__________________
1.
θελω απλα να δηλωσω συνεπαρμενη απο το πληθος των ιστοριων που εχει ο καθε ανθρωπος και χαιρομαι παρα πολυ να τις διαβαζω και να με βαζω στη θεση τους και να εσωτερικευω καθε προβλημα τους παρολο που στα 3 επομενα λεπτα το εχω ξεχασει. μαρεσουν οι ανθρωποι και τα οσα εχουν να πουν. δεν ειναι ερωτηση, ηθελα απλα να δειξω τον ενθουσιασμο μου. εννοειται συγχαρητηρια για τη στηλη και για τις σωστες, στηριγμενες στην αντικειμενικη λογικη απαντησεις:)- Λυδία
__________________
2.
Γειά σου Α, μπα;!
Σκέφτομαι αρκετό καιρό να σου γράψω μιας και το πρόβλημα έχει μάλλον εδραιωθεί.
Χώρισα πριν από 4 χρόνια από γάμο και έκτοτε δεν έχω κάνει καμία «σοβαρή» σχέση. Κάθε φορά που τελειώνει κάτι που πάει να ξεκινήσει, συνειδητοποιώ ότι δεν ήμουν έτοιμη ή ότι έλκω προβληματικές καταστάσεις, παρόμοιες με αυτές -τις οικείες- του παρελθόντος. Πρόσφατα κόλλησα με έναν τύπο (ίσως να ήταν και αμοιβαίο, αλλά οι εγωισμοί των τίτλων τέλους δεν επιτρέπουν να το πεις ξεκάθαρα) και στην πορεία έμαθα πως είναι παντρεμένος. Έκανα προσπάθεια (ειλικρινή από την πλευρά μου, το λέω αλήθεια αυτό) και τελικά ξέμπλεξα.
Ναρκισσισμός είναι αυτό; Εγωισμός; Φόβος; Λες να γεράσω μόνη μου; (*πανικός)
Τι δεν πάει καλά τελικά; Να δω τα πράγματα ξεκάθαρα και να μην το βλέπω αυτό πια σαν πρόβλημα θέλω.. Τόσο δύσκολο είναι πια;- Eleanna
Για να λύσουμε ένα πρόβλημα πρέπει πρώτα να βρούμε ποιο είναι, και όπως φαίνεται, αυτό θέλεις να κάνεις, και μπράβο σου. Θα ξεκινούσα από την πρώτη εξήγηση που προσπαθείς να δώσεις, γιατί νομίζω ότι αυτή είναι η πιο αυθόρμητη, και κάτω από εκεί βρίσκεται κάπου η ουσία του προβλήματος, αλλά την έχεις σκεπάσει με διάφορα για να μην τη βλέπεις.
Λες «δεν ήμουν έτοιμη ή έλκω προβληματικές καταστάσεις». Το διαζευκτικό «ή» δεν ξέρω αν το έβαλες συνειδητά. Το «έλκω προβληματικές καταστάσεις» είναι ένα σύμπαν από μόνο του. Το «δεν ήμουν έτοιμη» νομίζω ότι είναι αστείο και να το σκέφτεσαι. Αν δεν ήσουν έτοιμη, δεν θα έγραφες μετά όλο αγωνία «λες να γεράσω μόνη μου». Έστειλες ερώτηση σε στήλη σχετικά με πώς θα γίνει να κάνεις μια σοβαρή σχέση – προφανώς, είσαι έτοιμη. Αν δεν σου άρεσε κάποιος, δεν σου άρεσε, δεν γίνεται να σου αρέσουν όλοι. Αυτό δε σημαίνει ότι «δεν ήσουν έτοιμη».
Οπότε για μένα το θέμα επικεντρώνεται στο «ελκύω προβληματικές καταστάσεις, παρόμοιες ή οικείες με αυτές του παρελθόντος». Δεν μας λες ποιες είναι αυτές, οπότε εκεί συναντάμε τοίχο. Εσύ ξέρεις τι σε ανακούφιζε σε αυτές τις οικείες καταστάσεις, και γιατί δεν έπρεπε να σε ανακουφίζουν, τι φοβάσαι αν τις απορρίψεις για πάντα, και αν έχεις κάνει προσπάθειες να τις απορρίψεις στη βάση τους.
Από την άλλη βέβαια, τέσσερα χρόνια χωρίς σχέση από μόνο του, δεν λέει απαραίτητα κάτι. Συμβαίνει, χωρίς ιδιαίτερο λόγο.
__________________
3.
