________________
1.
Αγαπητή α, μπα :) δεν ξέρω πως να αρχίσω, ας κάνω μια μικρή περίληψη του τελευταίου χρόνου ωστε να καταλήξω εκει που θέλω και να καταλάβεις. Αρχές Φεβρουαρίου 2014 γνωρίζω το Μ ο οποίος είναι παντρεμένος, στην αρχη μου αρέσει αλλά με το να είναι έτσι δεν του δίνω πολύ σημασία. συν το οτι μου αρέσει ο Γ με τον οποίο είμασταν καλά τότε... Καθώς προχωράει ο καιρός ο Μ ενδιαφέρεται και προσπαθεί συνεχώς παρόλα τα οχι μου. Παράλληλα εγω και Γ μαζί και χώρια ταλαιπωρούμαστε και το τραβάμε μέχρι τέλους αλλα τελικά χωρίζουμε. περνάει το καλοκαίρι ο Μ ακόμα εκει τελικά ενδίδω μετά απο εναν άσχημο χωρισμό με τον Γ, ο Μ μου ζητάει να είμαι μαζί του και δέχομαι το Νοέμβριο... Μου δημιουργεί ομως ανασφάλειες και άγχος σε φάση που προχτές επαθα κρίση ζήλειας και πανικού μαζί. Με αποτέλεσμα να τον ρωτήσω αν εχει κάνει κατι με κάποια κοπέλα και εκείνος παρεξηγήται (να σημειώσω εδω οτι στην αρχή μου είπε ότι "ναι πήγα συγνώμη", που μετα το άλλαξε και είπε οτι τα είπε όλα γιατι του έκανα ανάκριση)! Ξέρω ίσως ήμουν υπερβολική καθώς ήδη έχει στο σπίτι του να του κάνουν ανάκριση αλλά άνθρωπος είμαι και εγω. Το αποτέλεσμα είναι να μη μου μιλάει ενω του ζήτησα συγνώμη. μήπως είμαι υπερβολική και παρανοϊκή? Κανονικά εγω δεν θα έπρεπε να είμαι εγω τσατισμένη? Είναι δυνατόν να μη μου μιλάει μετά από τόση προσπάθεια? Δηλαδή θες ενα άνθρωπο ή δε τον θες ετσι όπως είναι? πιστεύω πως εδω που φτάσαμε το καλύτερο είναι να μην τον ξαναδώ ποτε, δεν έχει νόημα να αλλοιώνω τον εαυτό μου σε τέτοιες καταστάσεις... ευχαριστώ :/
Έκανες μάγκα έναν ψεύτη απατεώνα, που πιστεύει ότι είναι τόσο τεράστιος που πρέπει να ανήκει σε όλες τις γυναίκες, για να μην τσακώνονται μεταξύ τους. Η συγνώμη δεν αρκεί, πες του ότι θα μπεις στο χαρέμι ως τελευταία αναπληρωματική αν χρειαστεί, για να σιδερώνεις την μπούρκα της πρώτης.
Ο φουκαράς ο Γ δεν ξέρω πώς βρέθηκε μέσα στην ιστορία, ούτε ως κομπάρσος δεν συμμετέχει.
________________
2.
γεια σου Α,μπα.... ποια ειναι η γνωμη σου για τα βιντεακια του Mr. Freeman;;;
Δεν τον ήξερα, και για να πω την αλήθεια είδα μόνο ένα, αυτό παραπάνω, και νομίζω ότι φτάνει και περισσεύει.
Γραφιστικά και αισθητικά έχει ενδιαφέρον, αλλά το νόημα είναι ισοπεδωτικό, παιδαριώδες και πολύ επιφανειακό. Κάθε ρητορεία που περιορίζεται στον διαχωρισμό κακών καπιταλιστών που ρουφούν το αίμα του λαού με το καλαμάκι και του αθώου λαού στην ουσία καθησυχάζει, προκαλώντας ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα με αυτό που περιγράφει. Η επίπεδη και αφοριστική ανάλυση αφαιρεί κάθε ευθύνη από τον πολίτη, επιβραβεύει την μοιρολατρία και αποθαρρύνει την ενημέρωση. Επιμέρους υπάρχουν και αντικειμενικά λάθη στην 'ανάλυση'. Δεν αποκτούν όλοι οι πίνακες νεκρών καλλιτεχνών αξία (ωραία η αιχμή για τον ζωγράφο που 'προφανώς πέθανε από αλκοολισμό'. Τρισάθλιο υπόγειο μήνυμα). Πάμπολλοι ζωγράφοι πέθαναν φτωχοί και οι πίνακές τους συνέχισαν να παραμένουν στην αφάνεια. Γενικώς κάθε θεώρηση που υποστηρίζει ότι είναι εντελώς ξεκάθαρο ποιος είναι ο φταίχτης και ποιος είναι αθώος για τις αδικίες που γίνονται στον κόσμο είναι καταδικασμένη να περιέχει σημαντικές απλοποιήσεις και για να τα λέμε ξεκάθαρα, είναι προπαγάνδα.
