Χμμ... Η αλήθεια είναι ότι όταν κάποιος σε θέλει πραγματικά, θα βρει τρόπο να σε πλησιάσει. Καμία δικαιολογία! Αν και θα σου πρότεινα να κάνεις εσύ το βήμα, έτσι για αλλαγή! Η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς! Πρότεινέ του να πάτε για καφεδάκι, με-ή και χωρίς- κάποια πρόφαση, π.χ κάποιο "άλυτο" θέμα της παλιάς σας δουλειάς. Αφού δεν ξέρεις αν έχει άλλη, δεν εκτίθεσαι! Κι αν δε γουστάρει... χαλαρά. Εσύ θα ξέρεις πως έκανες την προσπάθειά σου. Γιατί όλα να τα περιμένουμε από τους άντρες; :)
14.9.2015 | 16:11
Ακούω συμπεράσματα!
Με τον Νικο (τυχαίο όνομα)!Γνωριστήκαμε σε επαγγελματικο περιβάλλον πριν λίγους μήνες.Φιλικός,επικοινωνιακος με όλους και μαζί μου..Άρχισε να μου αρέσει και το ίδιο αντιλαμβανομουν και από τη μεριά του.Πολύ διακριτικοι πάντα αλλά το βλέμμα του ήταν διαπεραστικο πολλές φορές.Το ίδιο και το δικό μου όταν έβλεπα ότι δεν με κοιτάει.Αυτός κάποιες φορές το έκανε και ανοιχτά άλλα εγώ έκανα πως δεν καταλάβαινα γιατί ήταν και άλλοι συνάδελφοι μαζί.Βγήκαμε μερικές φορές αλλά πάντα σε φιλικό επίπεδο.(ποτέ μόνοι μας)..Τον ήθελα τόσο πολύ όσο γνωριζομασταν καταλάβαινα πόσο πολύ ταιριαζαμε σαν χαρακτήρες.Όμως ποτέ δεν έκανε κάποια επιπλέον κίνηση για να έρθουμε πιο κοντά.Υπάρχει πολύ αμηχανία όταν είμαστε οι δύο μας και το ενδιαφέρον είναι ξεκάθαρο.Αλλά σύντομα πότε αυτός και πότε εγώ κάνουμε ότι δεν συμβαίνει τίποτα και μιλάμε περί ανέμων. Κατάλαβα ότι του λείπει το θάρρος αλλα ουτε και γω δεν είμαι διατεθειμένη να κάνω κάποιο βήμα.Τώρα πλέον δεν δουλεύω εκεί και από ότι άκουσα ούτε και εκείνος.Όταν όμως τον βλέπω ή συναντιομαστε στην ίδια παρέα τα χάνω λίγο ακόμα και σήμερα..!Τι να κάνω μιας και δεν θέλω να αναλωνομαι για κάποιον που ίσως και να μην γούσταρε στην τελική ώστε να μην σκέφτομαι αυτό το τι θα γινόταν αν. .είχε τολμήσει, χωρίς βέβαια να εκτεθώ γιατί δεν ξέρω τι παίζει στη ζωή του. Γ.26
1
