ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η φοιτητική ζωή τελικά δεν ήταν όπως μ την παρουσιαζαν ή τουλάχιστον όπως την περίμενα εγώ η ίδια..Απο τον Οκτώβρη π ξεκίνησα την περιβόητη ακαδημαϊκή ζωή έχω γνωρίσει αρκετά ατομα κ έχω αλλάξει 3 4 παρέες..δεν κόλλησα με κανέναν.. δεν μ κινούν το ενδιαφέρον; δεν με καλύπτουν; τους συγκρίνω ασυναίσθητα με την προηγούμενη παρέα μ; δεν ξέρω τι μ συμβαίνει..2 3 άτομα π γνώρισα κ είπα οκ βρήκες αυτό π ήθελες στην πορεία ξενέρωσα κ αποτραβηχτηκα..δεν μπορω να συμβιβαζομαι με ανθρώπους..προτιμώ να είμαι μονη μ παρα με ατομα π με κανουν να νιώθω χειρότερα..Σε αυτή τν πολη δεν ξρω πως την εχουν δει αλλά για να ενταχτει καποιος γ τα καλα σε μια παρέα πρεπει ν πηγαινει στα κλαμπ κ να γυριζει ξημερωματα αλλιως δεν είναι ιν..η αλήθεια είναι οτι δεν είμαι άνθρωπος του έξω.Είμαι σπιτογατα..ναι να πάμε γ καμιά μπύρα,γ κρασί μια φορά στο τόσο,γ έναν περίπατο ακόμα κ να κάτσουμε σε ένα παγκάκι,κάτι τόσο απλό π με την σωστή παρέα γίνεται τόσο ξεχωριστό..δεν μπορώ ομως τα κλάμπ..αυτή η πολυκοσμία το ασφυκτικό κλίμα πολλές φορές,μ είναι απεχθή..μπορεί να έχω γίνει αρκετά συντηρητική τι να πω..μπορεί μακριά απ τν οικογένεια μ να μην με ευχαριστει τίποτα.κ το αποτέλεσμα; έχω κλειστεί στον εαυτό μ..βαριέμαι να βγαίνω κ ακόμα κ τώρα π μου λένε να πάμε γ καφέ δεν εχω ορεξη,έχω χάσει το ενδιαφέρον μ,νιώθω οτι δεν υπάρχει νόημα..Μέχρι κ γ το πανεπιστήμιο έχει χαθεί καθε ενδιαφέρον..Οι γονείς μ και η κολλητή μ μ λένε να μην χάνω ευκαιρίες αλλά πραγματικά βαρέθηκα..έχω αρχίσει να περνάω κ μόνη μ καλά απλα δεν ήθελα αυτα τα 4 χρονια(ο θεός να τα κάνει 4) να ειναι τόσο άδεια..παρόλα αυτά πάντα πιστευα οτι όλα γίνονται γ κάποιο λόγο εκτός κ αν ολο αυτο προκειται γ ασύνειδη επιλογή μ..