Εγραψες ο,τι ακριβως σκεφτομαι!!Το να εισαι κλειστο ατομο δεν ειναι απαραιτητα ελλατωμα κατ'εμε.Να θυμασαι πως υπαρχουν ατομα που θα σεβαστουν αυτο το στοιχειο του χαρακτηρα σου και θα σε κανουν να νιωσεις ανετα μαζι τους ωστε να εισαι ο εαυτος σου παντα.Και σε οποιους δεν αρεσεις μη σε νοιαζει.Κανεις δεν "φορεσε τα παπουτσια σου" για να εχει το δικαιωμα να σε κρινει.Τα εσωστρεφη και ντροπαλα ατομα εχουν ενα μυστηριο που πολλες φορες τραβαει τους ανθρωπους.Οποιος σε ξερει ,ξερει ποια και τι εισαι.Μη νιωθεις ασχημα γι αυτο που εισαι επειδη καποιοι δεν θελουν να εισαι ετσι.
3.11.2015 | 14:15
Χελώνα
Μια ζωή προσπαθώ να "βγω απο το καβουκι μου" αυτό που όλοι οι φίλοι, συμμαθητές, γκόμενοι, καθηγητές έχουν σχολιάσει και μάλιστα όχι θετικά. Γιατί είναι τόσο κακό να είμαι ντροπαλή, γιατί δεν μπορώ να βγαίνω με μια παρέα και να μιλάω όσο θέλω εγώ? Πρέπει όλοι μας να ανοίγουμε το στόμα μας και να μιλάμε αβέρτα σαν παπαγάλοι? Κάθε φορά που βγαίνω όλο και κάποιος θα το σχολιάσει και μάλιστα μπροστά σε όλους. Και μετά θα προσπαθώ και ζορίζομαι να μιλάω όχι επειδή θέλω, αλλά για να καμουφλαριστώ. Να γιατί δεν μαρέσει να βγαίνω, να γιατί προτιμώ τα Σάββατα να βλέπω ταινίες με ένα καλό φαγητό.Κάποτε στο λύκειο έκανα παρέα με άτομα που συμπαθούσα πολύ. Μια μικρή και ωραία παρέα. Ανυπομονούσα να τις δω και να βγούμε μαζί. Τώρα στο πανεπιστήμιο όλοι σε δείχνουν με το δάχτυλο αν δεν θες να κάνεις "φοιτητική ζωή" όπως το λένε. Ακόμα και η κοντινή μου φιλη εδώ πετάει συχνά πυκνά σπόντες για το ότι δεν πολυβγαίνω. Η αυτοπεποίθησή μου έχει πέσει στα πατώματα τόσα χρόνια που είμαι εδώ. Μετά με τι όρεξη να θέλω να βγω με ένα κοπαδι παπαγάλους που καμία σχέση μαζί μου δεν έχουν...
1
