ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα. Έχω ένα πρόβλημα και ήθελα, έστω κι από εδώ να μου πει κάποιος την γνώμη του. Μόλις τελείωσα το σχολείο και γενικότερα πέρασα μια αρκετά δύσκολη χρονιά λόγω πανελληνίων, κατά την οποία δεν έβγαινα σχεδόν καθόλου. Τώρα που τελείωσα και αφού έγραψα πολύ καλά, θέλω να βγαίνω αλλά αντιμετωπίζω ένα τεράστιο πρόβλημα με τους γονείς μου. Ο πατέρας μου έχει γίνει πολύ κτητικός με μένα, δε θέλει να βγαίνω ενώ ξέρει πως επειδή ξεκίνησα δουλειά αμέσως μετά τις πανελλήνες το έχω ακόμα περισσότερο ανάγκη και κάθε φορά που θέλω να βγω αρχίζει να γκρινιάζει, ή να μου φωνάζει πως δεν του αρέσει που έχω γίνει έτσι και γυρνάω στις 12 ή διάφορα τέτοια, ενώ πραγματικά δεν του έχω δώσει κανένα δικαίωμα. Προσπαθεί να με ελέγχει στο αν έχω αγόρι, λέγοντας μου ότι μόνο μετά το πανεπιστήμιο μου επιτρέπει να είμαι με κάποιον και πως είμαι πολύ μικρή ακόμα. Κι όλο αυτό με ψυχοπλακώνει, επειδή κάθε φορά φεύγω κλαίγοντας και πλέον έχω να βγω και να περάσω καλά, ίσως και μήνες. Προσπάθησα να του εξηγήσω ότι μεγαλώνω και ότι αλλάζουν οι ανάγκες και οι συνήθειες μου, αλλά πραγματικά δεν δείχνει να κατανοεί τίποτα. Πρόσφατα του είπα πως τα λεφτά της δουλειάς τα μαζεύω για να βγω έξω για μεταπτυχιακό και η απάντηση του ήταν "Δεν θα πας πουθενά χωρίς εμένα". Το θέμα είναι πως μέχρι τώρα είχα την στήριξη της μητέρας μου, αλλά και αυτή έχει αρχίσει να γίνεται σαν κι αυτόν κι ενώ βλέπει πως μαραζώνω κάθε μέρα, δεν λέει τίποτα. Δεν έχει να κάνει όλο αυτό με το ότι δε μ'αφήνει να βγαίνω όσο θέλω, απλά μεγαλώνω και νιώθω ότι οι ίδιοι μου οι γονείς θέλουν να περνάω τον χρόνο μου μπροστά από μια οθόνη προκειμένου να με κρατούν μέσα και δε θέλω να ξέρω τι θα ακολουθήσει στο μέλλον.. δε ξέρω πως να τους κάνω να καταλάβουν.. Σας παρακαλώ, πείτε κάποια γνώμη, αν έχω άδικο ή δίκιο.. οτιδήποτε.. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων..