________________
1.
Καλησπέρα! είμαι μαθήτρια Γ λυκείου 18 χρονών και δυστυχισμένη. Ζώ σε μια υγιέστατη οικογενειακή κατάσταση, εχω φίλους που με νοιάζονται για μενα και ομως νιώθω άδεια. μου λενε οτι δεν ειναι φυσιολογικο να αισθανομαι ετσι σε τοσο μικρη ηλικια ομως ποιος οριζει το φυσιολογικο? συμφωνα με ποια δεδομενα? η αληθεια ειναι οτι ειμαι τρομερα προβληματισμενη σχετικα με το τι θα κανω.και δεν ειναι επδ δεν ξερω αλλα επδ αισθανομαι οτι δεν θα μου δωθει η δυνατοτητα και οτι τελικα η ζωη μου θα κυλισει συμφωνα με τα κοινωνικα προτυπα και μιζερα δεδομενα. τελος παντων. αυτο που θελω εγω να κανω ειναι να μπορεσω να προσφερω. ουσιαστικα. σκεφτομαι σοβαρα να φυγω στο εξωτερικο ωστε να μπορεσω να παω εθελοντικα σε υπαναπτυκτες χωρες.ομως η μητερα μου μ λεει οτι χωρις να σπουδασω κατι απλα θα καθαριζω και θα σκουπιζω. επομενως σκεφτηκα οτι η μονη λυση ειναι να δωσω πανελληνιες και να περασω βρεφονηπιοκομων και απο εκει να μπορεσω να φροντιζω παιδακια στην αφρικη η την ασια. Γενικα αισθανομαι πολυ εντονα οτι ηρθα σε αυτον τον κοσμο για να προσφερο κατι διαφορετικο και δεν μπορω να διανοηθω οτι αν αποτυχω στις πανελληνιες θα μου στερησουν το ονειρο. εχω κανει αρκετη προσπαθεια μεχρι τωρα με τα μαθηματα αλλα ειναι κατι που θεωρω ανωφελο και τωρα τελευταια εχω αρχισει και τα ψιλοπαραταω... δεν μπορω να πιστεψω οτι ο ανθρωπος ειναι φτιαγμενος ωστε να δουλευει και να πληρωνει φορους για ολη τη διαρκεια της ζωης του..τι να κανω για να μπορεσω να ζησω οπως θελω μακρυα απο το σαθρο κοινωνικο μας συστημα;και πως μπορω να φροντιζω παιδακια χωρις να χρειαστει να περασω σε μια σχολη? HELP-Η ζωή μας μια φορά μας δίνεται
Δεν ήταν ανάγκη να γράψεις 300 λέξεις για να πεις ότι βαριέσαι το διάβασμα. Σε κανέναν δεν αρέσει το διάβασμα. Σε κανέναν δεν αρέσουν οι πανελλήνιες, είναι απάνθρωπες και σκληρές, αλλά δεν φαίνεται να έχεις κάποιο καλύτερο σχέδιο. Η μόρφωση είναι εργαλείο, είναι εφόδιο, και θα σε βοηθήσει ό,τι και να κάνεις στη ζωή σου, άσε τις δικαιολογίες και κάτσε να διαβάσεις.
Η φιλοσοφία σου είναι ελλιπής και ρηχή, και αυτό δικαιολογείται εν μέρει από την ηλικία σου, αλλά μόνο εν μέρει. Κάποτε πρέπει να πάρεις απόφαση ότι εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν, ότι ό,τι και να θέλεις να κάνεις στη ζωή σου θα υπάρχουν εμπόδια, και ότι για να φτάσεις σε έναν στόχο πρέπει να κάνεις και πράγματα που δεν σου αρέσουν. Δεν φταίει το σαθρό κοινωνικό μας σύστημα γι' αυτό, ούτε ο ψυχρός καπιταλισμός, φταίει που είμαστε 7 δις σε έναν πλανήτη και ο καθένας από μας θέλει, θέλει, θέλει, θέλει, θέλει, αλλά δυστυχώς η προσφορά είναι περιορισμένη. Δεν είσαι η πρώτη που σκέφτηκε να βοηθήσει τα παιδάκια στην Αφρική, και τα παιδάκια στην Αφρική δεν χρειάζονται ανειδίκευτους ανθρώπους με καλές προθέσεις, υπάρχουν πάμπολλοι άνθρωποι που μπορούν να προσφέρουν και ξέρουν τι να προσφέρουν, επειδή δεν έχουν μείνει στις θεωρίες για το σαθρό κοινωνικό μας σύστημα.
