__________________
1.
Hello!
και τώρα με το fb "όλη" η ζωή του νυν σου, είναι εκεί...φωτογραφίες, like κ.α. με άλλη και άλλες...πως το ξεπερνάς αυτό;
Η δική σου ζωή δεν είναι «όλη» εκεί;
Αν δεν σου αρέσει η συμπεριφορά του νυν σου στο fb, δεν σου αρέσει η συμπεριφορά του νυν σου. Το πού γίνεται δεν έχει σημασία.
__________________
2.
Αγαπητή Α μπα,
αρχικά, σε συγχαίρω για τη στήλη σου και τις εύστοχες απαντήσεις που δίνεις.
Η ερώτηση μου είναι η εξής:
Στο πέρασμα των χρόνων, έχουν βγει πολλές μελέτες και ορισμοί για το τι σημαίνει ευφυΐα, νοημοσύνη κτλ. Παρόλα αυτά, η "εξυπνάδα", όπως έχουμε βαφτίσει όλους τους παραπάνω όρους για τη διευκόλυνσή μας στις καθημερινές συζητήσεις, δεν είναι εύκολο να γίνει αντιληπτή με το που γνωρίζεις κάποιον. Πολλοί μπερδεύουν την εξυπνάδα με την πονηριά και την κομπορρημοσύνη. Ποιόν θα χαρακτήριζες εσύ έξυπνο άνθρωπο και πως μπορούμε να τον διακρίνουμε;
Ευχαριστώ εκ των προτέρων, συνέχισε την καλή δουλειά.- Just asking
Ρωτάς δύο διαφορετικά πράγματα. Το τι είναι ευφυία είναι κάτι που δεν έχει προσδιοριστεί ακόμα ικανοποιητικά. Ναι. Το πόσο αντιληπτή είναι η ευφυία, όποια και να είναι αυτή, με το που γνωρίζεις κάποιον, είναι άλλο. Ας πούμε ότι ρωτάς «ποιον χαρακτηρίζω εγώ έξυπνο άνθρωπο και πώς μπορούμε να τον διακρίνουμε».
Να σου πω την αλήθεια, τα τελευταία χρόνια πιστεύω όλο και περισσότερο ότι ο πολύ έξυπνος άνθρωπος φαίνεται από τα μάτια του. Αυτό μου το έλεγε ο πατέρας μου χρόνια, και συμφωνώ όλο και περισσότερο μαζί του. Φαίνεται η ευφυία από τον τρόπο που σε κοιτάει ο άλλος, και την έκφραση του προσώπου του. Αν μιλήσει, φαίνεται από την πρώτη κουβέντα που θα πει, και ας είναι «χαίρω πολύ». Μιλάω για τον πολύ έξυπνο – όχι για τον μέσο όρο, ούτε για τον κάπως άνω του μέσου όρου. Οι πολύ έξυπνοι είναι σαν τους πολύ ωραίους, κάνουν μπαμ από μακριά.
Αλλά η μεγάλη ευφυία είναι σπάνιο χάρισμα, και ως σπάνιο λάμπει περισσότερο. Την κοινή εξυπνάδα για μένα την έχει αυτός που βγάζει σωστά συμπεράσματα από αυτά που συμβαίνουν γύρω του. Ποια είναι τα σωστά, θα ρωτούσε κανείς. Να το πω λίγο διαφορετικά: αυτός που δεν ψάχνει να βρει τρόπο να επιβεβαιώσει τις προκαταλήψεις του. Αυτός που αντιμετωπίζει ό,τι συμβαίνει με ερευνητική ματιά και είναι έτοιμος να αλλάξει γνώμη αν παρουσιαστούν αρκετά στοιχεία που δείχνουν ότι πρέπει να κατευθυνθεί σε διαφορετική κατεύθυνση. Οι έξυπνοι μπορούν να το κάνουν αυτό γιατί φοβούνται λιγότερο. Φοβούνται λιγότερο γιατί έχουν καταλάβει καλύτερα τη λειτουργία του κόσμου, και έχουν γνώση για το πώς θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τις αναποδιές. Ο λιγότερο έξυπνος δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει γύρω του. Η ανεργία, η φτώχια, οι αρρώστιες, το χρηματιστήριο, οι οικονομικές θεωρίες, τα σύνορα, η δημόσια διοίκηση, οι εκλογές, το εμπόριο, ακόμα και ο καιρός, όλα αυτά είναι μυστήρια στα μάτια του. Η αδυναμία να καταλάβει πώς σχετίζονται μεταξύ τους τα κάνει εντελώς ανεξήγητα, οπότε τα φοβάται πολλαπλάσια. Ο φόβος αυτός τον κάνει να ψάχνει να βρει εξηγήσεις που συνδέουν τα ασύνδετα με έναν πάρα πολύ απλό τρόπο, και αν αυτός ο τρόπος τον βγάζει λάδι σε προσωπικό επίπεδο, είναι τζακ ποτ. Αυτές οι εξηγήσεις λέγονται θεωρίες συνωμοσίας.