Αγαπητή Α, μπα
Ανακάλυψα την στήλη σου πέρυσι το καλοκαίρι του '14(για χρόνια δεν ήμουν λειτουργική είχα κατάθλιψη).
Ενθουσιάστηκα και διάβασα όλα τα Α, μπα από την αρχή! Βρήκα τις απαντήσεις σου ξεκάθαρες λιανές, έχεις αυτό το χάρισμα να τις κάνεις κατανοητές ακόμη και σε άτομα που δεν φημίζονται για την ευστροφία τους όπως είμαι εγώ. Για να μην τα πολυλογώ σήκωσα το τηλέφωνο και έκλεισα ραντεβού με έναν ψυχίατρο. Ο συνδυασμός ψυχοθεραπείας και φαρμακευτικής θεραπείας κάνει θαύματα! Ένα χρόνο μετά καλοκαίρι του '15 από ΄κει που δεν μπορούσα να βγω να πετάξω τα σκουπίδια(οι καταθλιπτικοί θα με καταλάβουν)τώρα ετοιμάζομαι να πάω σε συνέντευξη για δουλειά!!!Δεν θέλω να ρωτήσω κάτι (είναι προφανές)θέλω όμως να σε ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου για την ώθηση που μου 'δωσες (ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ ΕΙΜΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ) Α, μπα έχεις αφήσει παρακαταθήκη σ' ευχαριστώ! Ευχαριστώ που υπάρχεις!- dep-ma
Τι λες τώρα, εμείς ευχαριστούμε! Αποκλείεται να μην έχεις ευστροφία, φαίνεται από τον τρόπο που γράφεις, κι επίσης η γρήγορη βελτίωση σου είναι μια ακόμη απόδειξη. Μπράβο σε σένα, μπράβο και στον γιατρό που σε στήριξε σωστά, μπράβο και στην σύγχρονη ιατρική που έχει βρει αυτά τα φάρμακα που έχουν σηκώσει πολύ κόσμο από το κρεβάτι, όταν νόμιζε ότι δεν θα καταφέρει να πάει ούτε μέχρι το μπάνιο. Πάρα πολύ αισιόδοξο μήνυμα, μακάρι να δώσει έμπνευση και κουράγιο και σε άλλους.
__________________
4.
Γραφω με αφορμη τη σημερινη ερώτηση 7 http://www.lifo.gr/team/ampa/59581. Γιατί καποιοι χρησιμοποιούν συχνά εκφράσεις πρωκτολογικής υφής όπως "με έκλασε", "με έκλασε πάλι", "δικαιολογίες του κώλου" για να περιγράψουν την αδιαφορία του άλλου, ενώ ένα καλό χεστήρι θα ήταν η απάντηση; Δεν είναι πολύ πιο ανακουφιστικό; Από όλες τις απόψεις. Αν κάποιος σε κλάνει συνέχεια και δεν το αντέχεις, ξέχεσέ τον άπαξ και βρείτε τα στην τουαλέτα. Η' οχι. Χεστήκαμε.- βρώμισε
__________________
5.
αγαπητή α, μπα....είμαι κολλημένος με μια κοπέλα με την οποία κάτι είχε παιχτεί αλλά δεν προχώρησε πάρα πολύ...πλέον αυτή έχει γκόμενο, ενώ εγώ μπακούρι καθώς την θεωρώ μια και μοναδική και δεν μπορώ να προχωρήσω με κάποια άλλη...- Γιάννης
Τη θεωρείς μία και μοναδική επειδή είσαι μπακούρι, δεν είσαι μπακούρι επειδή είναι μια και μοναδική. Μια χαρά μπορείς να προχωρήσεις με κάποια άλλη, αλλά οι υποψήφιες δεν κάνουν ουρά επειδή δεν κάνεις την προσπάθεια, και δεν κάνεις την προσπάθεια επειδή έχεις χάσει το κέφι σου από τη χυλόπιτα. Είναι λίγο φαύλος κύκλος, δε λέω.
__________________
6.
Αγαπητή Α' μπα, δεν ξέρω από πού να αρχίσω άλλα σίγουρα θέλω να σ ευχαριστήσω για την συντροφιά που μας κρατάς και με τα καθαρή λογική σου πού μας επαναφέρει στην πραγματικοτητα.
Είμαι με έναν άνθρωπο που τον λατρεύω τρελά πάρα τα 8 χρονιά που είμαστε μαζί. Εγώ 26 αυτός 27. Δυο τελείως αντίθετοι χαρακτήρες πού συμπληρωνουμε, και στηρίζουμε ο ένας τον άλλον. Ο ένας ονειροπόλος ο άλλος λογικός, ένας μηχανή αυτοσχεδιασμου, ο άλλος οργανωτικός. Από το πρώτο έτος του πανεπιστημιου στο ίδιο θρανίο μαζί ως φίλοι αρχικά και σύντομα ζευγάρι. Άτομα που μοιραζόμασταν τα πάντα μαζί, χωρίς ντροπές και αναστολές. Φίλοι, συνάδελφοι, σύντροφοι. Μέχρι τώρα όλα πλέκουν μια ιδανική πραγματικότητα, που όμως κολλάει. Μέτα από τόσα χρονιά σχέση, αφότου εγώ ξεκάθαρη από την πρώτη στιγμή με την οικογένεια μ για το ποια είναι η επιλογή μου, φτάνουμε να οδεύουμε στον 9 χρόνο σχέσης ακόμα μένοντας στα πατρικά μας, και με μένα με ελάχιστη επαφή με την οικογένεια τού (μόλις 6 μήνες πριν συνάντησα τον πάτερα του).Με την μητέρα του ελάχιστη επαφή, της ελάχιστες φορές πού έχω βρεθεί σπίτι τού μπορώ να πω ότι ίσα με έχει χαιρετίσει (άπλα και τυπικά, πολλές φορές έχει φύγει από το σπίτι έχοντας μια δικαιολογία ). Ζούμε με της οικογένειες μας. Οι δικοί μου τον έχουν κάνει κομμάτι της οικογενείας μας από την αρχή.
Τώρα πρόσφατα η κατάσταση περιπλέκεται με το γεγονός ότι τα αδέρφια μας είναι ζευγάρι.(Και οι δυο έχουμε την ίδια διάφορα ηλικία , 7 χρονιά από τα μικρότερα αδέρφια μας (Εγώ αδερφό, αυτός αδερφή). Στην αρχή της σχέσης μας αυτή, σε μαι πράξη απερισκεψίας μας (φύγαμε χωρίς άδεια από το σπίτι) είπε τηλεφωνικά στη μητέρα μ ότι δεν θα με δεχόταν τότε.
Τότε δεν το έλαβα υπόψη μ, το προσπέρασα σα να μην είχε καμιά σημασία. Τα χρονιά όμως περνούν, είμαστε μαζί κι δύο πάρα την ηλικία σε μια πολύ καλή δουλειά, άλλα καμιά εξέλιξη στο προσωπικό. Έχει ως δικαιολογία να καταξιωθούμε επαγγελματικα. Δεν ξέρω αν εγώ αρκούμαι με λίγα κι αυτός με θέλει πολλά, άλλα για μένα τι έχει φτάσει μέχρι τώρα είναι υπεραρκετά, και έχω ανάγκη η προσωπική μ ζωή να έχει προτεραιοτητα. Η κυριαρχία τη μητέρας του φαίνεται πιο έντονη. Γνωρίζω λίγα πράγματα για την οικογένεια του. Γνώρισα τώρα πρόσφατα την αδελφή λόγω τον καταστάσεων και αρχίζω έτσι να καταλαβαίνω μερικά πράγματα.
Για μην πολυλογήσω ο πατέρας του μένει μακρυά, αυτός έχει αναλάβει τον ρόλο του άντρα στο σπίτι του άλλα πως γίνεται εγώ να μένω ξέχωρα.
Μέτα από ένα σύντομο διάστημα χωρισμού, κι ενώ είχε ορκιστεί ότι τα πράγματα θα φτιάξουν, επιστρεψαμε στην ίδια ρουτίνα οπού εγώ ζητάω πάλι τα ίδια κι αυτός είτε ζητά συγγνώμη είτε θυμώνει επειδή λέει ότι δεν αρκούμαι με ότι έχουμε ήδη χτίσει μαζί. Αφότου είχαμε προγραμματισει οτι θα μέναμε μαζί το πλάνο αναβάλλεται λόγω ενός προβλήματος υγείας της μητέρας του, κι εγώ πάλι πρέπει να περιμένω.(Η επίδραση της μητέρας του φαίνεται, αρχίζοντας από το γεγονός ότι για το παραμικρό την ρωτάει με μηνύματα, μέχρι και για τα παπούτσια που θα αγοράσει η την φωτογραφία που θα στείλει στα συνεδρεια. Από την αδερφή , που έχω αψογες σχέσεις, καταλαβαίνω ότι εγώ πότε δεν είμαι σημείο αναφοράς, κι ούτε πού υπάρχω στις συζητήσεις τούς. Επίσης έμαθα ότι η μητέρα τούς δεν θα δεχόταν καμιά επιλογή του γιου της εάν αυτος δεν είναι αρκετά οικονομικά ευκατάστατος να συντήρηση τη σχέση του.
