__________________
1.
Ας ξεκινήσουμε λέγοντας ότι πριν τέσσερα χρόνια χώρισα από την πρώτη μου σχέση η οποία διήρκεσε πέντε χρόνια. Η πρωτοβουλία ήταν δική μου, γιατί τον αισθανόμουνα σαν μπαμπούλα. Μη πάει το μυαλό σας σε ξύλο, μιλάμε για light καταστάσεις που παραπέμπουν σε ψυχολογικό πόλεμο πιο πολύ.
Ως άνθρωπος διέφερε πολύ από το μέσο όρο. Αντικειμενικά βρισκόταν πολύ ψηλά επαγγελματικά και οικονομικά και υποκειμενικά βρισκόταν ψηλα σεξουαλικά εμφανισιακά και σε θέματα επιλογών τρόπου ζωής και προτιμήσεων, και γενικά όσο ήμουνα μαζί του δεν υπήρχε κανένας που να μπορεί να σταθεί δίπλα του.
Αφού χωρίσαμε, με κατηγόρησε ότι προτίμησα μια ζωή μίζερη και στάσιμη (αυτά συνεπάγονται της ζωής δημ. υπαλλήλου στην επαρχιακή πόλη καταγωγής) από μια ζωή χαρισάμενη που θα είχα μαζί του. Του απάντησα πως εφόσον μαζί του δε θα είχα ελευθερίες να τη βράσω τη ζωή τη χαρισάμενη.
Το πρόβλημα είναι ότι δυστυχώς δεν τη βράζω αυτή τη ζωή. Πιάνω τον εαυτό μου να με έχει επηρεάσει πολύ στον τρόπο σκέψης καθώς επίσης και να συγκρίνω όποιον γνωρίζω μαζί του. Σκέφτομαι ακόμα ακόμα αν ο άλλος έχει καλή δουλειά/λεφτά και κρίνω με βάση αυτό! Προφανώς δεν είναι εύκολο να βρεις σούπερ επιτυχημένο καλό άνθρωπο που να ταιριάζετε κιόλας, οπότε καταλήγω στο να είμαι μόνη, ή να προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι ο ταδε πχ δεν είναι όσο κακός νομίζω. Επίσης σκέφτομαι πως είμαι κι εγώ αποτυχημένη και ως αποτυχημένη πρέπει να συμβιβαστώ με έναν εξίσου αποτυχημένο.
Δε σκέφτομαι πάντα έτσι. Είναι στιγμές που νιώθω περήφανη για όσα έχω κάνει και που αναγνωρίζω πόσο όμορφη είναι η ζωή. Αλλά δυστυχώς και μόνο που συνεχίζουν να υπάρχουν οι άλλες σκέψεις και με εμποδίζουν απ' το να συνεχίζω την ερωτική μου ζωή, νιώθω πολύ άσχημα και έτσι οδηγήθηκα στο να ζητήσω την καθαρή σου σκέψη.
Σ' ευχαριστώ!- κανενας
Δηλαδή η ερωτική σου ζωή είναι στάσιμη επειδή θα ήθελες να είσαι ακόμα με εκείνον, αν εκείνος δεν ήταν αυτός που είναι.
Έχεις σκεφτεί ότι μπορεί να αναρριχήθηκε επαγγελματικά επειδή έχει αυτόν τον χαρακτήρα που έχει; Ή, αν γεννήθηκε μέσα σε περιβάλλον που του δημιούργησε την εντύπωση ότι είναι αυτονόητα αρχηγός, -δηλαδή σε πλούσια οικογένεια - δεν θα μπορούσε να φέρεται διαφορετικά;
Εννοώ, έχεις καταλάβει ότι έχει την κοινωνική θέση που έχει επειδή είναι αυτός που είναι; Ότι δεν μπορείς να νοσταλγείς το lifestyle χωρίς τα υπόλοιπα, γιατί αυτά πάνε μαζί;
Αν σου λείπουν τα λούσα, σε καταλαβαίνω και δεν σε κατακρίνω. Και σε ποιον δεν θα έλειπαν; Συνηθίζει κανείς πολύ εύκολα στα πλούτη. Προσπάθησε όμως να καταλάβεις τι σου λείπει, και για ποιο λόγο δεν το έχεις, γιατί δε νομίζω ότι είναι στάσιμη η ερωτική σου ζωή. Εσύ στέκεσαι, επειδή σκέφτεσαι μήπως αν έμενες μαζί του τελικά δεν ήταν τόσο άσχημα τα πράγματα. Μήπως με τον καιρό σταματούσε να είναι μπαμπούλας. Μήπως βιάστηκες και έχασες την κότα με τα χρυσά αυγά. Η απάντηση είναι: τα πράγματα ήταν πολύ άσχημα, και με τα χρόνια θα γινόταν ακόμη χειρότερα. Αν θέλεις να πουλήσεις την ψυχή σου στον Διάβολο, κατά πάσα πιθανότητα θα μπορείς ακόμη να το κάνεις: κάτι τύποι σαν αυτόν δεν ανέχονται να φεύγουν άνθρωποι χωρίς την άδεια τους. Αν δεν θέλεις να επιστρέψεις όμως, να ξέρεις γιατί, γιατί αυτά που συγκρίνεις τώρα είναι σα να συγκρίνεις μοτοσακό με ρετσινόλαδα.
__________________
2.
Θα προσπαθήσω να γίνω σύντομη και περιεκτική. Η κατάσταση έχει ως εξής. Είμαι 21 και για ένα πολύ μεγάλο διάστημα της παιδικής μου ηλικίας μέχρι και τα εφηβικά μου χρόνια στο σπίτι υπήρχε ενδοοικογενιακή βία. Προς την μητέρα μου. Με ότι αυτό συνεπάγεται για τις δυο πλευρές. Ψυχολογικά προβλήματα και συναισθηματικά κενά των γονιών μου πού βγήκαν στην φόρα έτσι. Γιατί κανείς δεν το χειρίστηκε όπως θα πρεπε. Εμείς ήμαστε απλώς μάρτυρες τσακωμών αλλά ποτέ άλλων περιστατικών.
Τουλάχιστον εγώ.(ο αδερφός μου ήταν παρών σε ένα περιστατικό). Αλλά πάντα υποψιαζόμουν κάτι. Σαν αυτό που μου έχε πει κλαίγοντας τότε ο αδερφός μου να ήταν της φαντασίας μου, και είχα πείσει τον εαυτό μου ότι ήταν κάτι μεμονωμένο. Ένας πιο άγριος καβγάς. Μέχρι που κάποια στιγμή βρήκα το θάρρος να συζητήσω με την μαμά μου γιατί το έφερε η κουβέντα για αυτά τα χρόνια, έμαθα την αλήθεια μα ήταν μια στιγμή χωρίς συναισθηματικές εντάσεις. Το πήρα ήρεμα. Σαν να έγινε επιτέλους η αποκάλυψη που αιτιολόγησε όλα αυτά τα αντιφατικά συναισθήματα αγάπης-απέχθειας που είχα για την οικογένεια μου και που ένιωθα τύψεις για αυτήν μου την στάση. Το θέμα οτι ειναι μέρες που αντιλαμβάνομαι την οικογένεια μου σαν υποκριτές, ότι υπάρχει ένας ελέφαντας μέσα στο δωμάτιο που όλοι τον αγνοούν. Και άλλες μέρες που σκέφτομαι πόσο τους αγαπώ και τους τρεις και δεν θέλω να τους πληγώσω με παλιές ιστορίες μιας φαίνονται να το έχουν ξεπεράσει. Αλλά εγώ δεν μπορώ μάλλον. τ Τα τελευταία χρόνια που είμαι φοιτήτρια σε άλλη πόλη ζω αυτήν την κατάσταση για λίγες μέρες μέσα στον μήνα. Όταν επιστρέψω όμως εκεί? ΤΙ να κάνω. Να απευθυνθώ σε ψυχολόγο, ψυχίατρο? Να κάνω επιτέλους συζήτηση μαζί τους γα όλα αυτά, χωρίς να υπολογίσω τις συνέπειες πάνω σε αυτούς μόνο για να νιώσω καλύτερα εγώ?- μπερδεμένη
Ναι, να απευθυνθείς σε ψυχολόγο, ψυχίατρο, και όταν τα βάλεις μέσα σου σε μια σειρά, τότε να σκεφτείς αν υπάρχει λόγος να κάνεις συζήτηση μαζί τους. Πριν την κάνεις πρέπει να έχεις πλήρως ξεκαθαρίσει μέσα σου τι μπορείς να περιμένεις από μια τέτοια κουβέντα, και τα δικά σου κίνητρα για να την ξεκινήσεις.