Αν θέλεις να προσφέρεις, πήγαινε στην Action Aid ή σε μια από τις ανθρωπιστικές οργανώσεις και ρώτα τους αν θέλουν βοήθεια. Δες για παράδειγμα εδώ.
Υ.Γ. Υπάρχει 'φυσιολογικό' και ΄μη φυσιολογικό', δεν είναι τόσο σχετικό το θέμα όσο νομίζεις, αλλά σου λείπουν πολλές πληροφορίες και εμπειρία για να κρίνεις. Αν διαβάσεις πολλά και καταλάβεις άλλα τόσα, θα αποκτήσεις μια καλύτερη άποψη για το θέμα. Μέχρι τότε, προσπάθησε να μην επαναλαμβάνεις δηλώσεις που ακούγονται έξυπνες χωρίς να καταλαβαίνεις απολύτως τι σημαίνουν, γιατί μπορεί τελικά να μην είναι τόσο έξυπνες.
________________
2.
Νομιζω πως η ερωτηση που θα σου κανω ειναι απλα ντροπιαστικη αλλα με βασανιζει αυτη η κατασταση.Πως ξεπερνιεται η τεμπελια;
Ενω ειμαι πολυ ενεργητικο ατομο και εχω π.χ. ορεξη να διαβασω πως γινεται μολις καθομαι να μη μπορω!ακομα κι αν με ενδιαφερει το θεμα;;ή να μη μπορω να σηκωθω απ'το κρεβατι οποτε πρεπει.Τωρα που ειμαι φοιτητρια κατα καποιο τροπο δικαιολογειται αλλα αν συνεχιστει αυτη η κατασταση θα μεινω στασιμη στη ζωη μου μια για παντα.πως καταφερνει κανεις να επιβαλλει την πειθαρχια στον εαυτο του;λενε πως για να διορθωσεις τα ελαττωματα σου ειναι,το πρωτο βημα ειναι να τα αναγνωρισεις..απ'οτι φαινεται δεν ισχυει παντα αυτο.
Όταν σταματήσεις να είσαι φοιτήτρια θα φτάσει το μαχαίρι στο λαιμό και θα αλλάξουν πάρα πολλά πράγματα. Για την ώρα ζήσε λίγο ακόμα με τις τύψεις σου, μια μέρα θα τις θυμάσαι και θα κλαις που σπατάλησες χρόνο με τέτοιες σκέψεις. Χρησιμοποίησε την ευκαιρία να εξερευνήσεις τι είναι τεμπελιά: είναι να μην κάνεις αυτά που θέλεις, ή να μην κάνεις αυτά που πρέπει; Τι είναι αυτό που σε κάνει να πετάγεσαι πάνω και να μη βαριέσαι ποτέ; Τώρα είναι η ευκαιρία να καταλάβεις ποια είσαι, και αυτό θα σου φανεί πολύ χρήσιμο όταν ξεκινήσεις να δουλεύεις.
Την πειθαρχία πάντως την κατακτά κανείς με μικρά βήματα και ρεαλιστικά σχέδια. Όσο και να λες 'από αύριο θα είμαι στρατιωτάκι' τόσο θα αποτυγχάνεις και θα απογοητεύεσαι. Βάλε εύκολους, ρεαλιστικούς, απόλυτα λογικούς στόχους που είσαι σίγουρη ότι είναι μέσα στις δυνατότητες σου, αλλιώς θα είναι σαν τη δίαιτα από Δευτέρα.
________________
3.