(Κάτι που δεν καταλαβαίνω επειδή εγώ είμαι ανεξάρτητη οικονομικά, κι αυτός επεισης)
Πώς γίνεται ένα άτομο που έχει συναντήσει του δικούς μ κι έχουν μια αψογη (με τον αδερφό ήταν μέχρι πρότινος κολλητοί) σχέση να με κρατάει τόσο μακρυά από την δίκη του οικογένεια. Έχω κουραστεί, τόσο με την κατάσταση άλλα και με την ελληψη ειλικρινείας και ανδρισμού από μέρους του να μου εξηγήσει τι συμβαίνει όσο κι αν το ζητάω. Λέει ότι όλα είναι τελεία κι εμείς πολύ νέοι. Ορκίζεται ότι με λατρεύει, και το πιστεύω άλλα με πληγώνει να νιώθω τόσο δεύτερη και να είμαι σε ένα αόριστο περίμενε. Νιώθω ότι εγώ δεν μπορώ να εκπληρώσω τις φιλοδοξίες του και πολλές φόρες του ζητάω να αρκείται με λίγα. Δουλεύω σκληρά στην ζωή μ, ότι έχω κάνει το έχω κατακτήσει με πολύ κόπο, για να είμαι ανεξάρτητη άλλα κυρίως προσγειωμένη και να ζητάω την ουσία και αγάπη στην οικογένεια. Δεν ξέρω ποια είναι η ερώτηση μου, και δεν ξέρω αν αντέχω να είμαι ένα μίζερο πλάσμα που ζητάει κάτι που θα έπρεπε να ήταν αυτονόητο.(Έστω και μια ξεκάθαρη απάντηση ).- Κουρασμενη
Νομίζω ότι δεν ρωτάς γιατί φοβάσαι και την ερώτηση ακόμα. Η ερώτηση καθοδηγεί την απάντηση που έχεις μέσα σου. Θα σου απαντήσω παρόλ' αυτά. Πρέπει να ζητήσεις αυτό που θέλεις (να μείνετε μαζί, ας πούμε) και να του δώσεις ένα χρονικό όριο για να γίνει. Αν δεν γίνει, πρέπει να αποχωρήσεις. Πολύ λυπάμαι, τα τελεσίγραφα δεν είναι ωραίο πράγμα, αλλά έχουν περάσει πολλά χρόνια που οι δικές σου ανάγκες αγνοούνται.
Αυτό δεν θα λύσει το πρόβλημα της οικογένειας του, όμως. Τα σημάδια είναι καμπάνες που βαράνε συναγερμό. Αυτή την οικογένεια θα έχεις γύρω σου αν μείνεις μαζί του. Μην περιμένεις ποτέ να αλλάξει η σχέση του με τη μητέρα του, το πόσο την υπολογίζει, τι της λέει και τα λοιπά. Αυτά έχουν σχηματιστεί πολύ πριν εμφανιστείς εσύ, και είναι πολύ βαθιά για να τα αγγίξεις. Είναι πολύ λάθος να αναρωτιέσαι «αφού η δική μου οικογένεια τον έχει δεχτεί, γιατί δεν κάνει η δική του το ίδιο». Δηλαδή η οικογένεια σου το έκανε για να διεκδικήσει ανταπόκριση; Ελπίζω όχι.
Ναι, δεν αρκείσαι σε όσα έχετε χτίσει μαζί. Δεν χρειάζεται να δικαιολογηθείς γι' αυτό. Αν θυμώνει, κι εσύ μπορείς να θυμώνεις που αυτός αρκείται.
ΥΓ. Οι εντελώς αντίθετοι χαρακτήρες δεν «συμπληρώνονται» όταν δημιουργούν ζευγάρι. Είναι πρόβλημα, γιατί οι αντίθετοι χαρακτήρες έχουν άλλα αξιακά συστήματα, ακόμη και εντελώς αντίθετα μεταξύ τους. Τώρα το ζεις στο πετσί σου.
__________________
7.
Αγαπητή Λένα.
Αντιμετωπίζω κάποια προβλήματα με τη μητέρα μου. Για να καταλάβεις τι άνθρωπος είναι σου παραθέτω το παρακάτω άρθρο. Και τα 8 στοιχεία την χαρακτηρίζουν.
Και αυτή είναι η μαμά μου. Όχι μόνο με μένα. Με όλους.
