Κατ'αρχάς καλή σου μέρα εξ. Διάβασα το κείμενο σου αλλά δεν κατάλαβα που κολλάει η περιγραφή του εαυτού σου στην αρχή όσο και η αναφορά σου στα σεξιστικά σχόλια των ανδρών όπως λες στο τέλος. Εν πάση περιπτώσει, νομίζω ήσουν λίγο άδικη με τον άνθρωπο που είχες απέναντι σου και μάλλον τον έκανες να το καταλάβει. Θα καταλάβαινα αν ένιωθες λίγο απογοητευμένη, αλλά το στυλ της εξομολόγησης σου θυμίζει λες και έζησες τον εφιάλτη κάποιου βιασμού π.χ. Κοινώς γίνεσαι υπερβολική. Δεν θα σε κρίνω, η κάθε γυναίκα μπορεί να ψάχνει άλλα πράγματα στον άνδρα. Απλά νομίζω ότι το μικρό μέγεθος σου χάλασε το τέλειο "πακέτο" που ίσως είχες φανταστεί. Αλλά ίσως και να έκανες μια ειλικρινή συζήτηση μαζί του θα βοηθούσε.
27.10.2015 | 21:19
Τόσο μικρό μέγεθος...
Γράφω με αφορμή την πρόσφατη αρνητική εμπειρία μου με έναν άντρα. Είμαι 1.76, σχετικά πιο ψηλη από τις φίλες μου, με βρίσκαν πάντα γοητευτική, ποτέ δεν είχα θέμα με την εμφάνιση των ανδρών αρκεί να ήταν περιποιημενοι, ποτέ δεν ασχολήθηκα με το θέμα μέγεθος, η ικανοποίηση μου είχε πάντα να κάνει με τον άνθρωπο που είχα απέναντι μου. Το προηγούμενο Σάββατο, βγήκα με έναν νέο άντρα, γοητευτικό, καλοντυμενο. Δεν είμαι πιτσιρικά να ενθουσιάζομαι με την μια. Είχαμε βγει αρκετά ραντεβού και θεώρησα ότι είναι η ώρα να παμε παραπέρα.Η διάθεση μου έγινε αντιληπτη από τον σύνοδο μου και καταλήξαμε στο όμορφα διακοσμημένο σπίτι του και γρήγορα στο υπνοδωμάτιο με έναν πανέμορφο ρομαντικό χαμηλό φωτισμό. Τον είδα γυμνό και.... πάγωσα, είδα αυτό που δεν ήμουν ποτέ προετοιμασμενη να δω, μου κόπηκε η ανάσα, έχασα τα λόγια μου, ένα πέος στο μέγεθος του αλατοπίπερου της ταβέρνας, τον είδα να βάζει το προφυλακτικό και τα χέρια μου έχουν μείνει παγωμένα πάνω στους μηρους του ... το προφυλακτικό ίσα που ξεδιπλωθηκε πάνω στο πέος του... ένιωσα να με κοιτάζει... δεν ήθελα να με κοιτάξει στα μάτια, τον φιλισα στην κοιλιά... δεν ήξερα τι να κάνω... ήθελα να ντυθώ πρόχειρα και να φύγω τρέχοντας... άρχισε να με χαιδευει απαλά και με ξαπλωσε ανάσκελα... ντρεπομουν... ποτέ δεν βρέθηκα σε τέτοια θέση ξανά... ποτέ δεν έχω μειώσει άντρα... εκατσα παγωμένη και δέχτηκα το κορμί του κοιτάζοντας αλλού, δεν ένιωθα τίποτα, ηθελα να τελειώσει όσο πιο γρήγορα γινόταν, ηθελα να φύγω μακρυά, ήταν τόσο άσχημο και δεν είχα δύναμη να αντίδρασω... μετά από λίγο ώρα το κατάλαβε πριν τελειώσει, με ρώτησε αν είμαι καλά, του είπα με την φωνή μου να τρέμει ότι δεν αισθάνομαι καλά και ότι θέλω να σταματήσουμε, μου χαιδεψε το μάγουλο με φιλισε και από τραβήχτηκε σιγά σιγά. Δεν θυμάμαι αν του μιλησα φεύγοντας, Είμαι ακόμα ταραγμενη, ευτυχώς δεν με ενόχλησε τηλεφωνικα, δεν θέλω να μιλήσω σε κανέναν για αυτό, δεν θέλω να κάνω καμιά σκέψη σχετικά με ότι έχει πέσει το μάτι μου σε άρθρα κατά καιρούς, δεν θέλω να θυμηθώ τις κουβέντες που άκουγα σε γυναικοπαρεες και πάντα με ενοχλουσαν. Δεν φταίω σε κάτι, δεν είπα τίποτα κακό, δεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό, θέλω απλά να το ξεχάσω, δεν έχω κουράγιο να κρατήσω τους τύπους. Αισθάνομαι άσχημα, αισθάνομαι.. σαν να μοιράζομαι μερίδιο ευθύνης, αισθάνομαι βρώμικη, με ενοχλούν πλέον τα σεξιστικα σχόλια των αντρών στην δουλεια, μου ακούγονται τόσο διαφορετικά τώρα.... Το μοιράζομαι με εσάς και ελπίζω να είναι αρκετό για να το διαγράψω από το μυαλό μου....
3