__________________
1.
έχεις σκεφτεί ποτέ ότι μπορεί να σου στείλει καμιά κοπέλα που να είναι τόσο ευαίσθητη κι εσύ να της απαντήσεις τόσο κυνικά (οκ, είναι ο τρόπος σου) ότι μπορεί να την ωθήσει η απάντησή σου σε επιπλέον κλάματα; Δε θέλω να σου την πω, ούτε τίποτα, αυτό είναι το Α, μπα εξάλλου, απλά εκεί που θέλω να καταλήξω είναι κατά πόσο αντιλαμβάνεσαι σε τι ψυχική κατάσταση βρίσκονται όλοι,-όλες όσοι,-όσες σου γράφουν..- αλήθεια
Αν κάποια είναι τόσο ευαίσθητη ώστε να ξεσπάσει στα κλάματα από τα σχόλια μιας άγνωστης, πέντε μήνες αφού έκανε μια ερώτηση, δε νομίζω ότι το πρόβλημα είναι το α μπα. Εσύ που ρωτάς όμως, κάτι συγκεκριμένο θέλεις να πεις, δε νομίζω ότι πραγματικά σε έχει απασχολήσει η ιδέα μιας θεωρητικής πολύ ευαίσθητης κοπέλας. Αν θέλεις να απαντήσω σε κάτι, ρώτα με κάτι. Τι είπα, σε ποιον, και τι αποτέλεσμα είχε, και πολύ ευχαρίστως να σχολιάσω.
Δεν αντιλαμβάνομαι σε τι ψυχική κατάσταση βρίσκονται όλοι όσοι γράφουν, όπως και αυτοί δεν αντιλαμβάνονται σε τι ψυχική κατάσταση βρίσκομαι εγώ. Όμως εδώ ερχόμαστε για να συζητάμε συγκεκριμένα ερωτήματα. Επειδή είμαστε όλοι υπεύθυνοι ενήλικες, πιστεύω ότι έχουμε το συναισθηματικό σθένος να το κάνουμε γνωρίζοντας ότι το ψυχικό υπόβαθρο του καθένα μας είναι άγνωστο.
__________________
2.
Γεια σου Λένα! Έχω μια πολύ καλή φίλη που ύστερα από δικιά της γκάφα μου αποκάλυψε ότι τα έφτιαξε με τον πρώην (Χ) μιας δικής της καλής φίλης (Α). Η σχέση κράτησε 1,5 χρόνο και η Α φυσικά δεν ήξερε ούτε ξέρει κάτι. Όταν το έμαθα της είπα ότι η Α έχει δικαίωμα να ξέρει για τη σχέση με το φόβο να την χάσει από φίλη της (αλλά μπορεί και να μην είχε πρόβλημα η Α όμως μιας και έκανε άλλη σχέση στη συνέχεια) καθώς είναι υποκριτικό να της λέει ψέματα ότι είναι single και ψάχνεται κτλ. ή να ξεκόψει από τη φίλη της (για να σε προλάβω μου ζήτησε τη γνώμη μου). Φυσικά διάλεξε και τη πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο. Όλο αυτό εμένα όμως με έχει κάνει πολύ καχύποπτη με τη φίλη μου. Πώς ξέρω ότι δε θα κάνει το ίδιο και με μένα; Βάζω τη θέση μου στην θέση της φίλης της και θεωρώ ότι το προβλημά μου δεν θα ήταν τόσο η σχέση αλλά τα ψέματα. Έχω κάνει την τρίχα τριχιά; Γενικά είμαι ειλικρινής στους φίλους μου και κάτι τέτοιο το θεωρώ προδοσία. Αφού το έκανε σε αυτή δε μπορεί και η δική μας φιλία να κρύβει ψέματα που με ενδιαφέρουν;- monica
Αν κατάφερε να κρύψει ολόκληρη σχέση από καλή φίλη της επί ενάμιση χρόνο χωρίς να μάθει η φίλη ποτέ τίποτα, εγώ λέω ότι μπορεί να είναι και διπλός κατάσκοπος. Δεν της ξέφυγε η πληροφορία λόγω γκάφας, σου το είπε για να σε παγιδέψει σε συνενοχή. Να δεις που σύντομα θα σου ζητήσει κάτι πολύ απλό που θα ακούγεται μυστήριο. Όπως να μεταφέρεις ένα πακέτο και να το αφήσεις στο Σύνταγμα.
