποκαλείτε τους βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ δοσίλογους κουκουλοφόρους. Πρωτάκουστο». Ήταν παραπάνω από εμφανές ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ενοχλήθηκε ιδιαίτερα από την ανακοίνωση της ΝΔ περί «κουκουλοφόρων της Κατοχής».

Πράγματι, έχει ένα δίκαιο ο κ. Αλέξης Τσίπρας στα όσα είπε στη σημερινή ομιλία του στη Βουλή. Σε μεγάλο βαθμό συμφωνώ μαζί του. Αλίμονο αν το επίπεδο του πολιτικού διαλόγου στη χώρα γίνεται με κοσμητικά επίθετα και με ορολογία που μας γυρνάει πίσω στα χρόνια της Κατοχής. Αλλά πρωτάκουστο; Όχι δα.

Όλα αυτά έπαψαν να είναι «πρωτάκουστα» περίπου δυόμισι χρόνια πριν. Τότε, σε ομιλία του στην Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ ο τ. πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου, εξίσου ενοχλημένος με τον κ. Τσίπρα, ανέφερε μεταξύ άλλων: «Υπάρχουν πολλοί που μιλούν σήμερα με τρόπο ακραίο, απαξιωτικό, διχαστικό για τους πολίτες της χώρας. Που καλλιεργούν το μίσος συνειδητά. Που φτάνουν στο σημείο να μιλούν για «προδοσία», για «κρεμάλες» για «Γουδή». Επιχειρούν να παρασύρουν τη χώρα σε έναν ακόμα διχασμό».

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να έχει ασθενή ή τέλος πάντων επιλεκτική μνήμη, αλλά αρκεί μια απλή διαδικτυακή αναζήτηση για να τον εκθέσει. Άρθρα περί «κατοχικής κυβέρνησης» έχουν γραφτεί άπειρα στα έντυπα του κόμματος (ενδεικτικά, «Αυγή» 30.12.10), ενώ αντίστοιχη επιχειρηματολογία έχουν χρησιμοποιήσει όχι μόνο πολιτευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (π.χ. Δ. Γουρνιανάκης, εφημ. «Δρόμος» 12.03.12), αλλά ακόμα και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας! Εξάλλου, δεν έχει περάσει ούτε μήνας από την απίθανη δήλωση του βουλευτή του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Στ. Παναγούλη που απειλούσε τον υπουργό Οικονομικών ότι θα έχει το τέλος που είχε ο Αμερικανός πρεσβευτής στην Λιβύη.

Έπειτα αν αποδεχθούμε την επιχειρηματολογία του κ. Τσίπρα ότι η ανακοίνωση του γραφείου Τύπου της ΝΔ «προσβάλλει τους ψηφοφόρους ΣΥΡΙΖΑ», με την ίδια λογική όταν ο ΣΥΡΙΖΑ αποκαλούσε τους βουλευτές της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας «δοσίλογους» και μιλούσε για ειδικά δικαστήρια, δεν προσέβαλε την πλειοψηφία του ελληνικού λαού; Εκτός και αν η προσβολή μπορεί να έχει πρόσημο ανάλογα από πού προέρχεται, όπως η «καλή» και «κακή» βία.

Το πρόβλημα με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι διττό. Είναι πρώτα απ' όλα πολιτικό και έγκειται στην ανεδαφικότητα των προτάσεων του: πρόκειται για ένα κράμα ουτοπίας και χρεοκοπημένου παλαιοπασοκικού συνδικαλισμού. Σε τελική ανάλυση δε νομίζω να είναι πιο αριστερός ο κ. Τσίπρας από τον κομμουνιστή πρόεδρο της Κύπρου που μόλις σήμερα υπερασπίστηκε την επιλογή του μνημονίου λέγοντας: «Είχαμε να επιλέξουμε μεταξύ ενός επώδυνου μνημονίου και της χρεοκοπίας των τραπεζών που με τη σειρά τους θα οδηγούσαν σε κατάρρευση της κυπριακής οικονομίας».

Το δεύτερο πρόβλημα (σ' αυτό εστιάζει το παρόν κείμενο) είναι ο πολιτικός του λόγος. Δεν είναι οι καφενειακού επιπέδου εκμυστηρεύσεις τύπου Τατσόπουλου. Καλώς οι κακώς σε όλα τα κόμματα υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους. Το πρόβλημα είναι ότι ο ευτελής, παλαιοκομματικός, διχαστικός πολιτικός λόγος που εσχάτως ενοχλεί τον ΣΥΡΙΖΑ, εκφράστηκε για πρώτη φορά –και συνεχίζει να εκφράζεται – (και) από τα δικά του έδρανα.

Αν λοιπόν πράγματι πίστευε αυτό που έλεγε ο κ. Τσίπρας ότι «δεν τσιμπάμε», τότε οι τόνοι θα έπρεπε να πέσουν από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ. Το ότι η απάντηση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν σε αντίστοιχο ύφος με αυτήν της ΝΔ μπορεί να σημαίνει δύο τίνα: ή ότι ο Σύριζα τσίμπησε και έπεσε στην παγίδα της ΝΔ, ή ότι οι άναρθρες κραυγές και η πόλωση είναι (και) δικές του στρατηγικές επιλογές. Βέβαια και τα δύο σενάρια είναι εξίσου απογοητευτικά. Αλλά τι άλλο μπορεί να συμπεράνει κανείς όταν η απάντηση σε μια ανόητη και επιθετική ανακοίνωση είναι μια εξίσου επιθετική και ανόητη ανακοίνωση;