Η ευφυία είναι ένα κεφάλαιο με το οποίο κάπως γεννιέσαι, και αρχικά είναι ουδέτερο χάρισμα. Μπορεί να σου βγει σε καλό, αλλά και σε κακό. Μπορείς να την οξύνεις βέβαια, αλλά δεν θα γίνεις πρωταθλητής αν δεν έχεις το αρχικό χάρισμα. Η πονηριά, η κομπορρημοσύνη, είναι στοιχεία χαρακτήρα που μπορούν να συνυπάρχουν με την ευφυία, αλλά οι έξυπνοι άνθρωποι είναι σε θέση να τα κρύβουν καλύτερα, ή να είναι λιγότερο περήφανοι για αυτά.
__________________
3.
Αγαπημένη Α,μπα
Έχει γίνει η ζωή μου κουβάρι και μόνο εσύ μπορείς να με βοηθήσεις!!!
Ζω και εργάζομαι στο Εξωτερικό 1 χρόνο τώρα και δεν περνάω καλά, δεν έχω παρέες κυρίως οι άνθρωποι εδώ δε κάνουν παρέα με μετανάστες, ενώ εμείς με τους Αλβανούς μιλάγαμε κανονικά γιατί είναι κ αυτοί άνθρωποι! Σκεφτόμουν λοιπόν να τα μαζέψω κ να γυρίσω. Λίγο αργότερα αφού είχα πάρει την απόφασή μου, ένας συνάδελφος με τον οποίο ανταλλάσσαμε καλημέρες στο ασανσερ μ έκανε poke στο Facebook και από τότε έχω χάσει τον ύπνο μ!!!
Δε ξέρω τι θέλει από μένα, προσωπικά πάντα μ άρεσε αλλά... ..δεν του είχα δώσει κανένα δικαίωμα γιατί έχω ήδη μια καταπληκτική σχέση από απόσταση με ένα πολύ καλό παιδί εδώ και 5 χρόνια.
Εγώ δεν αντέδρασα γιατί.... αγχώθηκα, και μετά αυτός συνέχισε να συμπεριφέρεται σα να μην έχει συμβεί απολύτως τίποτα!
Τώρα όμως εμένα με τρώνε οι αμφιβολίες...... για το αν έκανα καλά που δεν ανταποκρίθηκα, γιατί πραγματικά πιστεύω πως θα ήμουν ευτυχισμένη μαζί του και έτσι κι αλλιώς με τον φίλο μου δε νιώθω πια το ίδιο καθώς τον βρίσκω πλέον κάπως ....μπουταλά.
Το δίλλημά μ τώρα είναι το εξής, να γυρίσω ελλάδα κ να μείνω με τους συντηρητικούς γονείς μου (οι οποίοι δεν θα δέχονταν σε καμία περίπτωση ξένο γαμπρό...) να ψάξω δουλειά κ να παντρευτώ τον Μπ. ή να μείνω εδώ κ να κυνηγήσω το όνειρο;
Εκτιμώ πολύ τη γνώμη σου και ξέρω ότι θα με καταλάβεις, αν μπορείς απάντησέ μου μέχρι αύριο και κυρίως απάντησέ μου που θα κάνω τζάμπα ψυχανάλυση.
