ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

πρέπει να διαβάσω σαν τρελή μπας και πάρω πτυχίο τον Ιούνη γιατί είμαι μεγααααλη κι εμένα έχει κολλήσει ο εγκέφαλος μου και σαπίζω όλη μέρα στο ιντερνετ.Δεν κάνω τίποτα σχεδόν,εκτός νοικοκυριό,κανά μαγείρεμα και κανά φρύδι-νύχι κλπ.Ο φίλος μου δουλεύει,έρχεται το βράδυ, με ρωτά αν διάβασα κι απαντάω ναι.Ψέματα.Σαν ζόμπι είμαι.Με ζαλίζει με το δίκιο του να βρω δουλειά γιατι συζούμε και ναι μεν δεν πεινάμε,αλλά ένας μισθός παραπάνω καλός θα'ταν. Εγώ έχω να δουλέψω απ'το '13 ουσιαστικά.Δεν κοιτάω καν τις αγγελίες πλέον.Θα'θελα να μην ξαναδουλέψω ούτε μισή ώρα στην ζωή μου,εκτός αν κάνω κάτι που να μ'αρέσει,και έχω παραιτηθεί πλήρως.Δε θέλω να κουνάω απ'το σπίτι ούτε για βόλτα γιατί ζούμε σε βαρετό μέρος οπότε ζω το όνειρο μου στο ίντερνετ.Χαζεύω σελίδες με ακριβά ρούχα,κοσμήματα,ωραία σπίτια και τα βράδια νιώθω σαν'να'χω πάρει ναρκωτικά.Βέβαια δεν πίνω,ούτε καπνίζω ή παίρνω ουσίες στ'αλήθεια,αλλά νιώθω ότι έχω ίσως κατάθλιψη ή εχω εθιστεί στο ιντερνετ,δεν ξέρω.Θα με παρει χαμπάρι ο φίλος μου και θα με πετάξει έξω μου φαίνεται.Δεν μπορώ να ξεκολλήσω και να αντιμετωπίσω την ζωή μου,να φάω στην μάπα όπως παλιά την αναζήτηση δουλειάς και τους τρελούς εργοδότες,συνανθρώπους,τα μεσα μεταφοράς,τα πάντα όλα.Δεν την παλεύω καθόλου.Εν τω μεταξύ στο φέισμπουκ,τα ξαδέρφια οι φίλοι και οι παλιοί συμφοιτητές παντρεύονται κανουν παιδιά παίρνουν διακρίσεις κι όλο φωτογραφίες κι εγώ νιώθω ότι είμαι στο πηγάδι και δεν θ ανεβώ ποτέ πάνω,θα κοιτάω από κάτω.Πώς τα'χω κάνει έτσι δεν ξέρω