ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εγώ μαζί σου νόμιζα ότι είχα βρει το ιδανικό,το τέλειο. Το άλλο μισό που λένε. Και μου έλεγες και εσύ το ίδιο. Βρήκαμε ο ένας τον άλλον 5 χρόνια πριν και ήταν υπέροχο, μόνο που οι συνθήκες δεν ευνόησαν αυτό που είχαμε και έπρεπε να σε χάσω και να με χάσεις για να ξαναέρθουμε κοντά τώρα. Και πέρασα τους καλύτερους 6 μήνες της σύντομης ζωής μου... Στο είπα και με πιστεύεις,γιατί εκεί ήμουν συνέχεια. Δεν σου ζητάω να μείνεις για να περάσω τα πιο ωραία χρόνια της ζωής μου. Και έφυγες. Οπότε,εγώ ξανά έπρεπε να συνηθίσω ότι δεν υπάρχεις στη ζωή μου. Ξανά. Μετά από 5 χρόνια.Τώρα η διαφορά είναι ότι έφυγες εσύ,αλλά έφυγα και εγώ. Δεν θέλω να σε ξαναδώ,να σε ξανακούσω,να μάθω τι κάνεις. Δεν θα σε περιμένω άλλα 5 χρόνια,δεν θέλω. Δεν μου κάνεις καλό. Δεν κατηγορώ που έφυγες κανέναν ούτε εσένα,ούτε εμένα. Απλά συνέβη και εσύ δεν είχες την υπομονή. Ενώ εγώ είχα υπομονή τα τελευταία 5 χρόνια. Δεν είναι λίγο άδικο για εμένα; Δεν σε θέλω πια στη ζωή μου.Δεν θα σε περιμένω άλλα 5 χρόνια.