__________________
3.
Ζω σε ένα τουριστικό νησί που ουσιαστικά ζει από τον τουρισμό εδώ και δεκαετίες.
Η τριβή που έχουμε με τους τουρίστες - δυτικοευρωπαϊκών χωρών κυρίως αλλά και κάποιοι Αμερικανοί - είναι γύρω στους 7 μήνες τον χρόνο με τους 5 από αυτούς να είναι στο peak. Και είναι καθημερινή.
Από μικρή ηλικία παρατηρώ τις διαφορές μεταξύ των ζευγαριών, θέλω να πω τις διαφορές στο πώς φέρονται και συμπεριφέρονται μεταξύ τους. Για παράδειγμα όταν πηγαίνεις για φαγητό στην ταβέρνα με ζευγάρι Έλληνες ζεις για λίγο σε κατάσταση 'προσέχω τα πάντα' δηλαδή μην μου κλέψουν το κινητό, μην με κλέψουν στον λογαριασμό, μην τυχόν και μου έχουν φέρει τα φαγητό με καθυστέρηση, μην κάτσει κανείς αλλοδαπός αλλόχρωμος δίπλα μου κλπ. Συνήθως η γυναίκα δίνει άπειρες (και ατελείωτες) συμβουλές στον άντρα του στυλ 'κρέμασε την τσάντα σου από την μέσα μεριά γιατί θα σου την κλέψουν', 'βάλε το μπουφάν σου γιατί κάνει κρύο και είσαι ευαίσθητος', 'στρώσε την κάλτσα στο παπούτσι γιατί έχει στραβώσει' και εν ολίγοις κάνε ό,τι σου λέω σε θέματα που αφορούν τις λεπτομέρειες τις καθημερινότητας. Όταν ο άντρας μιλάει για πολιτικά ή για την κοινή ζωή τους και τις αποφάσεις τους τότε η γυναίκα δεν λέει τίποτα, δεν εκφράζει καμία γνώμη αλλά φροντίζει να δείχνει ότι συμφωνεί με όσα λέει, με λίγα λόγια ότι συμφωνεί με τα πάντα που λέει. Αρκετές φορές δηλώνει περήφανη ως γυναίκα του άντρα της. Αν τύχει όμως και διαφωνήσουν (σπάνιο γιατί η υποκρισία είναι μεγάλη στην Ελλάδα) τότε αρχίζουν οι έντονες φωνές, και ο πόλεμος του ποιος θα καβαλικέψει ποιόν.
Τέτοια πράγματα δεν τα παρατηρώ στα μη ελληνικά ζευγάρια. Χωρίς να έχω τύχει πολλές φορές σε παρέα με ξένα ζευγάρια, αλλά συνήθως κάθομαι σε διπλανό τραπέζι και ακούω τί λένε. Κουβεντιάζουν σαν φίλοι. Η φωνή τους είναι φυσιολογική. Διαφωνούν συχνά λέγοντας την γνώμη τους. Αλλά δεν τους βλέπω να τσακώνονται όταν διαφωνούν, ούτε να ανεβαίνει ο τόνος της φωνής τους. Συνεχίζουν να κουβεντιάζουν εν γνώσει τους ότι διαφωνούν για το τάδε θέμα. Και γελάνε. Γελάνε πολύ περισσότερο από τα ελληνικά ζευγάρια (τα οποία είναι μονίμως σοβαρά). Γελάνε, αστειεύονται, διασκεδάζουν οι δυο τους.
Μετά από πολλά χρόνια που ζω στο νησί έχω καταλάβει ότι οι δυτικοευρωπαίοι σύζυγοι είναι φίλοι μεταξύ τους και σέβονται ο ένας τον άλλον δίνοντάς του χώρο και χρόνο. Οι Έλληνες σύζυγοι από την άλλη έχω καταλάβει ότι εξαρτώνται ο ένας από τον άλλον 100% και πως δεν αφήνουν κανέναν άλλον να μπει στον δεσμό τους, είναι μόνο οι δυο τους. Παρατηρώ ότι είναι τραγικά μόνο οι δυο τους. Μεταξύ τους δε είναι επιθετικοί, είτε δίνοντας εντολές, είτε δηλώνοντας υποταγή, είτε φωνάζοντας και καβαλώντας τον άλλον. Φιλία δεν υπάρχει. Ούτε γελούν μεταξύ τους. Ούτε μιλάνε ήρεμα. Ούτε τους βλέπω να διασκεδάζουν επειδή είναι οι δυο τους.