Αν τα παραπάνω δεν ήταν αρκετά σαφή, θα το γράψω πιο απλά: είναι σίγουρο ότι όλες εσείς είσαστε πολύ καλές φίλες; Άλλο είναι να συμπαθείς πάρα πολύ κάποιον και να τον θεωρείς σπουδαίο τύπο, και άλλο να τον αποκαλείς πολύ καλό φίλο. Από τον πολύ καλό φίλο είναι πολύ δύσκολο να κρύψεις κάτι, πόσο μάλλον μια ολόκληρη σχέση επί ενάμιση χρόνο. Και από ανθρώπους που συμπαθούμε αλλά δεν είναι πολύ καλοί μας φίλοι δεν είναι έξυπνο να έχουμε υψηλές απαιτήσεις. Παρακολουθούμε, παρατηρούμε, και κρατάμε τις κατάλληλες αποστάσεις.
Στην ερώτηση «αν κάποιος κάνει κάτι σάπιο σε κάποιον άλλον, θα κάνει κάτι σάπιο και σε εμάς» η απάντηση είναι «μάλλον ναι» αλλά και επίσης «σάπια κάνουν όλοι σε όλους όλη την ώρα, απλώς δεν τα μαθαίνεις».
__________________
3.
τι να κάνω για να είμαι καλύτερη νονά;
εξηγούμαι:
έχω την αίσθηση ότι δεν είμαι καλή νονά.
Το βαφιστήρι μου είναι 4+, αλλά δεν το παλεύω πάνω από μια ώρα. Δεν έχω παιδιά, αλλά έχει τύχει να περάσω μέρα ολόκληρη με παιδιά ίδιας ηλικίας κ να μην έχω θέμα. Αυτό που συμβαίνει με το βαφτιστήρι, είναι ότι πιάνω τον εαυτό μου να βγαίνει έξω από τα ρούχα μου κάθε φορά που βλέπω μη αποδεκτές για μένα συμπεριφορές, και δεν του βάζει κανείς όριο. Σημείωση μεγαλώνει σε μονογονεϊκή οικογένεια, κ η φίλη μου, όσο κ οι παππουδογιαγιάδες δε χαλάνε χατίρι.
Δίνω παραδείγματα που ανάλογου τύπου συμβαίνουν κάθε φορά:π.χ. στη θάλασσα θα μας πετάξει νερά, άμμο στο πρόδωπο, στην παιδική χαρά θα διεκδικήσει χωρίς τρόπους παιχνίδια, κούνιες κτλ με αποτέλεσμα να αισθάνομαι πολυ΄άσχημα για το παιδί που του παίρνει τα παιχνίδια ή τη θέση. Θα γκρινιάξει κ θα φωνάξει επειδή θα θέλει κάτι κτλ.. Θα του πουν κάτι τύπου "Νίκο, μην το κάνεις αυτό", αλλά ως εκεί. Το όριο δεν τίθεται, κ ο Νίκος τους χειρίζεται όλους...
Δεν έχω παιδιά κ καταλαβαίνω ότι κρίνω αυστηρά, αλλά είμαι δασκάλα και ξέρω ότι η έλλειψη ορίων ακόμη κ στα απλά καθημερινά (π.χ. πόση ώρα θα δει τηλεόραση, πόσο να παίξει) είναι απαραίτητα για το ίδιο το παιδί.
Στενοχωριέμαι, γτ πιστεύω η φίλη μου θα τα βρει μπροστά της αργότερα σε πιο σοβαρά πράγματα, όταν βλέπω ότι το παιδί ορίζει τα πράγματα, κ όχι αυτή.
Της έχω πεις σε κουβέντα ότι είναι πολύ σημαντική η οριοθέτηση του μικρού, αλλά δεν είδα κάτι. Δεν είναι ο ρόλος μου να κάνω υποδείξεις, αλλά από την άλλη δεν αντέχω αυτά τα σκηνικά, ειδικά όταν αφορούν και σε άλλα παιδιά (βλ, κούνιες).
Το αποτέλεσμα είναι ότι πιάνω τον εαυτό μου να προσπαθεί να δει τον Νίκο μια φορά τον μήνα το πολύ..
Οπότε επανέρχομαι στο αρχικό ερώτημα, τι θα με συμβούλευες να κάνω; Να το δω λίγο διαφορετικά; Το θέμα είναι ότι δεν αντέχω αυτή τη συμπεριφορά που του καλλιεργούν κ κατόπιν τις πράξεις του μικρού (δλδ το αποτέλεσμα).
Ευχαριστώ εκ των προτέρων!
Δεν τα έχεις βάλει με το παιδί, με τους μεγάλους που δεν του βάζουν όρια τα έχεις βάλει, οπότε αυτό που πρέπει να δεις διαφορετικά είναι το πού πρέπει να στρέφεις την αποδοκιμασία σου. Όμως, επειδή είσαι νονά, έχεις κι εσύ έναν μικρό ρόλο στην ανατροφή του παιδιού, και την ευκαιρία να το επηρεάσεις, άρα μπορείς να βάζεις τα δικά σου όρια όταν είσαι μαζί του. Εφόσον είσαι και δασκάλα, θα είσαι πολύ εξασκημένη σε αυτό, μόνο καλό μπορείς να του κάνεις. Αν δεν σου αρέσει η συμπεριφορά του στην παιδική χαρά εξήγησε του, ή σταμάτα τον, δεν είναι ποτέ αρκετά νωρίς για να καταλάβει ότι δεν θα τον ενθαρρύνει όλο το σύμπαν να κάνει ό,τι του κατεβαίνει στο κεφάλι, όπως κάνουν τώρα οι παππούδες και η μαμά.
Για τη φίλη σου που πιστεύεις ότι θα τα βρει μπροστά της: είναι αδύνατον να προβλέψεις τι θα βρει μπροστά του ο καθένας, όπως είναι αδύνατον να τον κάνεις να πάρει άλλο δρόμο από αυτόν που παίρνει. Είσαι νονά και φίλη, δεν είσαι κηδεμόνας, και από αυτά που γράφεις φαίνεται ότι είσαι και καλή φίλη, και καλή νονά.
__________________
4.
Ειμαστε συνάδελφοι. Στα 40 εγω στα 40+ εκείνος. Εχουμε ερθει πολυ κοντα τους τελευταίους 3 μηνες, μιλαμε για πολλα θεματα ανοιχτά και μοιραζόμαστε απόψεις και εμπειρίες. Ειμαστε ελεύθεροι. Του πρότεινα να έρθουμε λιγο πιο κοντα πριν 1 μηνα, μου ειπε οτι δυσκολεύεται να δει ετσι μια γυναίκα απο τη δουλεια (sic). Να ξαναπροσπαθήσω? και αν ναι ποτε? να αφήσω χρονο? Νιωθω οτι αξιζει. Αν ξαναφάω τα μούτρα μου δυστυχώς θα πρεπει και να απομακρυνθώ καθως η συναναστροφή ενίοτε με βασανίζει οποτε θα χάσω και τη φιλια ομως δεν μπορω να σταματήσω να σκεφτομαι τη σκηνή οτι με φιλάει και μου χαϊδεύει τα μαλλιά κλπ κλπ. Μου αρέσει πολυ. Τοσο που δλδ καταπίνω τον εγωισμό μου για να ξαναπροσπαθήσω. Σκεφτομαι να ρωτήσω ευθέως: are you into me? η να αφήσω χρονο να έρθουμε πιο κοντα? Μετα σκεφτομαι οτι οσο αφήνω τον χρονο να περνά θα γνωρίσει καποια αλλη που με τα κλασσικά νάζια κλπ θα τον κερδίσει και εγω θα μείνω με την ειλικρίνεια και την ευθύτητα. Ευχαριστω για την άποψη εκ των προτερων.- Alex
Με προβληματίζει που λες «να το ξαναπροσπαθήσω» λες και το πρόβλημα είναι ότι δεν πέτυχε επειδή δεν προσπάθησες αρκετά.
Την ευθεία ερώτηση «are you into me» το έχεις κάνει ήδη μια φορά. Είναι σαφέστατη η πρόταση «να έρθουμε λίγο πιο κοντά». Δεν αφήνει περιθώρια παρανόησης. Σου απάντησε ότι δεν μπορεί να δει έτσι μια γυναίκα από τη δουλειά. Τι να ξαναπροσπαθήσεις; Πιστεύεις ότι είναι δικαιολογία; Μπορεί να είναι, αλλά αν είναι, την λέει για να μη σου πει κάτι ακόμα χειρότερο, όπως «μπορώ να δω έτσι μια γυναίκα από τη δουλειά, αλλά όχι εσένα».
Η ευθύτητα και η ειλικρίνεια δεν είναι απαντήσεις και λύσεις για όλες τις περιστάσεις και για τα πάντα. Για παράδειγμα, αν αυτός σου έλεγε με αμεσότητα και ειλικρίνεια τι πραγματικά σκέφτεται για την υπόθεση σας μπορεί να μη σου άρεσε καθόλου. Εσύ έγινες ευθύς και άμεση επειδή δεν έβλεπες φως και προσπάθησες να σπρώξεις την κατάσταση προς την πλευρά που ήθελες, όχι επειδή είσαι ανώτερος άνθρωπος. Αν πήγαινε η κατάσταση από μόνη της προς τα εκεί που ήθελες, θα έφταναν τα «νάζια».
Νομίζω ότι το καλύτερο είναι να μην κάνεις τίποτα. Αν το φιλικό μετατραπεί σε κάτι άλλο, θα είναι επειδή το θέλετε και οι δύο, και όχι επειδή προσπάθησες ή δεν προσπάθησες. Με την ευκαιρία, προσπάθησε να αποβάλεις και αυτόν τον εσωτερικευμένο μισογυνισμό που ορίζει ότι οι γυναίκες τυλίγουν άντρες επειδή είναι καπάτσες.
__________________
5.