ΥΓ. πόσο πώρωση είναι που η Καρντάσιαν είναι πάλι εγγυος??? -Καρκινάκι με ωροσκόπο ιχθύς!!
Άκουσα κάτι εκρήξεις και πετάχτηκα έξω να δω τι γίνεται και μετά κατάλαβα ότι όχι, μέσα στο κεφάλι μου έγιναν.
__________________
4.
Αγαπητή Α-μπα κι αναγνώστες,
ο φίλος μου φτιάχνει το σπίτι-ερείπιο που κληρονόμησε και στο οποίο είχε όνειρο να ζήσει από παιδί, με την προοπτική να μείνει για λίγο μόνος του αρχικά και σε λίγα χρόνια από τώρα μαζί αφού παντρευτούμε. Προσωπικά, δε ρωτήθηκα ποτέ αν θα ήθελα να μείνω εκεί. Δε μου αρέσει όμως ούτε η τοποθεσία, ούτε το γεγονός ότι το φτιάχνει πρόχειρα (λόγω οικονομικών δυσκολιών). Δε θα ήθελα να μείνω σε αυτό το σπίτι παρόλο που η εναλλακτική μας είναι το νοίκι. Και δε θέλω να περνάω τη ζωή μου σε ένα σπίτι που δε μου αρέσει, ούτε όμως να συμβεί το ίδιο και στο φίλο μου. Πώς θα βρω μια λύση; Και πώς το λένε αυτό χωρίς να γίνει ο Γ Παγκόσμιος; Διότι είμαι κι εγώ μονοκόμματη και τα λέω όλα όπως τα έχω στο κεφάλι μου και ο φίλος μου θίγεται και θυμώνει! Ρίξτε βρε παιδιά καμιά ιδέα, καμιά ατάκα... πώς να τον γλυκάνω και να τον πείσω; ΥΓ. Οικονομικό θέμα λόγω ενοικίου δεν τίθεται εφόσον θα μπαίνουν και των δυο μας οι μισθοί στο σπίτι.- home-sweet-home
Αν δεν τίθεται οικονομικό θέμα για το ενοίκιο, γιατί τίθεται οικονομικό θέμα για τις εργασίες βελτίωσης του σπιτιού; Δεν θα συμμετέχεις στα έξοδα; Θεωρείς (ή θεωρείτε) ότι είναι δικό του, άρα είναι δικά του τα έξοδα αυτά; Τότε γιατί παντρεύεστε; Δεν ξέρουμε βέβαια για πόσο ερείπιο μιλάμε, για πόσα τετραγωνικά, μπορεί να είναι απαγορευτική η κατάσταση, αλλά αυτά τα προβλήματα διορθώνονται με χρήματα. Χρήματα, τα οποία, αν παντρευτείτε, θα μοιραστείτε.
Αυτό που δεν διορθώνεται με τα χρήματα είναι η τοποθεσία, αλλά μερικές φορές κολλάμε σε μερικές τοποθεσίες και απορρίπτουμε άλλες χωρίς να ξέρουμε τι ισχύει στην πραγματικότητα. Πολύ συχνά είναι αυτά προκαταλήψεις, ή ακόμα και άλλου είδους προβλήματα: διαφορές που έχουμε με τον σύντροφό μας, που δεν θέλουμε να θίξουμε.
Και έρχομαι στο πρόβλημα: το πρόβλημα δεν είναι το σπίτι. Το πρόβλημα που έχετε είναι ότι δηλώνεις μονοκόμματη, και ότι ο φίλος σου θίγεται και θυμώνει. Είσαι πράγματι μονοκόμματη; Μήπως θυμώνει κι αυτός υπερβολικά εύκολα; Αν έχετε πρόβλημα στην επικοινωνία, και αν αυτό μείνει έτσι, όταν έρθουν τα πραγματικά προβλήματα και διλήμματα, αυτό που ρωτάς τώρα θα φαντάζει εκδρομή με τον παιδικό σταθμό.