Την αγαπώ πολύ. Έχει προσπαθήσει πολύ για να μου δώσει τα εφόδια που χρειάζομαι στη ζωή μου και με έχει στηρίξει τρομερά.
Είμαι 25 χρονών. Δουλεύω από τα 18 μου, αλλά ποτέ δεν έβγαζα αρκετά χρήματα το μήνα για να είμαι οικονομικά ανεξάρτητη. Δούλευα σε κανονική, 8ωρη δουλειά και έπαιρνα 410€, μη έχοντας φυσικά και πάλι
τη δυνατότητα να νοικιάσω και να ζήσω, χωρίς την οικονομική της ενίσχυση. Πέρσι, αποφασίσαμε από κοινού να ξεκινήσω με κάποια ιδιαίτερα, έστω και λίγα για να δουλεύω πάνω στο αντικείμενό μου, με την προοπτική ότι θα αποκτήσω πελατεία. Όντως, φέτος τριπλασιάστηκαν και από Σεπτέμβρη θα έχω άλλη ελευθερία. Πλέον, δεν νοικιάζω, μένω στο σπίτι μιας φίλης της, για να μην πληρώνω ενοίκιο. Τα έξοδά μου μπορώ να τα βγάζω χωρίς βοήθεια. Αλλά ήρθε η ώρα να κάνω μεταπτυχιακό, που το θέλω πολύ. Με 5.000 δίδακτρα δεν είναι δυνατόν να τα πληρώνω μόνη μου (ότι δουλειά και να κάνω). Η μητέρα μου θέλει να βοηθήσει. Και μπορεί.
Το πρόβλημα είναι ότι θεωρεί ότι μπορεί να εξαγοράσει την αγάπη με τα λεφτά. Δεν προσπαθεί για κάτι άλλο. Θέλει ΟΛΟΙ να εξαρτόμαστε από αυτήν. Της αρέσει, το επιδιώκει. Θεωρεί ότι όσο πληρώνει πρέπει να την αγαπάμε, πρέπει να της μιλάμε πρέπει να συναντιόμαστε καθημερινά. Αυτό ισχύει και για την αδερφή μου και
για τον μπαμπά μου. Με αποκορύφωμα, χθες, που είπε στην αδερφή μου, ότι όσο κάνω μεταπτυχιακό θα πρέπει να κάνω ότι μου λέει.
Τι να κάνω; Να αφήσω στην άκρη το όνειρό μου, το οποίο θα με βοηθήσει να έχω και μία καλύτερη οικονομική κατάσταση, για να μην αντιμετωπίζω γκρίνια, τρελές απαιτήσεις, νεύρα και εκβιασμούς;
Η να κάνω πίσω και υπομονή δύο χρόνια;
Ευχαριστώ πολύ
Πρώτα σιγουρέψου για ποιο λόγο θέλεις να κάνεις το μεταπτυχιακό. Τι θα σου προσφέρει, κυρίως σε σχέση με αυτά που θα χάσεις, γιατί ακόμη και δικά σου να ήταν τα χρήματα, μιλάμε για πέντε χιλιάδες. Υπάρχει πολύς κόσμος με μεταπτυχιακό που νομίζει ότι επειδή το έκανε θα αποκτήσει φανταστικά εφόδια και μετά απογοητεύεται. Αν είναι κάποια φαντασίωση που καλύπτεται με ένα πτυχίο ακόμα, δεν χρειάζεται να μπλέξεις τόσο για να την ικανοποιήσεις. Αν επιμένεις ότι πρέπει να το κάνεις για πολύ, πάρα πολύ σοβαρούς λόγους, τότε κάνε συμφωνία με τη μαμά σου να είναι δάνειο και όχι δωρεά, πάρε τα χρήματα, μην υποκύπτεις σε απολύτως κανέναν εκβιασμό, και δώσε τα χρήματα σταδιακά πίσω.
Αν δεν πιστεύεις ότι μπορείς να τα δώσεις πίσω, ή αν δεν πιστεύεις ότι γίνεται να τα πάρεις με τους δικούς σου όρους, δεν μπορείς να κάνεις μεταπτυχιακό, και δεν θα είσαι η πρώτη που δεν μπορεί να κάνει μεταπτυχιακό για οικονομικούς λόγους.
Αν δεν σου φαίνεται τόσο τρομερό να υπακούς σε απαιτήσεις επειδή πληρώθηκες για την υπακοή σου, δεν θα σε κρίνω, αλήθεια, κανείς δεν έχει δικαίωμα να σε κρίνει. Μόνο μην είσαι τραβάτε με κι ας κλαίω, μόνο αυτό είναι ασυγχώρητο.
σχόλια