Γεια και απο μένα! Ξεκίνησα πρόσφατα να διαβάζω τη στήλη σου και πραγματικά έχω ''κολλήσει''. Θα ήθελα και εγώ να πω τον προβληματισμό μου μπας και μου πεις κάτι διαφωτιστικό. Για να μην μακρυγορώ είμαι με ένα πολύ καλό και άξιο παιδί εδώ και 3 μιση χρόνια. Ερωτευτήκαμε παράφορα και εγώ νιώθω ακόμα το ίδιο (πιστεύω και ο ίδιος αμα κρίνω από τη συμπεριφορά του). Είμαστε εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες και γι αυτό πιστεύω ταιριάξαμε αν και για τον ίδιο λόγο τσακωνόμαστε. Εγώ είμαι άτομο που προσπάθώ να τα έχω όλα υπο έλεγχο. Απο την άλλη το αγόρι μου είναι πολύ πιο ''χαλαρό''. Εκει που θέλω να καταλήξω είναι ότι επειδή από την πρώτη μέρα είμαστε μαζί όπου μπορούμε, μένουμε και μαζί εγώ νιώθω ανασφάλεια όταν θέλει να κάνει κάτι χωρίς εμένα (κάτι που το θεωρώ απολύτα λογικό). Το έχω εκλογικεύσει στο ότι φοβάμαι να τον χάσω και πιστεύω ότι άμα είμαστε συνέχεια μαζί αυτό δεν θα γίνει (εντελώς λανθασμένα φυσικά). Τι πρέπει να κάνω για να του δίνω χώρο και χρόνο μην τον πιέζω;
σσ: Δεν μου αρέσει η ιδέα να βγαίνουμε ξεχωριστά μέχρι πρωίας με τους φίλους μας και το έχει δεχτεί μετά απο συζητήσεις. Απλά θέλω να αρχίσω να κάνω εγώ το πρώτο βήμα για κάποια ξεχωριστή μας έξοδο και να μην νιώθω άβολα κάθε φορά που βγαίνω χωρίς αυτόν..- -k-
Δεν ταιριάξατε επειδή είσαστε πολύ διαφορετικοί χαρακτήρες. Ταιριάξατε γιατί παρά την διαφορές που έχετε, σας συνδέουν κάποια κοινά που είναι πολύ ουσιαστικά και για τους δυο σας. Ας πούμε, μπορεί να έχεις ανάγκη για έλεγχο ενώ αυτός όχι, αλλά να είσαι συναισθηματικά γενναιόδωρη, και το ίδιο κι αυτός.
Δε νομίζω ότι έχεις καταλάβει τι τεράστιο χταπόδι είναι η ανάγκη για έλεγχο και τι συνέπειες έχει. Προβληματικές λέμε τις συμπεριφορές που μας δημιουργούν εμπόδια στις σχέσεις μας με τους άλλους. Η ανάγκη σου να ελέγχεις τα πάντα είναι μεγάλο πρόβλημα, γιατί σου έχει δημιουργήσει θέματα στη σχέση σου. Όλα τα άλλα που λες είναι συμπτώματα. Δεν ξέρω πώς κατάφερες να τον πείσεις ότι δεν πρέπει να βγαίνει με τους φίλους του μέχρι το πρωί, αλλά υποψιάζομαι ότι πρόκειται για πύρρειο νίκη. Οι υποχωρήσεις που κάνει είναι ακριβώς αυτό, υποχωρήσεις, επειδή οι απαιτήσεις σου είναι παράλογες. Αν δεν κάνεις ισάξιες υποχωρήσεις, δεν έχετε ισότιμη σχέση, και αργά ή γρήγορα θα σταματήσει να τον ικανοποιεί αυτό. Κινδυνεύεις να πάθεις αυτό που φοβάσαι επειδή φέρεσαι με έναν τρόπο που πιστεύεις ότι θα αποτρέψει αυτό που φοβάσαι.
__________________
6.