λεναρα να ξερεις, μια μερα θα γνωριστουμε και θα γίνεις το αλλο μου μισο (στο τομεα φιλια- σε σχεση εχω..χιχι) διαβαζοντας σε με ευλαβεια καθε φορα λεω, ναι ρε φιλε, υπαρχουν και ανθρωποι που σκεφτονται ετσι...εισαι μια παρηγορια λενφου! λοιπον δικη μου ερωτηση... τι κανεις οταν εχεις μεγαλη οικογενεια, αλλα παρ ολα αυτα δε ταιριαζεις με κανεναν, και οι κοσμοθεωριες σασ ειναι απο αλλους πλανητες???? δε σου κρυβω οτι απογοητευομαι συχνα..- σοραγια μοντενεγκρο
Δεν υπάρχει κάτι που μπορείς να κάνεις, αλλά έτσι κι αλλιώς, τίποτα δεν χρειάζεται να κάνεις. Ως γνωστόν, την οικογένεια δεν την διαλέγεις, οπότε τη δέχεσαι όπως είναι. Ελπίζω να κάνουν και αυτοί το ίδιο με σένα, γιατί η διαφωνίες είναι αμφίδρομες, όπως καταλαβαίνεις. Όλες οι οικογένειες έχουν τεράστιες διαφορές κοσμοθεωριών, έτσι είναι η οικογένεια, η συγγένεια δεν σημαίνει απαραίτητα και ταύτιση. Δεν χρειάζεται να τους αλλάξεις μυαλά, και δεν χρειάζεται να σου αλλάξουν μυαλά, βρείτε θέματα που δεν σκοντάφτουν στις διαφορές σας και επικεντρωθείτε σε αυτά που σας ενώνουν. Δεν σου κρύβω ότι και αυτοί απογοητεύονται από αυτά που τους λες, αλλά τι να κάνουν, είσαι ξαδέρφη και αναγκαστικά σε δέχονται.
________________
4.
Αγαπητή Α,μπα σε χαιρετώ,
Τι θα πίστευες για μια κοπέλα των 25 χρόνων που έχει ερωτικούς συντρόφους λίγο πάνω από τα 40 (έχω βρεθεί ερωτικά με τρεις σε διάστημα 9 μηνών); Υπάρχει κάτι επιλήψιμο ή επικίνδυνο σε αυτό;
Το κοινό τους φυσικά δεν είναι μόνο η ηλικία, καθώς και στους τρεις με γοήτευσε η εξυπνάδα και το χιούμορ τους και τους βρήκα πολύ ενδιαφέροντες.
Το πρόβλημά μου είναι ότι έχω την τάση να δένομαι συναισθηματικά όταν κάποιος μου κάνει εντύπωση και με γοητεύει.
Οι ίδιοι δεν ξέρω τι ακριβώς ψάχνουν, αλλά μπορώ να το φανταστώ.
Όλοι επαναλαμβάνουν ένα pattern στην επιλογή των ερωτικών συντρόφων. Το κοινό που βρίσκεις εσύ είναι η ηλικία τους, και όπως λες κι εσύ, δεν είναι βέβαιο ότι αυτό είναι που τους συνδέει. Ας πούμε ότι είναι. Η διαφορά ηλικίας μπορεί να σημαίνει κάτι επιλήψιμο ή επικίνδυνο, μπορεί και όχι. Αυτό εξαρτάται από τι ΕΣΥ πιστεύεις ότι συμβολίζει η διαφορά ηλικίας, και όχι από το τι είναι αντικειμενικά, γιατί το μόνο που έχει αντικειμενικά ένας μεγαλύτερος άντρας από σένα, είναι τα παραπάνω χρόνια. Αν θεωρείς αυτονόητο ότι ένας μεγαλύτερος άντρας είναι οπωσδήποτε και πιο ώριμος, αν πιστεύεις ότι ένας μεγαλύτερος άντρας 'θα σε φροντίσει', αργά ή γρήγορα θα απογοητευτείς, και καλύτερα να γίνει αυτό γρήγορα παρά αργά.