Ο τόπος διαμονής είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στη ζωή ενός ζευγαριού. Μοιάζει ρηχό, και ασήμαντο θέμα, αλλά δεν είναι καθόλου ασήμαντο. Είναι από τα πιο σημαντικά, επειδή είναι κυρίως συναισθηματικό, και είναι πολύ συναισθηματικό, γιατί είναι γεμάτο συμβολισμούς. Ο τόπος που επιλέγει ο καθένας έχει σχέση με την ταυτότητα που θέλει να έχει, και τον τρόπο με τον οποίο θέλει να τον βλέπουν οι άλλοι – είναι κάτι πολύ παραπάνω από τοίχους και έπιπλα. O φίλος σου έχει αυτό το όνειρο. Αυτό το όνειρο συνδέεται με το ποιος πιστεύει ότι είναι. Αν το απορρίψεις, απορρίπτεις κάτι πολύ περισσότερο από ένα σπίτι που χρειάζεται πολλές βελτιώσεις, από ένα σπίτι που βρίσκεται κάπου που δεν σου αρέσει. Αν είσαι απολύτως ειλικρινής, υπάρχει πράγματι κάποιος βαθύτερος λόγος που απορρίπτεις το σπίτι. Και για σένα, κάτι συμβολίζει, και αυτό που συμβολίζει δεν σου αρέσει.
Αντί να λες για χρήματα και για τοποθεσίες, είναι καλύτερο να είσαι αρχικά ειλικρινής με τον εαυτό σου, και να παραδεχτείς αυτό σε απωθεί. Βλέπεις το όνειρο σαν παιδιάστικη προσκόλληση; Νιώθεις ότι αυτό το σπίτι είναι τόσο δικό του, που δεν θα γίνει ποτέ δικό σου; Σε ενοχλεί που δεν σε ρώτησε ποτέ; Αυτά είναι που πρέπει να λύσετε, αυτά είναι τα σημαντικά. Κάθε πρόβλημα που έχεις, κάθε συμβολισμός, μπορεί να διορθωθεί από έναν συμβιβασμό που θα γίνει και από τους δύο. Είναι μόνο μια άσκηση για την μελλοντική σας ζωή. Ό,τι γίνει, να ξέρεις ότι θα είναι πάρα πολύ αποκαλυπτικό για το κοινό σας μέλλον.
__________________
5.
Δεν τα σπάει το Orange Is the New Black;;
Σε φιλώ!
Καλό είναι, βλέπεται όπως διαβάζονται τα μπεστ σέλερ.
__________________
6.
Αγαπητή Α, μπα,
μπαίνω κατ'ευθείαν στο θέμα για να μην πλατειάζω με εισαγωγές. Είμαστε μαζί ένα χρόνο και συζούμε στο σπίτι μου, το οποίο ξεκίνησα να φτιάχνω σιγά σιγά λίγο πριν να μείνουμε μαζί, όχι για να μείνουμε μαζί αλλά για να έχω τον δικό μου χώρο. Μείναμε μαζί, εγώ δυσκολεύτηκα τον χειμώνα οικονομικά (ετοίμαζα μια δική μου δουλειά) και το άφησα με τα απαραίτητα αλλά θα το συνεχίσω από φθινόπωρο. Είμαστε και οι δύο ανεξάρτητοι οικονομικά με καλές απολαβές για άτομα μόνα χωρίς οικογένεια και λοιπές υποχρεώσεις.
