ποσο χαιρομαι που βλεπω ανθρωπους να εκτιμουν και να θελουν να βρισκονται κοντα στη φυση.απορω πολλεσ φορες με τους ανθρωπους που βρισκονται εγκλωβισμενη σε αυτο το γκρι της πολης.που δε νιωθουν ελευθεροι.που δεν ξερουν τι αξια εχει να αναπνεεις και να νιωθεις πραγματικα ζωντανος.σε επικροτω που το κανεις.ελπιζω να ακολουθησουν κιαλλοι αυτον τον τροπο.ολοι μας χρειαζομαστε καθαρση ψυχης!!!
9.1.2016 | 22:51
εξομολόγηση
Γενικά είμαι μοναχικό άτομο, όχι ότι δεν έχω φίλους, έχω απλά θέλω να τους βλέπω αργιά κ που.Μου αρέσει να περνάω μόνος μου ώρες στη φύση, στο δάσος, σε ποτάμια και λαγκάδια χωρίς καμία ανθρώπινη παρουσία. Εκεί νιώθω πολύ άνετα, σα στο σπίτι μου. Ίσως φταίει το ότι μεγάλωσα κ ζω σε χωριό και απο μικροί πηγαίναμε στο δάσος. Το εκμεταλλευομαι κιόλας, μαζεύω ξύλα για προσαναμα και διαφορους σπόρους για τσάι κ τέτοια.Το θέμα είναι ότι δεν μπορώ να ζήσω μακριά απο τη φύση και αν βρεθώ σε πόλη χωρίς διέξοδο διαφυγής μου φαίνεται θα σκάσω.Δεν αντέχω για πολύ τους ανθρώπους, οι κοινωνίες ειναι για κλάματα, τα πρότυπα των ανθρώπων άθλια και έτσι η περισυλλογή στη φύση μου φορτίζει τις μπαταρίες και ανακαλύπτω τον εαυτό μου κάθε φορά.Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τους ανθρώπους που δεν πάνε καθόλου στη φύση!Τους αρέσει να ζουν συνεχώς μες στο βουητό τη παραφασάδα την κίνηση το άγχος με το χρόνο που ενα ρολόι συνεχώς τρέχει και πρέπει να προλάβουν; βγείτε και λίγο στη φύση να δείτε την απλότητα την γαλήνη να βρείτε τους κανονικούς φυσικούς ρυθμούς και σταματήστε έστω για λίγο να ζείτε στη πλαστική πραγματικότητα.
1