ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπόν μου έχει κάνει φοβερή εντύπωση και ορισμένες φορές με θυμώνει κιόλας το εξής. Όποτε βαδίζω σε πεζοδρόμιο και έρχεται προς εμένα γυναίκα και δεν χωράμε και οι δυο ταυτόχρονα να περάσουμε, ποτέ μα ποτέ μια γυναίκα δεν μαζεύεται, τουλάχιστον λίγο ώστε να χωρέσουμε, και πάντα το κάνω εγώ. Με τους άντρες πάντα μαζευόμαστε και οι δυο και περνάμε ή μαζεύεται όποιος έχει δεν έχει "προτεραιότητα". Οι γυναίκες τώρα πως το βλέπουν το θέμα δεν μπορώ να καταλάβω.Τι είναι σαν το στυλ βουλιάζει το καράβι και να σώσουμε πρώτα τα γυναικόπαιδα; ή μπαίνουμε σε μια είσοδο και αφήνουμε πρώτα να μπουν οι κυρίες; Υπάρχει και άγραφος νόμος προτεραιότητας για το ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ; Τις προάλλες με σακούλες και στα δυο μου τα χέρια, σημασία δεν μου έδωσε, έπρεπε εγώ να σταματήσω, για να περάσει. Η άλλη, ερχόταν κατά πάνω μου λες και ήταν το top model στην πασαρέλα και μου έδειχνε με το σώμα της να κάνω στην άκρη και γρήγορα κιόλας. Άσε που άλλες που περπατάνε λες και είναι τυφλές ή κάνουν πως δεν βλέπουν και πρέπει εγώ να προσέξω και να τραβηχτώ.Είναι κιόλας και στον άνθρωπο, μια γυναίκα καλλιεργημένη όταν βλέπει κάποιον με φορτίο στα χέρια του θα σταματήσει ή θα παραμερίσει για λίγο για να περάσει ο άνθρωπος. Αυτή που τώρα όλη μέρα ασχολείται με τι χρώμα θα βάψει τα νύχια της και τι λέει το ωροσκόπιο της ούτε καν.