Α,μπα
Εδώ και αρκετό καιρό έκανα παρέα με έναν συμμαθητή στο σχολείο. Ταιριάζουμε αρκετά, έχουμε κοινά και παράξενα χομπι που μας ενώνουν και το κυριότερο έχουμε την ίδια αίσθηση του χιούμορ. Δεν βρεθήκαμε έξω του σχολικού χώρου ποτέ παρόλα αυτά είχαμε πάντα αρκετό χρόνο για συζητήσεις στο σχολείο χάριν στα διαλείμματα, στις καταλήψεις, στα κενά και στις απουσίες καθηγητών - Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να προσθέσω πως στη Β Λυκείου άλλαξα σχολείο και συνεπώς αν και έχω αποκτήσει παρέα είμαι ακόμα "outsider" και χρειαζόμουν ένα τέτοιο άτομο. -Αλλά δυστυχώς τον τελευταίο καιρό (λίγο πριν το τέλος της σχολικής χρονιάς) μου δήλωσε οτι τάσσεται κατά των ομοφυλόφιλων και των μεταναστών και γενικώς τείνει προς μια δεξιά-ρατσιστική πολιτική παράταξη. Συγχυσμένη και όντας ανώριμη, στην αρχή προσπάθησα να τον αποφεύγω. Ανώφελο και σχεδόν ακατόρθωτο λόγω της σχέσης (φιλικής) που δημιουργήσαμε. {Επιπροσθέτως δεν θα ήθελα να "χαραμίσω" τον τελευταίο μου χρόνο κάνοντας παρέα με ένα τέτοιο άτομο. } Όλο το καλοκαίρι σκεφτόμουν το πως θα του εξηγήσω την κατάσταση στην οποία βρίσκομαι και εν τέλει πως θα χωρίσουμε τους δρόμους μας (ακούγεται ψυχοπλακωτικό !?).Αλλά από την άλλη, σκέφτομαι και αυτό: ο καθένας έχει τις απόψεις του και οφείλεις να τις σέβεσαι και εφ όσον ταιριάζετε ως προς τον τρόπο σκέψης και προσωπικότητας μπορείς να συνεχίσεις την σχέση σου. Αν η γνώμη όμως του άλλου καταπατεί τα δικαιώματα του συνάνθρωπου σου (όπως σε αυτή την περίπτωση) τότε τι κάνεις? Ποια είναι τελικά τα όρια της φιλίας, του σεβασμού και της ανεκτικότητας? Και η τελική μου ερώτηση είναι τι πρέπει να κάνω? χωρίς να τον στεναχωρήσω?
Αν και παρακολουθώ την στήλη σας εδώ και μόλις ένα μήνα έχω λάβει την αίσθηση πως είστε ένας καλλιεργημένος άνθρωπος για αυτό και γίνατε ένα από τα πρόσωπα που απευθύνθηκα ώστε να λάβω μια αντικειμενική άποψη.- Ανώνυμη
Δεν οφείλεις να σέβεσαι τις απόψεις κανενός. Ο σεβασμός δεν είναι υποχρέωση. Ο σεβασμός κερδίζεται. Όταν λέμε ότι ο καθένας δικαιούται να έχει την άποψή του, εννοούμε ότι δεν θα τον σκοτώσουμε για τις απόψεις του, ή δεν θα τον δικάσουμε για τις απόψεις του. Μπορεί να ανέχεσαι πολλές απόψεις χωρίς να τις σέβεσαι καθόλου. Μεταξύ ανοχής και σεβασμού βρίσκονται κάτι σύμπαντα. Είναι σε εντελώς άλλο φάσμα.
Όλα αυτά ισχύουν για όλες τις απόψεις, εκτός από τις ρατσιστικές και τις μισαλλόδοξες, που στρέφονται κατά μειονοτήτων και κοινωνικών ομάδων. Το μίσος όχι μόνο δεν το σεβόμαστε, αλλά μια χαρά το δικάζουμε, το καταδικάζουμε, και αν είναι επικίνδυνο, το φυλακίζουμε.
Ούτε εγώ θα ήθελα να κάνω παρέα με ομοφοβικό ρατσιστή, και δεν θα με απασχολούσε αν θα τον στενοχωρούσε η αποχώρηση μου. Οι απόψεις αυτές είναι αντικοινωνικές, οπότε δεν θα έπρεπε να παραξενεύεται αν η κοινωνία τον απορρίπτει. Αν δεν το έχει καταλάβει ακόμα, ίσως να ήρθε η ώρα.
__________________
7.
Καλησπέρα Λένα,
Θα ξεκινήσω λέγοντας πόσο πολύ διαβάζω την στήλη σου και πόσο μαρέσει που κάποιος θέλει να ασχολείται και να βοηθάει τους άλλους με τα προβλήματά τους.