Το πρόβλημα μου είναι ότι νιώθω πως ο συντροφός μου νιώθει σαν φιλοξενούμενος σπίτι μου, σπίτι του παέι μία στο τόσο κατα τ'άλλα, ούτε που πατάει. Εγώ έχω μπει στην έννοια του συζώ με κάποιον και βλέπω το μέλλον μου μαζί του (όχι γάμους, κ.λ.π, αλλά σχεδιάζω την ζωή μου μαζί του). Τις προάλλες άνοιξα κουβέντα ότι βλέπω επίπλα κ.λ.π για να τελειώσω με το σπίτι και όταν τον ρώτησα την απόψη του είπε καν'το όπως το θες, σου έχω απόλυτη εμπιστοσύνη.. Που σημαίνει και πληρωσέ το, έτσι όπως μου το έδωσε να το καταλάβω. Τι να κάνω και πως να το ξεκαθαρίσω για να καταλάβω τι θέλει και εκείνος; Δηλαδή αν συζούσαμε σε ενοίκιο δεν θα πληρώναμε μαζί τα πάντα που θα βάζαμε; Το ότι έχω σπίτι δικό μου τον πειράζει;
Σημείωση: σαν άνθρωπος είναι νωχελικός, με τους δικούς του αργούς ρυθμούς, χωρίς ιδιαίτερα ενδιαφέροντα πέραν της δουλειάς του, εγώ από την άλλη είμαι φουλ δραστήρια, τρέχω όλη μέρα και ασχολούμαι με πολλά διαφορετικά πράγματα.
Απλά θέλω το δικό σου point of view, όπως στο περιγράφω.. Σε ευχαριστώ :)- k twra??
Η απάντηση της μισής ερώτησης βρίσκεται στο νούμερο 4. Δεν είναι η ίδια περίπτωση, αλλά κατά κάποιο τρόπο, είναι. Συμβαίνει αυτό που φοβάσαι: δεν βλέπει το σπίτι σαν δικό του, και γι' αυτό δεν συμμετέχει.
Γιατί δεν το βλέπει; Γιατί δεν είναι. Όσο υπάρχει δεύτερο σπίτι, αυτό δεν είναι το δικό του, και ναι, είναι φιλοξενούμενος. Μπορεί να μην είναι καλός φιλοξενούμενος, αλλά αυτό είναι. Εσύ λες «ούτε που πατάει στο σπίτι του», αυτός λέει «έχω το σπίτι μου». Είναι βέβαιο. Άλλωστε λες μόνη σου ΑΝ συζούσαμε. Άρα, τώρα δεν συζείτε. Και δεν συζείτε γιατί υπάρχει δεύτερο σπίτι, το δικό του.
Τα ζευγάρια μαλώνουν, για να μην πω, χωρίζουν, γιατί ο καθένας θεωρεί δεδομένο ό,τι τον συμφέρει περισσότερο. Εσύ θεωρείς ότι δεν συζείτε, αλλά κάπως συζείτε κι όλας, και το θεωρείς, από την μεριά σου, αυτονόητο. Αυτός θεωρεί ότι δεν συζείτε γιατί έχει δικό του σπίτι, και ό,τι κάνεις στο δικό σου, είναι δικό σου, και το θεωρεί, από τη μεριά του, αυτονόητο. Δεν έχετε και οι δύο δίκιο από τη μεριά σας;
H αμφιθυμία σου, που δεν ξέρω αν είναι συνειδητή ή όχι, ή αν την βάζεις μπροστά ως προστασία, είναι αυτή που δημιουργεί το πρόβλημα. Το «βλέπω το μέλλον μου μαζί του, αλλά όχι γάμους», δεν θα πει τίποτα. Σχεδιάζεις το μέλλον σου μαζί του, αλλά χωρίς να τον παντρευτείς; Αυτός το ξέρει; Επειδή περνάει τον περισσότερο χρόνο στο δικό σου, νομίζεις ότι αυτό είναι κάποια δέσμευση από μέρους του; Δεν είναι. Τίποτα δεν είναι. Αν θέλει, μια μέρα μπορεί να φύγει και να μην ξαναέρθει ποτέ – έχει στο σπιτάκι του, στο οποίο μπορεί να επιστρέψει ανά πάσα στιγμή. Γι' αυτό ακριβώς ΔΕΝ μένετε μαζί. Δεν συζείτε. Το «συζώ» σημαίνει ότι δεν έχω plan b κατοικίας.