Πιστεύω ότι είμαστε ένας τριτοκοσμικός λαός. Που κάνει άθλιες συζυγικές σχέσεις.
υ.γ. θέλω να προλάβω απάντηση του είδους 'δεν είναι όλοι ίδιοι' λέγοντας ότι ναι δεν είναι όλοι ίδιοι, υπάρχουν εξαιρέσεις. αλλά δεν μιλάω για τις εξαιρέσεις, περιγράφω την πλειοψηφία η οποία 'φέρει' την τάδε νοοτροπία. και η νοοτροπία είναι ίδια για όλα τα μέλη της ομάδας που την έχει.- αυτά τα λίγα
Προβλέπω ότι θα ανάψεις φωτιές με αυτό που έγραψες, αλλά τι να πω, καταλαβαίνω γιατί το έγραψες. Δυσκολευόμαστε να κάνουμε ισότιμες σχέσεις, άρα και συζυγικές, γιατί τα δύο φύλα έχουν ακόμη πολύ μεγάλες διαφορές στους βαθμούς ελευθερίας. Ούτε φίλοι μπορούν να γίνουν έτσι δύο άνθρωποι, ούτε σύμμαχοι. Παράλληλα, η μόνιμη πολιτική και οικονομική αστάθεια που δέρνει τη χώρα εδώ και αιώνες έχει δημιουργήσει έναν λαό που έχει άπειρους (καλούς) λόγους για να είναι καχύποπτος.
__________________
4.
Γεια σου Αμπα!
Η ερώτησή μου αφορά το Ισλαμικό κράτος και τη ριζοσπαστικοποίηση κάποιων μουσουλμάνων.
Δουλεύω στην ίδια ομάδα με έναν Αλγερινό και πραγματικά τα πηγαίναμε πολύ καλά, μου μιλούσε για τη θρησκεία του, κάναμε πλάκα, και είναι πολύ έξυπνος και εργατικός άνθρωπος. Άρχισε να πηγαίνει κάθε Τετάρτη σε κάτι σα κατηχητικό και την Πέμπτη έρχεται τούρμπο στη δουλειά. Πλέον στον ελεύθερό μας χρόνο μιλάει συνέχεια για το πόσο αδικημένοι είναι οι μουσουλμάνοι και πόσο τους καταπιέζουν οι δυτικοί.
Μου έδωσε το παράδειγμα ενός μουσουλμάνου χακερ που λέει πως καταδικάστηκε σε θάνατο στην Αμερική. Ο αντίλογος μου είναι ο κλασικός. Ότι εδώ είναι Ευρώπη, κανείς δε σε καταδικάζει σε θάνατο, έχεις τη δουλειά σου, πληρώνεσαι το ίδιο με τους ντόπιους, έχεις περίθαλψη, επίδομα από το κράτος.
Με τα πολλά το γυρνάει πάλι στον χακερ και του απάντησα ότι είναι σα να μου λες ότι επειδή το ισλαμικό κράτος σκότωσε χριστιανούς, εμείς πρέπει να πάρουμε τα όπλα και να εκδικηθούμε για το θάνατο των ομόθρησκων μας. Κάπου εκεί έφερε το επιχείρημα ότι το ΙΣΚΡ είναι δυτικό δημιούργημα, ότι είναι η αντίδραση στις δυτικές επεμβάσεις που έχουν γίνει σε μουσουλμανικές χώρες και πως έχουν κάποιο δίκιο!
Μέσα σε όλα αυτά ο υπουργός εξωτερικών είπε πως μάλλον ήρθε η ώρα να επέμβουμε κατά του ΙΣΚΡ. Αν ισχύει αυτό που είπε ο συνάδελφός μου, είμαι κατά ενός επεμβατικού πολέμου που θα δώσει λαβή στο μελλοντικό ΙΣΚΡ να δικαιολογήσει τις πράξεις του.
