ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καποιοι μπορει να βαρεθουν να διαβασουν το κειμενο μου αλλα εγω θα το γραψω γι αυτους τους λιγος που θα το επιχειρησουν και γιατι θελω να ακουστει η φωνη μου εστω και ανωνυμα.. Κρυβω πολυ θυμο μεσα μου. Ειμαι 21 χρονων και κρυβω τοσο θυμο που δεν αρμοζει στην ηλικια μου. Ειμαι νεα και εχω πολλα ονειρα οχι μονο για το δικο μου μελλον, αλλα και για το μελλον της πατριδας μου. Ειμαι ελληνιδα γεννηθηκα στην Ελλαδα και ο,τι αγαπω βρισκεται εδω. Μπορει να μην εχω εργαστει για βιοπορισμο, παρα μονο για να ενισχυσω το χαρτζιλικι μο, μπορει να μην ειμαι εγω αυτη που πληρωνει φορους και χαρατσια, αλλα ειμαι μαζι με την γενια μου ο τραγικοτερος παρατηρητης των γεγονοτων των 5 τελευταιων ετων. Βλεπω μια χωρα, μια κοινωνια, ανετιμη να με δεχτει ως ενεργο μελος της και τρομαζω και μονο στην ιδεα οτι οταν παρω το πτυχιο μου, θα πρεπει να βγω και να επιβιωσω στην κοινωνικη ζουγκλα. Πολλοι ψαχνουν για καταφυγιο στο "βολεμα". Εγω ομως που δεν ειμαι βολεμενη τι υποτιθεται οτι πρεπει να κανω? ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ θα ηθελα να ειμαι βολεμενη γιατι δεν θελω να νιωσω συνυπευθυνη για την διαιωνιση της πελατειακης σχεσης που οδηγησε την ελλαδα σε αυτο το αδιεξοδο (ή τουλαχιστον εβαλε κι αυτη το χερακι της). Θα ηθελα να εχω ισες ευκαιριες με ολους και να προχωρω βασει της αξιας μου. Γιατι να ειναι ουτοπικο κατι τετοιο στην ελλαδα? Θλιβομαι πραγματικα που ενω ζω στη χωρα του Περικλη και του Σολονα οι απογονοι τους φανηκαμε τοσο ανταξιοι τους. Και βαζω και τον εαυτο μου μεσα γιατι αν δεν το εκανα θα γινομουν ενα με τους πολιτικαντιδες που δυστυχως εδρευουν στη χωρα μας και το μονο που ξερουν να κανουν καλα ειναι να μεταθετουν τις ευθυνες ο ενας στον αλλο. Θυμωνω και θλιβομαι οταν βλεπω νεους της ηλικιας μου να φανατιζονται και νε μπαινουν στο αεναο τριπακι της μεταθεσης των πολιτικων ευθυνων. Αριστεροι κατηγορουν τους δεξιους, δεξιοι τους κεντρωους, κεντρωοι τους αριστερους και παει λεγοντας.. Στεναχωριεμαι και για τον εαυτο μου γιατι πολλες φορες συνειδητοποιω οτι ακομα και στην καθημερινοτητα μου λεω ολο και πιο σπανια "συγγνωμη". Κι αν δεν μετανοεις για τα απλα και καθημερινα πως θα μετανοησεις για τα μεγαλα? Σκοπος μου δεν ειναι ουτε να συγκινησω ουτε να ξεσπασω, απλα να προβληματισω. "Αρχη ανδρα δεικνυσι" οπως ειπε και ο Σοφοκλης, και θλιβομαι για αλλη μια φορα που κανεις στη χωρα που ζω δεν φανηκε ανταξιος του αξιωματος που του δοθηκε. Εχω βαρεθει να βλεπω στην τηλεοραση -ας μου επιτραπει η εκφραση- υπερτροφικα μωρα να τσακωνονται για τα παιχνιδια τους, τα οποια τυχαινουν να ειναι η χωρα μου, το μελλον της και μαζι της το μελλον το δικο μου και της γενιας μου. Εγω ομως δεν βλεπω το μελλον μου σαν παιχνιδι. Αγχωνομαι και τρεμω για την επομενη μερα! Ζω στη χωρα οπου μετα το δημοψηφισμα, οι υπερ του "οχι" αρχισαν χορο σρο Συνταγμα λες και τελειωσαν οι ασχημες μερες, ενω στην πραγματικοτητα τωρα αρχιζουν, αλλα και στη χωρα οπου οι υπες του "ναι" περιμενουν μια λαθος κινηση της κυβερνησης για να γυρισουν στη συνεχεια με περιπαικτικο υφος και να πουν "εγω τα λεγα". Μεχρι την τελευταια στιγμη δεν ηξερα τι να ψηφισω. Ολα εγιναν τοσο γρηγορα που δεν προλαβα να σκεφτω! Απο το σαββατο εχω νιωσει την εθνικη πολωση οσο δεν την εχω νιωσει ποτε στη ζωη μου! Διαβαζα στην 3η λυκειου για τους "βενιζελικους" και τους "αντιβενιζελικους" και γελουσα ειρωνικα απο μεσα μου με τον φανατισμο και την ακριτη σκεψη των ανθρωπων. Και ξαφνικα μεσα στην τελευταια εβδομαδα ενιωσα να αναβιωνει το συγκεκριμενο κομματι της ιστοριας μπροστα στα ματια μου. Γιατι τοσος φανατισμος? Γιατι τοσο μισος? Εσυ που ψηφισες "ναι" πιστευεις οτι εισαι πιο εξυπνος απο αυτον που ψηφισε "οχι" ? Εσυ που ψηφισες "οχι" πιστευεις οτι εισαι πιο θαρραλεος απο αυτον που ψηφισε "ναι" ? Ολοι μαζι θα καταστραφουμε ή θα αναστηθουμε. Ολοι μαζι θα πεινασουμε ή θα ευδαιμονησουμε. Οχι χωρια. ο κομματικος χρωματισμος και ο ιδεολογικος προσυλιτισμος δεν οδηγησαν ποτε στην ακρη του τουνελ και δεν θα το κανουν τωρα. Δεν τρεφω φρουδες ελπιδες ουτε εχω ουτοπικες ψευδαισθησεις για να πιστευω οτι η ελλαδα μαχι μετους ανθρωπους της ενωμενη θα προχωρησει μπροστα. Ελπιζω να βγω ψευτρα αλλα τα γεγονοτα με απογοητευουν. Νιωθω να παρακολουθω αδυναμη τα τεκταινομενα και να μην μπορω να αντιδρασω. Νιωθω να με τραβανε απο δυο μεριες και εγω αβοηθητη να περιμενω καποιον Σολομωντα να δωσει τη δικαιη λυση. Κι ομως συνεχιζουν να με τραβανε και Σολομωντας δεν φαινεται πουθενα και ουτε νομιζω να φανει. Δυο πραγματα μου ειναι δυσβασταχτα. Η αποποιηση ευθυνων και η ψευτια. Νιωθω μηδενικο οταν οι κυβερνησεις στη χωρα μου με θεωρουν ή προσπαθουν να με μετατρεψουν σε προβατο. Εξοργιζομαι οταν κυβερνησεις κομματα και εξωγενεις δυναμεις προσπαθουν να με κανουν ανδρεικελο των πολιτικων τους παιχνιδιων. Γιατι αυτο γινεται οσο κι αν επιχειρησει καποιος ποτε να το αρνηθει. Ειμαι 21 χρονων και εχω σιχαθει την πολιτικη και τους πρεσβευτες της. Οταν θα ειμαι 50 ποια θα ειναι τα συναισθηματα μου? Οσο μεγαλωνω συνειδητοποιω ποσο σαθρο ειναι πολλες φορες το συστημα. Και για να φυγω απο την πολιτικη -θεμα που δεν εξαντλειται- απογοητευομαι ολο και πιο πολυ και απο την ενημερωση. Οσο ημουν μικρη πιστευα στην αντικειμενικη και μη προσανατολισμενη ενημερωση. Μεγα λαθος. Μια εβδομαδα τωρα η τρομοκρατια τν τηλεοπτικων σταθμων δεν ειχε τελος. Αηδιασα με τους δημοσιογραφους οσο δεν εχω αηδιασει ποτε. Δεν θελω να αναφερθω συγκεκριμενα γιατι δεν ειναι του χαρακτηρα μου αλλα αναρωτιεμαι.. Αυτοι οι ανθρωποι πως κοιμουντε τα βραδια? Με καθαρη τη συνειδηση τους? Αισθανονται οτι μου προσεφεραν σωστη και αντικειμενικη ενημερωση? Αν μου απαντουσαν "ναι" σε αυτα τα ερωτηματα απλα θα ενιωθα ακομα περισσοτερη αηδια και αποστροφη για αυτους που διατεινονται ψευδως την αντικειμενικοτητα τους. Μεχρι και η δημοσιογραφια και οι εκπροσωποι της λοιπον, αντι να σταθουν στο πλευρο του λαου κατηντησαν φερεφωνα των κομματικων παραταξεων. Ο λαος δεν ειναι χαζος.. Και βλεπει πολλα και ακουει πολλα.. και ακουει πολλα και καταλαβαινει πολλα.. Η αισιοδοξια ειναι πραγματικα στοιχειο του χαρακτηρα μου γι αυτο και ελπιζω να βουν ολα καλως και η ελπιδα να μη σβησει απο τα προσωπα μας. Ας φροντισει ο καθενας ατομικα γι αυτο αφου κανεις δεν το φροντισε γι εμας και πιθανοτατα δεν προκειται και να το φροντισει!