ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπον.Ειμαι 20. Ειμαι κοπελα.Εχω κοντινό συγγενή ο οποιος ξεκίνησε με τη ραπ οταν εγω ημουν 11 χρονων.Απο τοτε με παιρνε μαζι του,σε λαιβ.Με βαζε να ακουω,κολλησα. Με ανεβαζε πανω στη σκηνή και ξεκινησαν να τον ακουνε πολλοι. Εγινε τροπος ζωης μου.Μενει ακριβως απο κατω μας και ειχε τυχει παρα πολλες φορες να με παιρνει μαζι του κρυφα.Εχουμε ζησει παρα πολλες ασχημες και καλες καταστασεις μαζι και ειμαστε σαν αδερφια (εγω δεν εχω,εκεινος εχει ετεροθαλή) Θελω να πω κατι χωρις να θελω να το παιξω ιστορια η κατι τετοιο.Ωραια; Εχω δοκιμασει διαφορα. Δεν υπαρχει λαιβ που εχω παει και δεν εχω δει πανω απο δυο κοριτσακια και εναν-δυο πιτσιρικαδες να λιποθυμάνε. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΓΚΙΆ ΝΑ ΠΙΝΕΙΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΕΦΤΕΙΣ ΚΑΤΩ.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ! ΜΑΘΕΤΕ ΤΑ ΟΡΙΑ ΣΑΣ.ΜΑΘΕ ΝΑ ΓΙΝΕΣΑΙ ΜΕ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΟΥ ΑΚΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΟΤΙΖΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΜΕ ΧΗΜΕΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΩΣΕΙΣ ΓΙΟΛΟ. Ηρθε μια κοπελιτσα στα 15 και μου λεγε.."και εγω ακουω και αραζω στα παρκα με τη παρεα μου και πινουμε και δε με νοιαζει καν για τα μαθηματα,ειμαι δικια σας" Ποσο λαθος εισαι;Εχω σπουδασει,ο συγγενης μου εχει σπουδασει.Ειναι τροπος ζωης το ραπ συμφωνω.Το μεγαλυτερο σχολειο ειναι ο δρομος.Αλλα χωρις την μόρφωση δεν πας πουθενα κοριτσι μου.Κανε τις βλακειες σου,πιες.κι εγω τα κανα.Αλλα μαθε να χεις μετρο και αλλες προτεραιοτητες στη ζωη σου εκτος απο αυτο. Το παρκο,το αραγμα και το πιωμα δε σου προσφερουν λεφτα,ουτε ζωη.Και ο δρομος δεν ξηγειται καλα μερικες φορες,ειδικα σε κοριτσακια στα 15.Εγω ειχα την τυχη να εχω παντα πισινη με παρεες οταν ξεμενα εξω.Εσυ δεν ξερεις τι μπορεις να παθεις. Και σταματηστε να σωριάζεστε στα πατωματα επιτελους ρε παιδια.Θα καει ο εγκέφαλος σας!