Αυτό που παρουσιάζεις ως πρόβλημα πρέπει να το αναλύσεις λίγο ακόμα για να καταλάβω ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα. Υποθέτω ότι αυτό που εννοείς, με ποιο απλά λόγια, είναι ότι ψαρώνεις πολύ εύκολα. Αυτό είναι πράγματι ένα μεγάλο πρόβλημα, και όσο συνεχίζεις να προσπαθείς να νιώθεις σημαντική μέσα από την προσοχή που σου δίνουν οι (κατά τη γνώμη σου) έμπειροι και σοφοί εραστές, τόσο θα καθυστερείς να εξερευνήσεις τον εαυτό σου και τις δυνατότητες του. Δεν θα σου μάθουν οι άντρες ποια είσαι, οπότε σταμάτα να αναρωτιέσαι μέσα από αυτούς και ξεκίνα το γρηγορότερο να μαθαίνεις ποια είσαι, μέσα από αυτά που κατακτάς μόνη σου.
________________
5.
Μια φίλη μου μου είπε ότι το λάδι από τη μαριχουάνα θεραπεύει τον καρκίνο και απλά το κρύβουν γιατί δεν τους συμφέρει να αποκαλυφθεί. Το πίστευε στ' αλήθεια. Και το χειρότερο είναι ότι βρέθηκαν 2-3 άτομα ΠΟΥ ΣΥΜΦΩΝΟΥΣΑΝ. Σε παρακαλώ πες μου μια καλή απάντηση για τέτοιου είδους βλακείες!
Αφού το κρύβουν και είναι κάποιο μεγάλο μυστικό, αυτή πώς το ξέρει; Και πώς γίνεται να το έχουμε ακούσει όλοι μας, εδώ που τα λέμε, ακόμα και όταν βουλώνουμε τ' αυτιά μας και δεν αντέχουμε να το ακούσουμε άλλη μια φορά; Για μυστικό, δεν έχει κυκλοφορήσει υπερβολικά πολύ; Στο google αν το ψάξεις βρίσκεις πάνω από εννιά εκατομμύρια αναφορές, άρα δεν το κρύβουν (ποιοι;) ιδιαίτερα καλά.
Αυτοί που πιστεύουν στις θεωρίες συνωμοσίας, πώς γίνεται να μην έχουν καταλάβει ότι τα φοβερά μυστικά που κρύβονται πίσω από όλα τα ξέρει ήδη όλη η πλάση;
________________
6.
Κουράστηκα να κάνω το "καλό παιδί". Το υπάκουο που δεν επαναστατεί που κάθεται ήσυχο στα αυγά του. Το παιδί που ακούει τα προβλήματα των άλλων και κανείς τα δικά του. Η αλήθεια είναι ότι δεν μου αρέσουν οι καυγάδες αλλά νιώθω σκασμένη. Πάντα ήμουν η "τέλεια" και καλά. Αλλά έχω μπλέξει: η δουλειά μου είναι πολύ βαρετή αλλά σίγουρη, είμαι με ένα παιδί και φοβάμαι να μιλήσω για αυτόν στους δικούς μου γιατί δεν είναι αυτός που περιμένουν (δεν είναι εμφανίσιμος ούτε έχει λεφτά χαχα) και βασικά πλέον δεν ξέρω και εγώ τι θέλω να κάνω. Έχω μπερδέψει τα θέλω μου με αυτά των άλλων. Συχνά έχω τάσεις να φύγω μακριά τους αλλά από την άλλη φοβάμαι κιόλας. Ο δεσμός με την οικογένεια μου είναι πολύ στενός αλλά μάλλον ανθυγιεινός! Μάλλον ξέρω τι θέλω να είμαι ελεύθερη. So ... Should I stay or should I go? Και σχετικά με τον φίλο μου; τους το λέω και ας αρχίσουν οι χοροί; Είμαι 24- Η δειλία το χειρότερο από τα ελαττώματα
Την ελευθερία δεν σου την παραχωρούν επειδή έγινες 18 ή 24 ή 65. Την ελευθερία σου την διεκδικείς, αποδεικνύοντας ότι μπορείς να την χειριστείς. Όλοι θέλουμε να είναι ευχαριστημένοι οι γονείς μας μαζί μας. Δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει πάρει καθοριστικές αποφάσεις για τη ζωή του επειδή ήθελε να ευχαριστήσει τους γονείς του. Πρέπει να ξέρεις ότι είναι μια ανθρώπινη ανάγκη, και μετά πρέπει να μάθεις να την χειρίζεσαι ώστε να μην νιώθεις ότι δεν έχεις τον έλεγχο της ζωής σου. Αυτό ξεκινάει όταν ο καθένας μας συνειδητοποιεί, με το σχετικό τραύμα, ότι οι γονείς του είναι κι αυτοί άνθρωποι και όχι Θεοί παντογνώστες που δεν έχουν κάνει λάθος στη ζωή τους. Όταν αποφασίσεις να το δεχτείς αυτό, θα δεις ότι υπάρχουν πολλές εναλλακτικές.