Διαβάζω για πάρα πολλούς ανθρώπους να έχουν σοβαρά οικογενειακά προβλήματα και πολλά άλλα και έλεγα στον εαυτό μου, πως όλα καλά είναι στη ζωή μου κ δεν μου λείπει τίποτα.. Έλα όμως που κατάλαβα κ εγώ ότι με ταλανίζει και εμένα κάτι. Κάτι που δεν με αφήνει να ζήσω. Κάτι που όταν ονειρεύομαι με σταματάει.
Κάτι που μου χαλάει την διάθεση σε δευτερόλεπτα και κρατάει μέρες ίσως κ βδομάδες.
Σαν πιο μικρός διάβαζα αρκετά για μεταφυσικά και διάφορα τέτοια. Σιγά σιγά απο κάποια σπόντα άρχισα να διαβάζω για την χειρομαντεία. Ασχολήθηκα αρκετά μέχρι τώρα. Αυτό όμως που με επηρεάζει είναι οτι εάν ισχύει η χειρομαντεία και όσα γράφονται για το πως ερμηνεύονται οι γραμμές στα χέρια μας, εγώ θα έχω μια σύντομη ζωή. Όλο αυτό με κάνει να νιώθω καθε φορά π κοιτάω τα χέρια μου, οτι είμαι ένα όν που ότι κ να κάνει είναι καταδικασμένος.
Επηρεάζει πάρα πολύ την ψυχολογία μου και χάνω κάθε διάθεση για ζωή, ξεφαντώματα, δουλειά, εξέλιξη...
Ελπίζω να μου πείς κάτι που να με αφυπνίσει ή να μ αλλάξει το πως σκέφτομαι για αυτό, γιατί ακόμα κ ψυχολόγο έχω σκεφτεί να πάω να δώ για να σταματήσω να σκέφτομαι όλη μ την ζωή αρνητικά. –Blaise
Ευτυχώς σε αυτή την περίπτωση η απάντηση είναι πολύ απλή:
Δεν ισχύει η χειρομαντεία.
Για τα ζώδια πρέπει να πεις και δέκα προτάσεις για να επιχειρηματολογήσεις σχετικά με το πόσο μεγάλη ανοησία είναι. Για τη χειρομαντεία δεν χρειάζεται να πεις τίποτα.
Αν είναι να πας σε ψυχολόγο, να είναι για να ανακαλύψεις γιατί νιώθεις τόσο μεγάλη δυσκολία να επεξεργαστείς τα δεδομένα που υπάρχουν γύρω σου, ώστε να έχεις την ανάγκη να εξηγήσεις τον κόσμο που σε περιβάλλει με τη μεταφυσική. Το ότι άρχισες μικρός δεν λέει πολλά, γιατί για μικρούς είναι αυτά τα παραμύθια. Αξίζει να εξερευνήσεις γιατί πείστηκες τόσο πολύ ώστε να επηρεάζεται η ζωή σου.
Η σαλαμάνδρα Axolotl είναι ένα αμφίβιο που έχει την ικανότητα να αναγεννά μέρη του σώματος του μετά από τραυματισμό, και το νέο μέλος είναι εξίσου λειτουργικό. Αν του κόψεις ένα πόδι, θα φυτρώσει ένα καινούριο. Ο κόσμος που σε περιβάλλει, Blaise, είναι ήδη μαγικός. Δεν χρειάζεται να καταφύγεις σε μεταφυσική για να νιώσεις ότι υπάρχουν πολλά πίσω από αυτά που βλέπουμε: είναι δεδομένο, επιστημονικά, εδώ και αιώνες. Αν το είχες διοχετεύσει όλο αυτό το διάβασμα στην προσπάθεια να αποκρυπτογραφήσεις το μεγαλείο που βρίσκεται γύρω σου δεν θα φοβόσουν το θάνατο λιγότερο, αλλά τουλάχιστον θα είχες πειστεί ότι το μέλλον είναι άγνωστο.
σχόλια