ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όταν έφυγα για σπουδές από το χωριό για Αθήνα ήταν περίπου το ίδιο διάστημα που η κατάσταση της υγείας του παππού μου είχε αρχίσει να επιδεινώνεται. Συνειδητοποίησα πως πια δεν θα μπορώ να περνάω όλες αυτές τις ωραίες στιγμές με τον παππού μου. Οποτε ξεκίνησα ένα παιχνίδι. Κάθε φορά που επιστρέφω στο χωριό και τον βλέπω, ακόμα και άμα πεταχτώ στο περίπτερο για 10' τους αποχαιρετώ με έναν τρελό τρόπο. Λέω πχ θα τα πούμε σε λίγο, καλά Χριστούγεννα, ή καλό πασχα, καλή σαρακοστή κτλ. Είναι τρελο το ξέρω. Αλλά σου δίνει την αίσθηση ότι περνάτε κάποιες στιγμές παραπάνω. Το κάνω αυτό 5 χρονια τώρα (όλοι έδιναν στον ππ μου τότε 6μηνες ζωής) στο κόλπο πλέον έχει μπει και ο παππούς και το βράδυ που μιλάμε στο τηλέφωνο με τρολαρει και αυτός: Α εντάξει, τα λεμε αύριο πάλι, καλό βράδυ και καλή πρωτομαγιά παλικάρι μου.Δεν έχω πει σε κανέναν άλλον για ποιο λόγο το ξεκίνησα το παιχνίδι και σκέφτηκα να εξομολογηθώ εδω :)Καλή συνέχεια σε όλουςBtw θα πάω αύριο στα ελτα να του στείλω χριστουγεννιάτικη κάρτα και να του πω πως την άλλη βδομάδα θα ειμαι εκεί.