ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κανονικά, αυτη θα ηταν ερώτηση για την Α Μπα, αλλα επειδή θα αργήσει η απάντηση και δεν κρατιέμαι, θέλω να εξομολογηθώ το εξης. Με τον φίλο μου είμαστε μαζί 2 χρόνια και το τελευταίο τρίμηνο μένουμε μαζί. Όλα είναι οκ μέχρι στιγμής μεταξύ μας αλλά υπάρχει ένα αγκάθι στην σχέση μας για μένα και δεν ξέρω πως να το χειριστώ. Και αυτό είναι ίσως ενα απο τα σημαντικότερα πράγματα σε μια σχέση, το σεξ.Απο την αρχή της σχέσης μας, ηταν πολύ μέτριο με την έννοια της διάρκειας. Πριν προλάβω καλα καλα να ξεκινήσω, εκείνος έχει τελειώσει και απλά σταματάει, αφήνοντάς με έτσι να κοιτάζω το κενο και να σκέφτομαι τι έγινε τώρα παλι, αυτό ηταν;Δεν είμαστε 20 χρονών, πλησιάζουμε και οι 2 τα 40, ναι εχω κανει συζήτηση αρκετές φορές και στο ήρεμο και στο πιο έντονο. Λεει οτι δεν του συνέβαινε αυτό ποτε πριν και οτι θα το δει και με γιατρό κτλ αλλα δεν εχει κάνει απολύτως τίποτα ακόμα. Εχθες το βράδυ πάλι τα ίδια. Με βάζει στην πρίζα, ξεκινάμε, τελειώνει στο 2λεπτο και τέλος.Δεν ειναι πολυ εγωιστικό αυτό ρε παιδιά; Πραγματικά η ένταση που μου δημιουργείτε και δεν εκτονώνετε, μοιάζει με βόμβα έτοιμη να εκραγεί και μερικές φορές θέλω να του πω χυμα αυτο που σκέφτομαι. Οτι το κέρατο θα το φάει μόνο και μόνο γιατι θα φτάσω στο σημείο να πηδηχτώ με όποιον βρω μπροστά μου αν συνεχίσει έτσι.Και απο την άλλη δεν θελω να τον πληγώσω η να τον στρεσάρω και εχω αρχίσει να μην θελω ουτε εγω να κανω σεξ γιατι αν είναι παλι να με αφήσει ετσι γιατι να αρχίσω καν και ωχ δεν θελω να το δω ετσι καθόλου ρε γαμώτο...