ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

πάντα ακουγα τους γυρω μου να μιλανε για τον ερωτα ως κατι το μοναδικο το απιστευτο.αυτο που νιωθεις για εναν(το τονιζω) ανθρωπο(που δεν βλεπεις μπροστα σου κλπ.).ενα συναισθημα ασυγκριτο που δεν μπορει να παρομοιαστει με τιποτα αλλο.ναι,οντως.δεν συγκρινεται.και το ενιωσα.και το νιωθω.αλλα οχι για εναν αλλα για τρεις αντρες.ο πρωτος ειναι ο πρωτος μου(ενα χρονο πριν,οταν ημουν 18),ο πρωτος με τον οποιο εκανα ερωτα,ο οποιος μου φερθηκε πολυ ασχημα αλλα ειμαι ερωτευμενη μαζι του ακόμη(οταν τον βλεπω μου κοβονται τα ποδια και χανω τα λογια,και τωρς δειχνει οτι θελει παλι κατι παραπανω.)ο δευτερος ειναι καποιος που μενει σε αλλη χωρα.ειχα παει διακοπες εκει,γνωριστηκαμε και επαθα την πλακα μου και αυτος απ'οτι φανηκε το ιδιο.ο τριτος ειναι καποιος που γνωρισα πολυ προσφατα αλλα απο την πρωτη στιγμη ημασταν σαν ζευγαρακι και πραγματικα ενιωθα οτι παιζει κατι ξεχωριστο.το ερωτημα ειναι ενα:ειναι φυσιολογικο να εισαι ερωτευμενος με παραπανω απο εναν ανθρωπους;και αν ναι,τι κανεις εαν ολοι τους θελουν κατι απο σενα την ιδια χρονικη στιγμη;με ποιο κριτιριο διαλεγεις αφου εισαι με ολους ερωτευμένος;