Την οικογένεια σου την αφορά μόνο ποιον θα παντρευτείς. Οι πριν και οι μετά, αν υπάρξουν μετά, μπορούν να παραμείνουν στην αφάνεια. Αν δεν θέλεις να σε απασχολεί η γνώμη τους, σταμάτα επιτέλους να ζητάς τη γνώμη τους. Αν πιστεύεις ότι οι γονείς σου πρέπει να ξέρουν ό,τι κάνεις, τότε θα ακούς και τα σχόλια για ό,τι κάνεις.
________________
7.
Ο βιασμός είναι ένα πολύ άσχημο γεγονός, κι αν τον συνάντησε κάποια στιγμή η πραγματικότητά σου είναι ακόμη πιο άσχημο, σκέφτομαι όμως τελευταία πως συμβαίνουν τόσα άλλα άσχημα πράγματα στον κόσμο που δεν θα έπρεπε να με επηρεάζει τόσο πολύ. Να νιώθω τύψεις που στενοχωριέμαι και το θεωρώ μια μικρή τραγωδία;- Η κόρη της μαμάς μου
Θα ήθελα να μπορώ να μπω μέσα στην οθόνη για να σε αγκαλιάσω και να σε ταρακουνήσω μαζί: πρέπει να φροντίσεις τον εαυτό σου και να του φερθείς με αγάπη και μεγάλη προσοχή. Δεν λες σχεδόν τίποτα, και λες τόσα πολλά. Έζησες κάτι που έχει νομικές, ψυχολογικές, χειροπιαστές συνέπειες. Αν μας διαβάζεις, στείλε ένα μήνυμα να μας πεις πώς είσαι, τι έκανες, αν το αντιμετωπίζεις, αν έχεις βοήθεια, αν χρειάζεσαι βοήθεια, οτιδήποτε. ΝΑ ΜΗ ΝΙΩΘΕΙΣ ΤΥΨΕΙΣ. ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ. Δεν ξέρω πόσο σαφές πρέπει να το κάνω αυτό. Είσαι σε περιβάλλον που σου λέει ότι υπερβάλλεις; Ότι θα έπρεπε να στενοχωριέσαι λιγότερο; Είναι δική σου αυτή η σκέψη ή είναι κάτι που έχεις αντιληφθεί γύρω σου; Μην ξανασκεφτείς ποτέ ότι υπάρχουν και χειρότερα. Δεν ζεις τις ζωές όλου του κόσμου, ζεις μόνο τη δική σου ζωή, και τα άσχημα δεν μπαίνουν, δεν θα έπρεπε να μπαίνουν σε ζυγαριές. Ελπίζω να διαβάζεις, και ελπίζω να επικοινωνήσεις μαζί μας. Μακάρι να μπορούσα να στείλω δύναμη με το πληκτρολόγιο. Σε θερμοπαρακαλώ, πάρε τηλέφωνο στη γραμμή 15900, πρέπει να συζητήσεις αυτά που σκέφτεσαι, με ανθρώπους που καταλαβαίνουν περισσότερα ακόμα και από αυτά που μπορείς να εκφράσεις.
σχόλια