Απ τη μία σκέφτομαι την Παλμύρα και τους ομοφυλόφιλους που πετάνε από τις ταράτσες και εκνευρίζομαι, ενώ από την άλλη σκέφτομαι πως είναι ο δικός τους πόλεμος, δε πρέπει να επεμβαίνουμε σε άλλες χώρες γιατί έτσι αυξάνεται το χάσμα και χρεωνόμαστε σα "Δύση" ανθρώπινες ζωές μάχιμου ή άμαχου πληθυσμού με τις γνωστές συνέπειες των τρομοκρατικών επιθέσεων και της διαιώνισης του μίσους. Δε μπορώ να δεχτώ και ίσως είμαι ρομαντικός πως επειδή οι βλαμμένοι του ΙΣΚΡ κάνουν τις μ@##!$ς που κάνουν, στιγματίζουν ολόκληρους λαούς και να διαιωνίζεται το στερεότυπο του κακού μουσουλμάνου από τη μια και του κακού παρεμβατικού δυτικού από την άλλη.
Πως βλέπετε το θέμα εκεί στην Αμερική; Πως να αντιμετωπίσω το συνάδελφο που του έχουν κάνει πλύση εγκεφάλου και οι υπόλοιποι φοβούνται πως θα πάρει τα όπλα; Εγώ δε θα ήθελα να ξανασυζητήσουμε τα θέματα που τους βάζουν στο κατηχητικό, νιώθω σα να προσπαθεί να με προσηλυτίσει και να μου επιβάλει το δίκιο του για διάφορα θρησκευτικά ή πολιτικά θέματα. Η αλλαγή είναι τεράστια. Ήταν ένας χαρούμενος άνθρωπος που μετατράπηκε σε ενα πολύ θυμωμένο άνθρωπο. Το ξέρω ότι η οπτική μου γωνία είναι δυτική.
Ευχαριστώ για την προσοχή σου Αμπα και για τα βιβλιόφιλα τιπ που μου έχεις δώσει απο τη στήλη σου! – κεφτεδακι
Τι να πω για την «Αμερική», υπάρχουν πενήντα Αμερικές, εγώ για την δική μου μπορώ να πω μόνο τι μυρίζομαι. Οι κλασικοί Ρεπουμπλικάνοι πιστεύουν ότι το Ισλάμ –οι Μουσουλμάνοι, βασικά - είναι ο Σατανάς και όλα τα κακά έρχονται από κει, και πρέπει να τους ισοπεδώσουμε το γρηγορότερο για να τελειώνουμε. Οι κλασικοί Δημοκρατικοί απορρίπτουν τον σεξισμό, τον ρατσισμό και την καταπίεση των ανθρώπινων δικαιωμάτων απ' όπου κι αν προέρχονται, εκτός αν προέρχονται από μουσουλμάνους, οπότε ξαφνικά η κουβέντα γίνεται πάρα πολύ τζιζ και πρέπει να προσέχουμε και «δεν είναι όλοι έτσι» και «αυτοδιάθεση», και «δεν έχουμε δικαίωμα να επιβάλλουμε την άποψη μας» και τα λοιπά. Εδώ που τα λέμε, περίπου αυτά που λες εσύ, αλλά χωρίς την αμφισβήτηση.
Στην Αμερική αυτή η συζήτηση είναι πάρα πολύ έντονη επειδή υπάρχει πραγματικά δυνατότητα παρέμβασης, δεν είναι θεωρητική η κουβέντα όσο στην Ευρώπη. Δεν με ρωτάς τι πιστεύω εγώ προσωπικά, και ευτυχώς, γιατί είναι από τα πολύ δύσκολα ερωτήματα, και μια γενική τοποθέτηση δεν είναι αρκετή για μια απάντηση - γενική τοποθέτηση. Το μόνο που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι όταν βρίσκεσαι σε μια χώρα που έχει τα μέσα να αλλάξει την πορεία της γης, και καταδικάζεται όταν παρεμβαίνει, αλλά καταδικάζεται και όταν δεν παρεμβαίνει, οι θεωρίες που έχεις μεγαλώνοντας στην Ελλάδα δεν φαίνονται πια τόσο αυτονόητες.
