ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πολλοί μάλλον θα πουν ότι είμαι μια σιχαμένη αλλά πρέπει κάπου να το πω. Έγινε πριν από μερικά χρόνια στη δουλειά.Ο αδερφός μου μου εξηγούσε τα οφέλη στην υγεία από την κατανάλωση ωμού σκόρδου. Αντέτεινα ότι το σκόρδο βρομάει. Μου πρότεινε να βρω μικρές σκελίδες τις οποίες πρέπει να ξεφλουδίσω και να καταπιώ σαν χάπι, χωρίς να τις μασήσω δηλαδή. Το έκανα, οκ τίποτα ιδιαίτερο.Την επόμενη στη δουλειά σε κάποια στιγμή που δεν ανέμενα να μπει κάποιος στο γραφείο, αερίστηκα.Η μυρωδιά ήταν αυτούσιο σκόρδο, τότε θυμήθηκα και το λόγο. Έτρεξα και άνοιξα το παράθυρο να αεριστεί το γραφείο. Οπότε σπάει ο διάολος το ποδάρι και μπαίνει στο γραφείο το αφεντικό. Πήρε ένα ύφος γκουρμέ, ένωσε τα δάχτυλά του και τα έφερε κοντά στο πρόσωπο του και μου λέει: τι ωραίο παρήγγειλες, σκορδόψωμο;Αυτό κράτησε μέχρι που πρόσεξε το ανοιχτό παράθυρο, τον τρόμο στα μάτια μου και την απελπισμένη μου προσπάθεια να αρθρώσω κάτι. Κοιταχτήκαμε στα μάτια και ήταν προφανές ότι κατάλαβε τα πάντα. Αυτός ψέλλισε κάτι βλακείες και εγώ ζούσα την πιο αμήχανη στιγμή της ζωής μου. Ο χρόνος είχε σταματήσει. Έφυγε και έμεινα κόκαλο για ώρα. Το επόμενο έγγραφο που ετοίμασα ήταν το βιογραφικό μου.ΟΥΦ το είπα