ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

- Reaaaly Loοοng Comment Coming -Ένα δάκρυ κυλάει, οι κόποι εβδομάδων αναγνωρίζονται, το κοινό μου με ζητάει.Θέλω να ευχαριστήσω τους γονείς μου, και κυρίως τη μητέρα μου τη Γραβιέρα που ήταν δίπλα μου σε όλη αυτή την προσπάθεια.Στο θέμα μας:Παραβλέποντας το γεγονός ότι απλά σχολίασα μια μαλακία που μάλλον δεν έδινε απάντηση στην αρχική δημοσίευση, ας το πάμε σε "σοβαρή" κουβέντα.Γιατί να το σταματήσεις; Άμα δεν ερωτευτείς, κάνεις πράγματα που δεν περίμενες να κάνεις, φας σκατά και διορθωθείς μαθαίνοντας απ' όλα αυτά, τι θα καταλάβεις σε αυτή τη ζωή;Θα μου πεις ίσως "Ναι, αλλά ΚΑΘΕ φορά τρώω τα μούτρα μου", και θα σου απαντήσω ότι μια ρημάδα φορά, ΔΕΝ θα τα φας.Το τι είναι σωστό και τι όχι, άστο, ο καθένας μας τα θεωρεί αλλιώς αυτά.Φυσικά και θα σε κάνει να πράξεις αντίθετα από αυτά που περίμενες ότι θα έκανες κάποιες φορές, αλλά εν τέλει πράττεις έτσι γιατί ΘΕΛΕΙΣ να πράξεις έτσι.Τα "πιστεύω" μας δεν είναι στατικά, σχεδόν τα πάντα καθορίζονται από συνθήκες. Μπορεί ναι μεν να λέμε πχ. "Εγώ δεν θα έκλεβα σε καμία περίπτωση" αλλά αυτό το λέμε γιατί αυτήν την στιγμή έχουμε τα προς το ζην και δεν χρειάζεται να κλέψουμε. Αν ξαφνικά χανόταν όλη η περιουσία μας, η παραπάνω δήλωση θα ετίθετο υπό αμφισβήτηση, και μπορεί τελικά να καταλήγαμε ότι "πρέπει" να κλέψουμε. Αν τελικά κλέψουμε όμως δεν θα είναι επειδή πρέπει αλλά επειδή το θέλουμε. Δεν θέλαμε να φτάσουμε στο σημείο που θα αμφισβητούσαμε την αντίληψη μας αυτή, αλλά φτάσαμε. Και τώρα που φτάσαμε εδώ, διαλέγουμε αυτό που προτιμούμε να κάνουμε περισσότερο με τα τωρινά δεδομένα.Ο έρωτας έρχεται και ανατρέπει την υφιστάμενη κατάσταση λοιπόν. Εισάγονται νέα δεδομένα, και καλούμαστε διάφορα πράγματα να τα σκεφτούμε πάλι. Ό,τι και αν τελικά κάνουμε, το κάνουμε διότι το θέλουμε λίγο περισσότερο από τις άλλες διαθέσιμες επιλογές, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το θέλουμε "με όλο μας το είναι" ρε παιδί μου.Και εδώ έρχεται η διαφωνία μου με τον Πλούταρχο.Δεν θεωρώ κάτι παράλογο τον έρωτα. Έρχεται και βάζει απλά πολλά, νέα δεδομένα. Ίσως και να μας φέρνει σε μια πανικώδη κατάσταση γιατί μας αιφνιδιάζει και η διαχείριση πολλής και νέας πληροφορίας είναι δύσκολη ως γνωστόν. Μας κάνει να αναθεωρήσουμε και μας κάνει να τζογάρουμε.Κάνουμε την κίνηση που θεωρούμε καλύτερη ελπίζοντας ότι θα μας βγει το παιχνίδι και "θα πάρουμε το pot".Poker τον θεωρώ λοιπόν τον έρωτα! Αλλά μία παρτίδα poker που δεν τελειώνει ποτέ. Έχεις άπειρες μάρκες, δεν υπάρχει η έννοια "τα ρέστα μου". Παρόλα αυτά, ως άπληστα όντα που είμαστε οι άνθρωποι, θέλουμε να μη χάνουμε, οπότε στο τέλος κάθε γύρου πρέπει να σκεφτόμαστε "το 'παιξα καλά;" Αν χάσεις σε κάποιο γύρο μπορεί να πεις"Χμμ, τώρα είχα 2 9 και μπλόφαρα και έχασα, άρα αν μου ξανάρθει 2 9 θα πάω πάσο".Όχι όμως φίλε μου. Στον επόμενο γύρο που θα 'χεις πάλι 2 9, τα υπόλοιπα φύλλα πιθανότατα θα έχουν μοιραστεί αλλιώς. Αν βέβαια ποντάρεις για πολλά παιχνίδια στο 2 9 σου και συνεχίζεις να χάνεις, λες "Όπα, είναι κωλόφυλλο γενικά, δεν πάμε πουθενά" και πλέον θα είσαι πιο διστακτικός.Συνεπώς μετά από όλες τις παρομοιώσεις και τις μπούρδες, κλείνω συμβουλεύοντας σε να κάνεις ό,τι θέλεις κάθε φορά να κάνεις. Μην σκέφτεσαι ότι η προηγούμενη φορά δεν πήγε καλά, γιατί τα δεδομένα δεν θα είναι αναγκαστικά τα ίδια. "Σημείωνε" πότε πετυχαίνεις και πότε όχι μόνο και μόνο για να "ρίχνεις μια ματιά" στα "στατιστικά", αλλά μην καθοδηγεί αυτό τις αποφάσεις σου, μην σε βάζει να αμφισβητείς αυτό που νιώθεις ότι θέλεις.Αλλά παίξε god damnit, είναι πολύ βαρετό να κάθεσαι απλά στο τραπέζι πίνοντας το ουίσκι σου και να πηγαίνεις συνέχεια πάσο!"Άντε.. και καλή τύχη μάγκες."