Μπορεί να αποδειχτεί πως κάνω λάθος, αλλά νομίζω πως ο περίφημος εμφύλιος που περιμέναμε (είτε έβγαινε το Όχι που έχει σαφέστατο προβάδισμα, είτε αν είχε βγει το Ναι κάνοντας την έκπληξη) δεν θα έρθει.
Έχω την ελπίδα πως ο κόσμος είναι υπερβολικά κουρασμένος από όλα αυτά για να αρχίσει να γκρινιάζει και να αλληλοκατηγορείται, πολύ εξαντλημένος για να κουνάει το δάχτυλο και να λέει "στα 'λεγα εγώ". Κι έχω την αίσθηση πως η ξαφνική πόλωση, το χυδαίο μίσος και η χωρίς προηγούμενο μισαλλοδοξία των τελευταίων ημερών θα ξεφουσκώσει μπροστά στην, έτσι κι αλλιώς, δύσκολη μέρα που θα ξημερώσει αύριο.
Λογικά, με τη νίκη του Όχι, θα έχουμε βιώσιμη συμφωνία εντός 48 ωρών, μεγάλη χρηματοδότηση και άνοιγμα των τραπεζών μέχρι την Τρίτη. Υποσχόμενος αυτά ο κ. Τσίπρας μάζεψε τις κρίσιμες ψήφους του Όχι - και τώρα δεν μπορούμε παρά να απαιτήσουμε να τα πραγματοποιήσει. Έχει 48 ώρες και δύσκολα θα γίνει αποδεκτη οποιαδήποτε δικαιολογία του ειδικά αν περιλαμβάνει κακούς ξένους που δεν θα κάνουν αυτά που θα τους πει.
Και τώρα; Ανακούφιση που μια εξόχως διχαστική περίοδος τελειώνει, που ο πόλεμος δεν χρειάζεται να συνεχιστεί, που η μαζική παράκρουση μπορεί να κάνει ένα, μικρό έστω, διάλειμμα.
Έχω όμως την αίσθηση πως απόψε -ειδικά επειδή το αποτέλεσμα δεν θα είναι του στυλ 90%-10% άρα δεν θα υπάρξει απόλυτη συντριβή καμίας πλευράς- το τέλος του δημοψηφίσματος θα γίνει δεκτό με συλλογική ανακούφιση. Ανακούφιση που μια εξόχως διχαστική περίοδος τελειώνει, που ο πόλεμος δεν χρειάζεται να συνεχιστεί, που η μαζική παράκρουση μπορεί να κάνει ένα, μικρό έστω, διάλειμμα. (Τι παραλογισμός κι αυτός: Μας έβαλαν να χωριστούμε στη μέση για μια πρόταση που δεν ίσχυε καν!)
Θα υπάρξουν ηττημένοι και νικητές που θα συνεχίσουν το bullying, αλλά στο χέρι μας είναι να τους αφήσουμε στον κόσμο τους και να προχωρήσουμε, οι υπόλοιποι, χωρίς ονειρώξεις εμφυλίου, θριαμβολογίες ή κατάρες.
Πήραμε μια υπερβολική δόση διχασμού και γκώσαμε μέχρι σκασμού. Ζήσαμε συμπυκνωμένο μέσα σε μία εβδομάδα το μίσος και το εμφυλιοπολεμικό πνεύμα μιας ζωής και, νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε πως δεν θέλουμε άλλο.
Η κόπωση και η εξάντληση θα κατευνάσουν μάλλον τα πνεύματα, και, αυτή τη φορά, θα δώσουν μια κάποια λύση...
σχόλια