Ρε τι ωραίο κείμενο.μακάρι να δει ο Νίκος τι ωραία μπορείς να εκφραστεις...εύχομαι τα καλύτερα,σοβαρά.. :)
15.12.2015 | 22:22
Νίκο..
Δεν πιστεύω πραγματικά ότι διαβάζεις lifo..ούτε εγώ είναι η αλήθεια. Μόνο τις εξομολογήσεις, έτσι για να ταυτιστώ...Δεν ξέρω τίποτα για σένα, και συγγνώμη αν τελευταία σε έχω φέρει σε δύσκολη θέση. Αυτό καταλαβαίνω.. Απλά με πιάνει άγρια χαρά όταν σε βλέπω, αυτό είναι όλο. Μην ανησυχείς και μην σκεφτείς ούτε στιγμή ότι θα κάνω κάτι που θα σε εκθέσει ή θα σε κάνει να αισθανθείς άσχημα :) Και επειδή δεν πρόκειται ποτέ να σου πω τίποτα ή να το παραδεχτώ πρώτη, να ξέρεις ότι όσες φορές έχουμε μείνει οι δυο μας αισθάνομαι τέτοια ένταση που αρχίζουν και πονάνε τα χέρια μου. Δεν τολμάω να σε κοιτάξω καν στα μάτια. Δεν ξέρω τι να πω, χάνω την ευελιξία της σκέψης μου, παριστάνω ότι κάνω άλλα πράγματα, χάνω μερικές αναπνοές. Κι εσύ...εκεί, να μου υπενθυμίζεις ότι δεν είναι όλα στη φαντασία μου. Ίσως τα μισά :)Βγαίνω έξω, περνάω καλά, γνωρίζω άλλους αφού εσένα δεν μπορώ να σε γνωρίσω περισσότερο, αλλά πάντα με έναν τρόπο είσαι εκεί. Δεν με πονάει η σκέψη σου, ίσως επειδή ξέρω ότι δεν σε έχω χάσει ακόμα. Δεν μου λείπει τίποτα, και το θέμα είναι ότι αν έρθεις τελικά, δεν θα έρθεις για να καλύψεις ένα κενό αλλά για να ανοίξεις ένα ολοκαίνουριο κομμάτι στον κόσμο μου. Ίσως και να μην έρθει ποτέ αυτή η στιγμή..!! Εγώ είμαι ακόμα στην αρχή, εσύ δεν ξέρω πού βρίσκεσαι! Πιθανόν να μη "βρεθούμε" ποτέ. Δεν λυπάμαι με αυτή τη σκέψη αλλά ενθουσιάζομαι απίστευτα με την αντίθετη.Θα ήθελα να σου πω πολλά ακόμα, η αλήθεια είναι ότι θέλω και μπορώ να σου πω πάρα πολλά, αλλά θα έχουν αξία μόνο αν είσαι διαθέσιμος να μ' ακούσεις να στα λέω ψιθυριστά.....
1