________________
3.
Αγαπητή α μπα
πως διαχειρίζεται κανείς τις frenemies αυτες δηλαδή τις γνωστές που μπροστά το παίζουν φιλικές και ευγενικές και από πίσω σου μαθαίνεις ότι σε θάβουν και σε συκοφαντούν? Προσωπικά μου βγαίνει πολύ θυμός και αυτό που θα ήθελα να κάνω αν τύχει να τις δω είναι να τις διαολοστείλω..αλλά ξέρω ότι έτσι θα χάσω το δίκιο μου.. οπότε αναγκάζομαι να ανταποδίδω την καλημέρα ή να ακούω τις ψευτοευγένειες και μετά νιώθω ακόμη πιο θυμωμένη...- αλεξάνδρα
Θυμώνεις επειδή δεν εκφράζεις τον θυμό σου, αλλά η εναλλακτική δεν είναι υποχρεωτικά να ανταποδίδεις την καλημέρα, ούτε να ακούς τις ψευτοευγένειες. Το βλέμμα, η γλώσσα του σώματος, η λεπτή ειρωνεία, ο σαρκασμός, όλα αυτά είναι θαυμάσια εργαλεία για να πεις αυτό που θέλεις χωρίς να χρειαστεί να το πεις. Το θάψιμο πάντως είναι ένα πράγμα – η συκοφαντία είναι άλλο. Αν σε συκοφαντούν, πρέπει να διαλαλήσεις την δική σου πλευρά γιατί όταν δεν μιλάς φαίνεσαι ένοχη, όχι ανώτερη.
________________
4.
Καλημέρα Α-μπούλα μου. (σαν μπαμπούλας ακούγεται χΔ) Που λες, υπάρχει ενα παιδι στην ζωή μου με το οποίο όταν είμαστε μαζί περνάμε φανταστικά κι είναι ό,τι μπορεί να σημαίνει ιδανική σχέση για εμένα σε αυτή την φάση της ζωής μου. Εκείνος ζει στο εξωτερικό και εγώ Ελλάδα, οπότε το "όταν είμαστε μαζί" είναι κάθε 2-3 ή 4 μήνες ανάλογα, για διάρκεια περίπου 2 βδομάδες κατά μέσο όρο κάθε φορά εκτός το καλοκαίρι που ήταν- θα είναι περισσότερο. Στο ενδιάμεσο κάνουμε σχεδόν καθημερινά σκάιπ και γενικότερα η απόσταση δεν χωρίζει την πνευματική επικοινωνία μας.
Απλά πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα δω θα μου αρέσει, μπορεί να γίνει παιχνίδι με τα μάτια ή να μιλάω με κάποιον για λίγο φβ αλλά μέχρι εκεί. Μετά το παίζω αδιάφορη και το παγώνω ενώ θα ήθελα να γίνει κάτι. Γενικά επιδεικνύω μία αυτοσυγκράτηση που δεν ξέρω αν έχει νόημα. Είναι επιλογή μου να έχω αυτό που έχω με το παιδί απο το εξωτερικό και μεταξύ μας το έχουμε συζητήσει και έχουμε καταλήξει στο ότι αν το θέλουμε πολύ μπορούμε να κάνουμε κάτι με κάποιον άλλο. Δεν είναι ότι μου στοιχίζει ή ότι καταπιέζω τρομερά τον εαυτό μου να μην κάνω κάτι αλλά αυτό το παιχνίδι που παγώνω τώρα αναρωτιέμαι αν θα με επηρεάσει
Δεν θα σε επηρεάσει χωρίς τη συμμετοχή σου. Εσύ αποφασίζεις αν θα σε επηρεάσει, δεν είσαι έρμαιο ή θύμα, είσαι σε μια ενήλικη σχέση με δική σου απόφαση. Αφού το έχετε συζητήσει και έχετε συμφωνήσει ότι επιτρέπεται να μπει και άλλος σύρτης σε άλλο λουκέτο, δεν καταλαβαίνω ακριβώς τι ρωτάς.
________________
5.
πως γινεται ενα ατομο που δεν μιλαει πολυ γενικως, ειναι αρκετα ντροπαλο και δεν εχει χιουμορ να γινει αυτο που λεμε εξω καρδια? θεωρω οτι ειμαι πολυ εσωστρεφης σε επιπεδο αηδιας, και στον κυκλο μου εχω την ρετσινια της ξινης και αχονευτης..επειδη δεν μιλαω? επειδη δεν μπορω να λεω αστεια και δεν εχω την φαντασια που εχουν οι αλλοι? ζηλευω αυτους που κανουν τους αλλους να γελανε και δινουν ψυχη στην παρεα. θα μου πεις πρεπει να μαθω να αγαπαω τον εαυτο μου οπως ειναι.. τι ακριβως να αγαπησω απο μια ξινη?
