«Η Ελλάδα το ξέρει. Το ΔΝΤ το ξέρει. Κάθε Ευρωπαίος υπουργός Οικονομικών το ξέρει. Μετά την τελευταία αποτυχία να επιτευχθεί συμφωνία στη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών στο Λουξεμβούργο, η κρίση έχει φτάσει στο απροχώρητο», γράφει ο Larry Elliot στον Guardian, σε άρθρο υπό τον τίτλο «Γιατί η Ελλάδα μπορεί να έχει πλέον το πάνω χέρι στις κρίσιμες συνομιλίες».
Ο αρθρογράφος επισημαίνει πως είναι γεγονός ότι μεταξύ Δευτέρας και Τετάρτης οι εκροές καταθέσεων από τις ελληνικές τράπεζες ήταν περίπου 2 δισ. ευρώ, ένα ποσό πολύ μεγαλύτερο από το 1,1 δισ. ευρώ που παρείχε σε ρευστότητα η ΕΚΤ στις τράπεζες αυτή την εβδομάδα. Οι τράπεζες χάνουν περίπου το 0,5% των αποθεμάτων τους σε καθημερινή βάση και δεν μπορούν να αντέξουν απώλειες αυτής της τάξης. Βρίσκονται στα πρόθυρα της κατάρρευσης, τονίζει.
Παράλληλα, η κατάσταση των δημόσιων οικονομικών είναι επίσης δεινή, με τα φορολογικά έσοδα να βρίσκονται 24% κάτω από τον στόχο τον Μάιο. Η κυβέρνηση ισορροπεί την κατάσταση- αλλά μόνο με το να μην πληρώνει τους λογαριασμούς της, σημειώνει το άρθρο.
Ο Guardian υπενθυμίζει ότι τη Δευτέρα θα πραγματοποιηθεί μια έκτακτη Σύνοδος Κορυφής, αλλά, όπως προσθέτει, μέχρι τότε μπορεί να είναι ήδη πολύ αργά. Στο Λουξεμβούργο υπήρξαν ελάχιστες ενδείξεις για μια συμφωνία, και κανένα σημάδι ότι οποιαδήποτε από τις δύο πλευρές υιοθετεί μια πιο συμβιβαστική προσέγγιση. Η ιδέα να δοθεί στην Ελλάδα μια περίοδος χάριτος όταν θα έρθει η ώρα αποπληρωμής των χρεών της προς το ΔΝΤ απορρίφθηκε από την Κριστίν Λαγκάρντ.
Στο μεταξύ, στην Αθήνα, η κυβέρνηση είπε πως ετοιμάζεται για την επιστροφή στη δραχμή, σημειώνει ο αρθρογράφος, επικαλούμενος δηλώσεις του Δημήτρη Στρατούλη, σύμφωνα με τον οποίο «αν αναγκαστούμε να πούμε το μεγάλο όχι, οι δυσκολίες θα διαρκέσουν για μερικούς μήνες. Αλλά οι συνέπειες θα είναι πολύ χειρότερες για την Ευρώπη».
«Αυτή είναι μια λογική άποψη. Καθ 'όλη την κρίση, το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και η Κομισιόν διαπραγματεύονται από αυτό που θεωρούν ως μια θέση ισχύος. Αυτό συμβαίνει γιατί παραδοσιακά οι οφειλέτες κάνουν ό,τι τους λένε οι δανειστές. Αλλά όχι αυτή τη φορά», επισημαίνει το άρθρο.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, υπήρξαν τέσσερις σημαντικοί παράγοντες που επέτρεψαν στον Αλέξη Τσίπρα να υπερισχύσει της Μέρκελ. Ο πρώτος είναι ότι το να είσαι εντελώς απένταρος μπορεί να βοηθά καμιά φορά. Όταν μια χώρα έχει υποφέρει τόσα πολλά όσα η Ελλάδα στη διάρκεια των τελευταίων πέντε ετών, το να της λες ότι η ζωή θα είναι τραγική έξω από την ευρωζώνη δεν αποτελεί και τόσο μεγάλη απειλή.
Το δεύτερο μεγάλο πλεονέκτημα του Τσίπρα είναι ότι ο κίνδυνος μιας ελληνικής χρεοκοπίας που θα ακολουθηθεί από την έξοδό της χώρας από το ευρώ μπορεί να προκαλέσει παράπλευρες απώλειες. Τους τελευταίους έξι μήνες, η Κομισιόν και η ΕΚΤ επιμένουν ότι η Ευρώπη βρίσκεται σε πολύ καλύτερη θέση να αντιμετωπίσει ένα Grexit από ό, τι ήταν δύο ή τρία χρόνια πριν. Ωστόσο, όταν μια χώρα εγκαταλείψει το ευρώ, δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην ακολουθήσει και μια άλλη. Μόλις ένα από τα εναπομείναντα μέλη του κοινού νομίσματος αντιμετωπίσει προβλήματα, θα κατονομαστεί αυτόματα ως η «επόμενη Ελλάδα». Και υπάρχουν χώρες υποψήφιες για αυτόν τον ρόλο: η Ιταλία είναι μία από αυτές.
Ο Τσίπρας και ο Βαρουφάκης έχουν παίξει το «chicken game» με κάποια δεξιότητα. Βεβαίως, έχουν πει στην τρόικα, μπορείτε να τραβήξετε την πρίζα. Αλλά κάνοντάς το μπορεί να προκαλέσετε ζημιές στην ευρωπαϊκή αλλά και τη διεθνή οικονομία. Η Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει το 2015 ότι η Lehman Brothers ήταν το 2008. Είστε έτοιμοι για αυτό;
Ο τρόπος με τον οποίο έχει διαπραγματευτεί η Ελλάδα αποτελεί τον τρίτο παράγοντα υπέρ της. Η Ευρώπη λειτουργούσε πάντα σε μία αρκετά συναινετική βάση, με τους υπουργούς Οικονομικών της κεντροδεξιάς και της κεντροαριστεράς να συναντώνται για να καταλήξουν σε συμφωνίες. Υπάρχουν κάποιες φορές διαφωνίες αλλά είναι πάντα ένα προοίμιο για μία διαδικασία δούναι και λαβείν. Ο Τσίπρας και ο Βαρουφάκης έχουν παίξει με διαφορετικούς κανόνες και επιμένουν στο επιχείρημά τους ότι η Ελλάδα έχει ήδη τιμωρηθεί αρκετά.
Το τέταρτο πλεονέκτημα του Τσίπρα είναι ότι ξέρει πως η Μέρκελ είναι επιφυλακτική στο να διώξει την Ελλάδα από το ευρώ. Δεν θέλει να είναι η Γερμανίδα καγκελάριος που θα αντιστρέψει την ευρωπαϊκή ενοποίηση.
«Μια συμφωνία είναι ακόμη πιθανή, παρότι οι πιθανότητες ενός πανίσχυρου χάους μεγαλώνουν με την ώρα», τονίζει το άρθρο και καταλήγει: Όπως είπε κάποτε και ο Μπομπ Ντίλαν: «Όταν δεν έχεις τίποτα, δεν έχεις τίποτα να χάσεις».
Aς θυμηθούμε και το τραγουδάκι που έχει τους στίχους:
