ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
11.8.2015 | 00:56

Είμαι μόνο 18

Εχω να διανύσω μια τουλάχιστον καθοριστική ηλικία στη ζωή μου, καθώς μόλις βγαίνω σιγά σιγά απο το καβούκι μου και περνάω απο το σχολείο στο πανεπιστήμιο κλπ. Είμαι αγόρι, θεωρούμε ωραίος(αν και δεν το πιστεύω) ,οποτε θα έπρεπε τωρα μετα τις πανελλήνιες να τα σπάω ολα και να κάνω "ζωάρα", και αυτό θα ήθελα και εγω άλλωστε, αλλα είμαι δέσμιος τς σκέψης μου. Σκέφτομαι πως θα τελειώσω το πανεπιστήμιο και μετα θα δουλεύω με σκοπό να επιβιώσω, θα γίνω ένας άνθρωπος που θα ικανοποιεί διάφορες ανάγκες άλλων για να πάρει χρήματα. Θα καταπιέσω τον εαυτό μου στη νόρμα την οποία βάφτισαν ζωή. Μετα θα κάνω παιδιά έτσι για να εχω τη δικαιολογία ότι η ζωή μου έχει σκοπό ανώτερο απο τα λεφτά και την ικανοποίηση των αναγκών μου, οποίες και αν ειναι αυτές. Πιστεύω ότι αυτός ειναι ο λόγος που κάνει πολύς κόσμος παιδιά. *Δεν θελω τίποτα. Θελω απο την κατάντια που μας ονόμασαν ζωή να απέχω. Θελω να απέχω. Αυτή η εξομολόγηση για μένα ειναι στην ουσία μια σκέψη που ήρθε ξαφνικά μια μερα, και πολλοί θα με κρίνετε, ειδικά όσοι έχετε παιδιά. Δεν με νοιάζει. ~xPlan
9
 
 
 
 
σχόλια
Βρε xplan αγόρι μου πόσο πολύ συμφωνώ μαζί σου. Ευτυχώς που έγραψες και ηλικία γιατί με είχες μπερδέψει με κάποιες άλλες εξομολογήσεις σου! Φιλική συμβουλή με αφορμή άλλες σου εξομ., τουλάχιστον σε 10-15 χρόνια να διεκδικείς αυτό που θες σε όλα (ή τουλάχιστον όσον αφορά τις σχέσεις σου) γιατί είναι κρίμα ακόμη και σε εκείνη την ηλικία να μένεις με το ανικανοποίητο, και πίστεψέ με πολλοί ακόμη και στα 30-35 κουβαλάνε τα μυαλά που είχαν στα 18. Πραγματικά είσαι πολύ ώριμος για την ηλικία σου. Για αυτά που γράφεις τώρα εδώ, δεν έχω να πω κάτι άλλο πέρα απτο ότι κι εμένα με βασανίζουν τέτοιες σκέψεις. Καλώς ή κακώς κάποιοι γεννιόμαστε "πιόνια", αναπαράγουμε "πιόνια" και έχουμε προκαθορισμένη κατά κάποιο τρόπο ζωή. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να βρίσκουμε λίγες στιγμές ευτυχίας μέσα σε αυτήν την κατάντια την οποία ζούμε όλοι.
λεω κατσε να εξομολογησω κατι αλλα πρωτου το κανω λεω να διαβασω και λιγες εξομολογησεις και βλεπω οτι η εξομολογηση σου ειναι παρομοια με αυτην που ηθελα να γραψω..! φιλε και εγω 18 ειμαι και ειλικρινα σκευτομαι αυτα τα πραγματα καθε μερα αλλα δν βγαζω ακρη..τι να πω σιγουρα ολοι θελουμε τουλαχιστον μια ευτυχισμενη ζωη!!!
Scroll to top icon