Δεν είσαι απλώς μια ξινή και όλοι οι άλλοι δεν είναι γεμάτοι ζωή και φαντασία και απίθανο χιούμορ. Δεν είσαι 'εσύ' και 'οι άλλοι' . Είμαι βέβαιη ότι δεν υπάρχει καν η ρετσινιά, όπως την περιγράφεις. Την έχεις βάλει εσύ στον εαυτό σου και όποτε βλέπεις το παραμικρό σημάδι, το παρερμηνεύεις για να το επιβεβαιώσεις. Η υποτίμηση που κάνεις στον εαυτό σου σε κάνει επιθετική. Οι άλλοι όμως δεν ασχολούνται όσο φαντάζεσαι με το τι είσαι και τι δεν είσαι, γιατί – φαντάσου!- ο καθένας ασχολείται με το δικό του πρόβλημα. Ναι, και οι άλλοι έχουν προβλήματα, ανασφάλειες, και αναρωτιούνται πώς τους βλέπουν οι άλλοι. Δεν έχεις μόνο εσύ ανασφάλειες. Δεν είσαι ξεχωριστή, ούτε με την καλή έννοια ίσως, αλλά ούτε με την κακή. Όλοι έχουν ανασφάλειες, αλλά είσαι υπερβολικά απασχολημένη με τον εαυτό σου για να το δεις. Μη ζηλεύεις κανέναν επειδή λέει αστεία, μόνο στον εαυτό σου κάνεις κακό. Μη ζηλεύεις! Γέλα με τα αστεία, χαμογέλασε, δείξε ότι σου αρέσουν. Κάνει καλό στην καρδιά σου και γίνεσαι αυτόματα πιο συμπαθής. Οι χαμογελαστοί άνθρωποι είναι ελκυστικοί, αυτοί που μένουν αμίλητοι και μουτρωμένοι, είναι πολύ πιθανό να χαρακτηριστούν ξινοί.
________________
6.
Αγαπητή Αμπά,
σε διαβάζω καθημερινά απ' όταν εμφανίστηκες εδώ και επειδή σήμερα κάποιος εκανε παράπονα για τις ερωτήσεις που αφορούν τα γκομενικά, είπα να στείλω μια απορία μου που δεν ξεφεύγει και εντελώς από το θέμα, εδώ που ταλέμε. Θα ήθελα λοιπόν την άποψή σου (και των σχολιαστών) για κάτι που παρατηρώ όλο και περισσότερο στο στενό αλλά και ευρύτερο περιβάλλον μου.
Στη δουλειά μου έρχομαι καθημερινά σε επαφή με γονείς- κυρίως μητέρες - που περιγράφουν τη σχέση τους με το παιδί του άλλου φύλου περίπου όπως θα περιέγραφαν τον εραστή ή την ερωμένη τους. Πέρα από την αναμενόμενη αγάπη, λατρεία, αδυναμία, διεκδικούν αποκλειστικότητα στη σχέση από τον άλλο γονέα, δεν μπορούν να διανοηθούν ότι το παιδί τους θα αγαπήσει κάποτε άλλο άτομο και θα φύγει από την αγκαλιά τους, κοιμούνται μαζί με την πρόφαση ότι το παιδί το απαιτεί και έχουν πολύ συχνά ακούσει τ' αυτιά μου απειλές για τις μέλλουσες (κυρίως) συζύγους σε περίπτωση που δεν του μαγειρεύει, δεν το πλένει και δεν το φροντίζει. Μιλάμε για πολύ ρετρό καταστάσεις! Να πω εδώ ότι η πλειοψηφία είναι υψηλού μορφωτικού επιπέδου, καταβροχθίζει βιβλία ψυχολογίας και παιδαγωγικής και λέει το μάθημά της τέλεια-στη θεωρία, καθώς το 2ο αγαπημένο θέμα είναι η κακιά πεθερά.
Ξέρω ότι θα πεις ότι η προσωπική μου εμπειρία αφορά ένα πολύ μικρό δείγμα κλπ κλπ-έτσι είναι-αλλά τυχαίνει τελευταία να το βλέπω και σε συνεντεύξεις διάσημων μικρομαμάδων και αναρωτιέμαι τι πάει στραβά.
Μπορούμε τελικά να αγαπήσουμε μόνο τον εαυτό μας και αυτό που θεωρούμε προέκτασή του; φτιάχνουμε ανθρώπους για να είμαστε σίγουροι ότι υπάρχει κάποιος που δε θα μας εγκαταλείψει ποτέ; κάνουμε παιδιά για να μας κλείσουν όλες τις τρύπες; όλες οι ψυχοθεραπείες, τα διαβάσματα ψυχολογίας, οι σχολές γονέων, δεν μπορούν να κάνουν τίποτα γι αυτό το τεράστιο ανώριμο Εγώ; Και τελικά, γιατί προτιμάμε δίπλα μας ένα παιδί ακρωτηριασμένο, αδύναμο και εξαρτημένο από έναν αυτόνομο και ανεξάρτητο άνθρωπο; -Ηδυπόδειο Συμπλεγμα
Εφόσον η δουλειά σου είναι σχετική, είσαι από αυτούς που μπορούν να δώσουν την δική τους, μικρή αλλά όχι ασήμαντη μάχη για να μεγαλώσουν παιδιά αυτόνομα, με αυτοπεποίθηση και ολοκληρωμένη προσωπικότητα. Περνάμε μια περίοδο έντονης αγιοποίησης της μητρότητας και εξιδανίκευσης της παιδικής ηλικίας που ελπίζω να περάσει σύντομα.
________________
7.
Ποια είναι η γνώμη σου σε θέματα διατροφής; Ο Ιπποκράτης έλεγε: «Φάρμακο σας να γίνει η τροφή σας και η τροφή σας να γίνει φάρμακο σας». Ο Πυθαγόρας δίδασκε: «Φίλοι μου, μη μολύνετε τα σώματα σας με το να τρώτε ακάθαρτες τροφές. Έχουμε αρκετά σπαρτά και δέντρα φορτωμένα με καρπούς. Έχουμε εύγευστα λαχανικά και ρίζες που είναι έτοιμα για να τα μαγειρέψουμε και δεν υπάρχει έλλειψη από καρπούς και μέλι. Στη γη μας υπάρχει αφθονία από τέτοιες αγνές και αβλαβείς τροφές και δεν είναι ανάγκη να τρώμε τροφές για τις οποίες πρέπει να χυθεί αίμα και να θυσιαστεί αθώα ζωή». Είμαστε ότι τρώμε;- κανιβαλιστικές κοινωνίες;
Αν θέλεις να πεις ότι είσαι χορτοφάγος ή ότι όλοι πρέπει να είμαστε χορτοφάγοι, ή ακόμα και ότι δεν πρέπει να τρώμε επεξεργασμένες τροφές, πρέπει να βρεις καλύτερα επιχειρήματα από λόγια ανθρώπων που έζησαν πριν από 2000 χρόνια και βάλε σε ένα πολύ περιορισμένο χώρο της γης με έναν πολύ περιορισμένο πληθυσμό που είχε πάρα πολύ περιορισμένη τεχνολογία σε σχέση με τη σημερινή. Τα επιχειρήματα αυτά υπάρχουν, ελπίζω να τα ξέρεις. Αν ήμασταν χίλιοι νοματαίοι με χωράφια γύρω γύρω σε έναν κόσμο χωρίς τη σημερινή εξέλιξη της τεχνολογίας, θα έφτανε το μέλι. Μόνο που τώρα είμαστε εφτά δις και εκτός από ντομάτες το χειμώνα, θέλουμε και θέρμανση, θέλουμε φτηνά παπούτσια και ρούχα, θέλουμε πόσιμο νερό για το καζανάκι μας και αεροπλάνα και ίντερνετ για να γράφουμε τις αμπελοφιλοσοφίες μας δημόσια. Λάθος – δεν τα θέλουμε, τα θεωρούμε αυτονόητα.
Εμείς έχουμε το περιθώριο να λέμε μεγαλοστομίες όπως 'είμαστε ό,τι τρώμε' γιατί αν το αποφασίσουμε μια μέρα, μπορούμε να τρώμε βιολογικά ή να γίνουμε χορτοφάγοι ή βίγκαν ή δεν ξέρω τι, σα να επιλέγουμε ποδοσφαιρική ομάδα. Μόνο που αυτές οι επιλογές έχουν δημιουργηθεί πάνω στην καμπούρα υπόλοιπης γης, όπου οι άνθρωποι σε συντριπτική πλειοψηφία είναι εδώ και γενεές αμέτρητες χορτοφάγοι, όχι επειδή λυπούνται τα ζωάκια, αλλά γιατί δεν μπορούν να κάνουν κι αλλιώς. Η τροφή, όπως την καταναλώνουμε τώρα, είναι τραγικά άνισα κατανεμημένη και αν θέλεις να βοηθήσεις, μπορείς να τρως γκότζι μπέρις που ήρθαν με πλοία δεν ξέρω από πού, ή να τρως λιγότερο και να μην πετάς φαγητό και να μην πιστεύεις ότι έχεις ανώτερη ηθική από τους υπόλοιπους.
σχόλια