ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα....για όλους τους υπόλοιπους δηλαδή γιατί για μένα δεν νομίζω.... Δεν ξέρω γιατί γράφω εδώ ίσως επειδή πάντα διάβαζα αυτό το κομμάτι τιης LIFO. Τελοςπάντων...ας έρθω στο ψητό.Μετά από 3 ολόκληρα χρόνια σχέση η κοπέλα μου αποφάσησε να με χωρίσει και να φύγει με άλλον. Κατά την άποψή της δεν είμουν αρκετά καλός γι αυτήν. Εγώ από την άλλη είμουν πάντα πολύ ερωτευμένος μαζί της αλλά ποτέ δεν το έδειχνα 100% γιατί είχα ξαναπληγωθεί και φοβόμουν μην το ξαναπάθω όπως και το έπαθα. Πραγματικά η κοπέλα ήταν άγγελος, προσγειωμένη στηυν πραγματικότητα και τα βγάζαμε πέρα μαζί και στα καλά και στα δύσκολα. Τον Μαίο που μας πέρασε αποφάσησε να φύγει για σεζόν και μου είπε ότι θέλει να χωρίσουμε. Εγώ τότε σεβάστηκα την απόφασή της και την άφησα να φύγει. Δεν πόνεσα όσο περίμενα παρόλο που την πήγα μέχρι το αεροδρόμιο και την αποχαιρέτησα αισθανόμουν ότι ήταν το καλύτερο για εκείνη και δεν σκέφτηκα καθόλου εγωιστικά γι αυτό την άφησα να φύγει με την ευχή μου που λένε. Κατά τη διάρκεια της δουλείας της εκεί ( δεν έκατσε και πολύ) μιλάγαμε περιστασιακά και εγώ ήμουν αρκετά ψυχρός και απόμακρος προσπαθώντας να προστατεύσω τον εαυτό μου. Πέρασαν αρκετέσ μέρες χωρίς επικοινωνία και μια μέρα τι να δώ..??? Αυτήν την κοπέλα να στέκεται έξω από το μαγαζί που δουλεύω και με κλάμματα στα μάτια να με παρακαλάει να συνεχίσουμε μαζί την ζωή μας και ότι όλο αυτό ήταν ένα λάθος από μέρους της. Τότε το μέσα μου μαλάκωσε τόσο πολύ...έγινα κομμάτια. Όλη αυτή η σκληρότητα εξαφανίστηκε και έτσι ξαναρχίσαμε να βγαίνουμε και να είμαστε μαζί. Η ίδια ήταν πολύ ενθουσιασμένη δήλωνε ότι με αγαπούσε και έψαχνε σπίτι να μείνουμε μαζί. Και εμένα φυσικά μου άρεσαν όλα αυτά τόσο πολύ που σταμάτησα να κρατιέμαι και αφιερώθηκα 100% σε αυτήν. Ωσπού μια μέρα....του Σεπτέμβρη (10) μου στέλνει μια φωτογραφία με κάποιον άλλο αγκαλιά στο κρεβάτι ( ναι γυμνή). Εκεί διαλύθηκα, ξεφτιλίστηκα, ρεζιλέυτηκα, πληγώθηκα, καταστράφηκα. Δεν ντρέπομαι να πώ ότι κλαίω ακόμα και τώρα μετά από τόσες μέρες. Η επίσημη απάντηση της ήταν ότι της αρέσει άλλος και να συνεχίσω την ζωήμ μου και μετά εξαφανίστηκε...Άλλαξε αριθμό με μπλόκαρε από παντού και τα πάντα. Δεν λέω ότι δεν έκανα και ε΄γω λάθη στο παρελθόν αλλά πάντα τα βρίσκαμε διότι κανείς ποτέ δεν κοίταζε κάποιον άλλο. Τώρα το μόνο που σκέφτομαι είναι αυτή νιώθω χίλια κομμάτια και παλλεύω με τα λεπτά για να μην πάω από το σπίτι της. Δεν θέλω να πάω και νε με δεί έτσι...Δεν θέλω να πάω και να την δώ με κάποιον άλλο..( που σ'ιγουρα είναι) το μόνο που ξέρω είναι ότι είχα αγοράσει δαχτυλίδι ναι καλά ακούσατε ( διαβάσατε) το οποίο κάθεται και με κοιτάει κλεισμένο μέσα στο κουτί του και με ρωτάει γιατί....Αυτό σας ρωτάω και εγώ.....