Το είπα με εκατό τρόπους για να περάσει το μήνυμα. Δεν συζείτε. Το τι κάνετε εσείς το ξέρετε, ή μάλλον, ο καθένας πιστεύει το δικό του, και δεν το έχετε συζητήσει μεταξύ σας. Εσύ σκέψου από τη μεριά σου τι σημαίνει το «σχεδιάζω το μέλλον μου μαζί σου, αλλά όχι γάμους». Γιατί έτσι όπως τα γράφεις, μοιάζει σαν να είσαι είτε θρασύς, είτε αφελής. Αν δεν σκοπεύεις να κάνεις γάμους, το να ζητάς λεφτά για έπιπλα δεν γίνεται. Μπορείς να ζητήσεις χρήματα για λογαριασμούς, για σούπερ μάρκετ, ζήτα και ενοίκιο αν θες, αλλά να ξοδέψει λεφτά για το δικό σου σπίτι, επειδή τα έχετε, όχι. Αν μια μέρα του πεις «μωρό μου σόρι, αλλά γνώρισα άλλον», τι θα γίνει με τα έπιπλα; Θα τα κόψετε στη μέση; Αν αυτός θέλει να χωρίσετε; Του ζητάς να κάνει μια επένδυση σε ένα σπίτι στο οποίο δεν έχει κανένα νομικό δικαίωμα; Τι νομίζεις ότι είναι ο γάμος, αλήθεια;
Αχ. Πολύ στενοχωριέμαι όταν βλέπω ανθρώπους που μοιάζουν μορφωμένοι και επαγγελματίες και δεν έχουν καταλάβει ακόμα τι είναι ο γάμος. Ναι, έχει μεγάλη σημασία που το σπίτι είναι δικό σου. Ναι, αν μένατε σε ενοίκιο θα ήταν διαφορετικά. Κάτι μου λέει ότι αν το σπίτι ήταν δικό του και σου ζητούσε χρήματα για καναπέ δηλώνοντας «δεν θέλω όμως γάμους και τέτοια», μια χαρά θα καταλάβαινες τι εννοώ.
__________________
7.
Όπως μου έχουν πει αρκετές φορές κοντινοί μου φίλοι, είμαι ένα μεγάλο καζάνι. Δηλαδή ότι κακό μου κάνει κάποιος του το κρατάω ακόμα και άμα ζητήσει συγγνώμη και τα βρούμε. Μέσα μου το κρατάω χωρίς να το δείχνω συνήθως. Σε λίγους πιο κοντινούς μπορεί κάποιες φορές να μιλήσω ανοιχτά για κάτι που τους έχω κρατήσει. Δεν το δεχόμουν μέχρι πριν λίγο που πέταξα με πικρία ένα σχόλιο στον γκομενό μου για κάτι που έχει γίνει πριν ένα χρόνο και παραπάνω και συνειδητοποίησα πως με πειράζει ακόμα (πριν ένα χρόνο κοιμηθηκέ με άλλη, αφού πρώτα με χώρισε, η συνέχεια κλασσική μετάνοιωσε-γύρισε-ταξαναβρήκαμε.) Πως θα μπορούσα να το αντιμετωπίσω; ο γκόμενος μου πχ δεν μου είπε τίποτα γέλασε όμως νομίζω πρέπει να είναι κουραστικό και έγω γίνομαι γελοία. Γιατί το κάνω; σου έδωσα ένα παράδειγμα όμως το κάνω με όλους. Νομίζω ότι δεν μπορώ να συγχορέσω ούτε να ξεχάσω ακόμα και άμα σε κάποιον και εγώ στο παρελθόν φέρθηκα άδικα. Θέλω να το αλλάξω γιατί είναι λάθος να απαιτώ συγχώρεση χωρίς ποτέ να δίνω εφόσον κίολας βλέπω πως ο άλλος μετάνοιωσε και άλλαξε. Μήπως απλα θέλω να κρατάω κάποιο δράμα στην ζωή μου; (ελπίζω όχι) Αυτή είναι η εξηγηση του αγοριού μου για την συμπεριφορά μου με την διαφωνώ, ξανά.- 20 χρονών καζάνι
Η εξήγηση που δίνει το αγόρι σου μου φαίνεται λίγο απλοϊκή. Θα σου πω τι πιστεύω: πιστεύω ότι διστάζεις να συγχωρέσεις και να αφήσεις κάτι πίσω σου, γιατί φοβάσαι ότι κλείνοντας ένα κεφάλαιο, είσαι πιο ευάλωτη σε περίπτωση που ξανανοίξει. Φοβάσαι ότι θα ξαναγίνει αυτό που σε στεναχώρησε, και ο φόβος αυτός σου κάνει τη συγχώρεση να μοιάζει με ρίσκο. Ότι θα είσαι και κερατάς, και δαρμένος. Ότι η συγχώρεση θα σε βάλει στη θέση του αδύναμου.
