Ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σου :)Η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ υποστηρικτικος στο θέμα των σπουδών μου και είναι πολύ σημαντικό αυτό για μένα.Όσον αφορά στη συναισθηματικη επένδυση προσπαθώ να μην την συνδυάζω με "όνειρα για γάμους και παιδια", κάτι τέτοιο είναι ουτοπικό πιστεύω στην ηλικία μου. Αναφέρομαι στη συναισθηματικη επένδυση που εκφράζεται ως καθημερινή προσφορά στον άνθρωπο μου, σε χρόνο, σε συζητήσεις, σε αποκλειστικότητα...
23.1.2016 | 01:20
Σκέψεις...
Καλησπέρα :) Είμαι 20 χρονών και έχω σχέση με έναν συνομηλικο μου,το Γιώργο εδώ και περισσότερο από δυο χρονια. Τους πρώτους 3 μήνες της σχέσης μας ο Γιώργος μου είχε πει κάποια ψέματα γιατί δεν είχε καταφέρει να ξεκοψει εντελώς απ την μακροχρόνια πρώην σχέση του. Καλως ή κακως όταν παραδέχτηκε το λάθος του τον συγχωρεσα και από τότε είναι κύριος δίπλα μου. Με κάνει ευτυχισμένη και νιώθω πραγματικά πλήρης. Η οικογένεια μου διαφωνεί με αυτήν την σχεση γιατι "εχουμε διάφορα μορφωτικου επιπέδου".Εκείνος εργάζεται ως υδραυλικός ενώ εγώ σπουδάζω στη Νομική Αθηνών. Οι ενστάσεις των γονιών μου σε συνδυασμό με τα γεγονότα στην αρχή της σχέσης μου λοιπόν συχνά με κάνουν να νιώθω τεράστιες αμφιβολίες για το αν χτίζω σε στερεες βάσεις ή αν προσπαθώ άδικα να επενδύσω συναισθηματικα σε αυτόν τον ανθρωπο. Κι όμως τον αγαπαω τοσο πολύ...Ποτέ ξανά στη ζωή μου δεν έχω δεχτεί τόση έμπρακτη αγάπη και δεν έχω νιώσω τόση σεξουαλικη έλξη. ..Πρέπει να τα βάλω κάτω και να σκεφτώ λογικά τους πιθανούς τρόπους με τους οποίους αυτή η σχέση ίσως με πληγώσει ή να το ζήσω με την καρδιά μου? Είναι η διαφορά μορφωτικου επιπέδου καταστροφική σε μια σχέση ή οι γονείς μου υπερβάλλουν για να με "προστατεύσουν"?
2