Όμως το πώς να αντιμετωπίσεις έναν συνάδελφο που έχει υποστεί πλύση εγκεφάλου θρησκευτικού τύπου δεν έχει κάποια δυσκολία. Ακριβώς όπως θα αντιμετώπιζες έναν συνάδελφο που θα είχε υποστεί πλύση εγκεφάλου από τη χριστιανική σκοπιά. Για πολιτική μιλάμε πάντα, η θρησκεία είναι το καναπεδάκι.
__________________
5.
Αγαπητή Λένα και μισητοί αναγνώστε της!
Έχω κάτι να σας πω: Πριν από λίγο καιρό δημοσιεύτηκε μια ερώτησή μου προς την Λένα η οποία προσφάτως απαντήθηκε από την ίδια εκφράζοντας τις απόψεις με όμορφα και ευγενικά επιχειρήματα. Στα σχόλια όμως των ''αναγνωστών'' το τι καφρίλα, ζήλεια και ειρωνεία υπήρξε, πραγματικά με σόκαρε! Αυτό είναι πραγματικό bullying. Λένα λυπάμαι αλλά δεν έχεις σκεφτεί κάποια σχόλια να φιλτράρονται; Ένιωσα σαν Χριστιανή στο Κολοσσαίο..!!! Ντροπή σας! Άντε τώρα κράξτε ανενόχλητοι - έτσι κι αλλιώς δεν θα μπω στον κόπο να τα διαβάσω. Πολύ καφρίλα για τα γούστα μου....- Σοκ και Δέος!
Συνήθως λαμβάνω μηνύματα διαμαρτυρίας επειδή κόπηκε ένα σχόλιο («λογοκρισία» το λένε). Είναι η πρώτη φορά που κάποιος διαμαρτύρεται κάποιος επειδή δεν κόβονται αρκετά. Αγαπητή αναγνώστρια, τα σχόλια φιλτράρονται. Όχι από εμένα.
Επειδή εξαιτίας του φιλτραρίσματος κατά τη γνώμη μου τα σχόλια είναι ευπρεπή, κι επειδή δυστυχώς δεν μας λες για ποια σχόλια μιλάς, και με ποια αφορμή γράφτηκαν, θέλω να σου πω τα εξής, και όχι επειδή θέλω να υπερασπιστώ τους αναγνώστες. Αλήθεια, όχι γι 'αυτό, αλλά γιατί έχω βρεθεί στη θέση σου πολλές φορές.
Τα σχόλια στο ίντερνετ, τα email και ο ηλεκτρονικός λόγος γενικότερα, είναι μια νέα κατηγορία έκφρασης. Δεν είναι προφορική, και δεν είναι γραπτή. Είναι εγκεφαλική, χωρίς φίλτρα. Στο ίντερνετ μιλάμε όπως όλοι όσοι περηφανεύονται ότι «μιλάνε σταράτα» και «λένε πάντα την αλήθεια». Λέμε αυτό που μας κατεβαίνει στο κεφάλι, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη την φωνή, το ύφος, τη στάση, την ψυχολογική κατάσταση του άλλου, όχι τόσο επειδή είμαστε κάφροι (που αν αφαιρέσουμε τα φίλτρα που έχει προσθέσει η κοινωνική συνοχή, κάφροι είμαστε), αλλά επειδή όλα αυτά τα ουσιώδη στοιχεία μας είναι άγνωστα. Μην αντιδράς σα να σου μιλάνε άνθρωποι σε ένα τραπέζι, ή στο δρόμο. Το ξέρω ότι δεν μπορείς να το ελέγξεις, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Η ορμητικότητα και ο τρόπος σε ενοχλούν, πολύ περισσότερο από το περιεχόμενο.
__________________
6.