Έχεις μπερδέψει τη συγχώρεση με τη διαγραφή, ή με τη λήθη. «Συγχωρώ» δεν σημαίνει ότι δίνω άφεση, ούτε ότι ξεχνάω. (Έχουν μαλλιάσει τα χέρια μου να το γράφω αυτό, και τίποτα. Μόλις χθες έλαβα μήνυμα αντιπάθειας επειδή κάποιοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι όταν λέω «συγχώρεση» εννοώ «άφεση αμαρτιών» και «βγάζω τον άλλον λάδι».)
Το «συγχωρώ», για άλλη μια φορά, σημαίνει ότι αφαιρείς από τον άλλον την ισχύ που έχει πάνω σου για κάτι που σου έκανε κάποτε. Καταφέρνεις να μην σε επηρεάζει με τον ίδιο τρόπο ό,τι έγινε. Ναι, συγχωρώντας παίρνεις ρίσκο, οπωσδήποτε. Αλλά δεν είσαι ο ίδιος άνθρωπος, ούτε έχεις την ίδια σχέση με τον άλλον πια. Ακριβώς επειδή έχεις συγχωρέσει, αλλά δεν έχεις ξεχάσει.
Ούτε μπορείς να ξεχάσεις, ούτε θέλεις, ούτε χρειάζεται. Συγχωρείς όταν καταφέρεις να αλλάξεις τα συναισθήματα που συνδυάζονται με μια ανάμνηση, όταν γίνουν πιο μαλακά, πιο ουδέτερα, πιο αδιάφορα. Η ανάμνηση θα παραμείνει. Αυτό που ελπίζεις να αλλάξεις, συγχωρώντας, είναι οι συνειρμοί που προκύπτουν όταν έρχεται η ανάμνηση. Αυτό το καταφέρνεις όταν σταματήσεις να περιμένεις δικαίωση από τον άλλον, όταν σταματήσεις να ονειρεύεσαι πώς θα πέσει στα γόνατα κλαίγοντας επειδή έχει καταλάβει το λάθος του, όταν απαγορέψεις στον εαυτό σου φαντασιώσεις που εξαρτώνται από τον άλλον. Τα συναισθήματα είναι δικά σου, και δεν είναι έξυπνο να περιμένεις την παρέμβαση κάποιου άλλου για μην είναι τόσο οδυνηρά. Είναι ακόμη λιγότερο έξυπνο να περιμένεις την παρέμβαση από κάποιον που πιστεύεις ότι σου έχει κάνει κακό. Αν ήταν τόσο κακός, πόσες είναι οι πιθανότητες να το κάνει;
Το αγόρι σου δεν έκανε καν κάτι κακό. Σε χώρισε, και μετά βρήκε μια άλλη, και μετά άλλαξε γνώμη. Ναι, μπορεί να ξαναγίνει αυτό. Δεν μπορείς να γλιτώσεις από αυτό το ρίσκο. Δέξου αυτό το ρίσκο με όλη σου την καρδιά, αναγνώρισε τον φόβο σου, και όρθωσε ανάστημα, για να το αντέξεις. Τα πικρά σχόλια δεν μειώνουν το ρίσκο, δεν σε προστατεύουν, δεν δεσμεύουν τον άλλον. Μόνο κακό κάνουν, απολύτως τίποτα άλλο.
σχόλια