Τους τελευταίους μήνες και για πρώτη φορά στη ζωή μου διακατέχομαι από έναν ορμητικό και γεμάτο πάθος έρωτα. Ωστόσο, το μοναδικό ελάττωμα του ανθρώπου αυτού είναι τόσο σημαντικό για εμένα που δεν ξέρω πώς να το διαχειριστώ.. είναι πάνω από 30 και δεν ενδιαφέρεται να εργαστεί... όλη του η ζωή είναι βόλτες και χαζολόγημα στο ίντερνετ. Πως μπορώ να διαχειριστώ την τεμπελιά όταν εγώ έχω μάθει να μην κάθομαι στα αυγά μου; Κάνω υπομονή και συνεχίζω ελπίζοντας πως απλά περνάει μία φάση ή φεύγω ξέροντας πως δε μπορώ να αλλάξω έναν άνθρωπο;- η μπερδεμένη
Να περνάει φάση στα τριάντα; Λες;
Δε μας λες το πιο σημαντικό. Τον παίρνει να κάθεται, ή όχι; Έχει τεράστια διαφορά το ναι με το όχι. Αν είναι πλούσιος και δεν χρειάζεται να δουλεύει για να ζήσει, για μένα αλλάζουν πάρα πολύ τα πράγματα. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι θα δούλευαν ακόμη και αν είχαν αρκετά χρήματα, εγώ δηλώνω ότι δεν θα το έκανα, και επίσης δηλώνω ότι δεν τους πιστεύω. Προσοχή, μιλάμε για δουλειά. Άλλο «θα έκανα μια μη κερδοσκοπική εταιρεία για τα γούστα μου» και «θα άνοιγα μπαρ» και άλλο «θα έκανα αιτήσεις, θα πέρναγα από συνεντεύξεις, θα είχα ωράριο και αφεντικό». Επίσης, τεμπέλης μπορείς να είσαι και όταν έχεις δουλειά. Σε μερικές δουλειές η τεμπελιά είναι και τεράστιο ατού, επιβραβεύεσαι κι από πάνω. Βάλτα κάτω και αποφάσισε τι είναι και γιατί είναι.
Πάντως, για να κάνεις ορμητικό και γεμάτο πάθος έρωτα δεν χρειάζεται να τον αποδεχτείς και πλήρως. Για μερικούς μήνες μιλάμε. Μερικές φορές το σεξ είναι καλό και με ανθρώπους που δεν ταιριάζουμε. Μην σε απασχολεί τόσο πολύ αυτή η ανακολουθία. Συμβαίνει συνέχεια, αλλά μόνο τις γυναίκες βασανίζει.
__________________
7.
Αγαπητή Α μπα είναι δυνατόν να μετράω ολόκληρος μαντράχαλος πόσα λάικ έχει η φωτό μου και να ζηλεύω αυτούς που έχουν μαζέψει πολλά ενώ τα δικά μου είναι λιγότερα; Να στεναχωριέμαι και να σκέφτομαι ότι δεν αξίζω, εν μετράω και τέτοια χαζά; Να καίγομαι να γίνω και εγώ τόσο δημοφιλής;- Βασίλης
To Facebook έχει 1,44 δις χρήστες. Σκέψου τον αριθμό. Δισεκατομμύρια. Δις. Λες όλοι αυτοί να μπαίνουν για να βρίσκουν λινκ για τα αλιευτικά δικαιώματα της Κούβας;
Ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ είναι ο puppet master που κατάφερε να χωρέσει όλη την αξιολύπητη, βασανιστική και θεμελιώδη πανανθρώπινη ανάγκη για αναγνώριση μέσα σε μια σελίδα. Είναι τόσο ραδιούργα δημιουργία, που ο εμπνευστής μου προκαλεί κάτι μεταξύ δέους και βαθιάς αηδίας μαζί με σεβασμό. Αν σε πουν ΘΕΑΡΑ επειδή έβαλες μια κουνημένη φωτογραφία του απολύτως συνηθισμένου εαυτού σου, πώς να αντισταθεί κανείς; Όσο πιο πολύ αναγνωρίζεις ότι κανένας μας δεν έχει καταφέρει να αποδεσμευτεί από την χρυσή του ηλικία, όταν η μαμά μας χειροκροτούσε ενθουσιασμένη επειδή κάναμε κακά μας, τόσο κατανοείς τον εαυτό σου και την αδυναμία του, και ίσως τότε θα σε απασχολούν τα like λιγότερο.
Αλλά αν εξακολουθούν να σε καίνε, μην προσπαθείς να το υποτιμήσεις λέγοντας «μα πώς είναι δυνατόν, ΕΓΩ», γιατί το σπρώχνεις κάτω από το χαλί και το κάνεις χειρότερο. Εσύ, και σχεδόν όλοι όσοι έχουν σύνδεση με ίντερνετ. Ναι, δεν είσαι η εξαίρεση. Όλοι τέτοιοι είμαστε.
σχόλια