ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
27.1.2016 | 11:42

Βρίσκομαι σε δύσκολη θέση.

Εδώ και 2 χρόνια βγαίνω με έναν πολύ ευγενικό και καλόψυχο άντρα,ο οποίος έχει μια κόρη που είναι 16 χρονών.Με την μικρή τα βρήκαμε από την πρώτη στιγμή που γνωριστήκαμε και είχαμε ένα ιδιαίτερο δέσιμο,ίσως να βοήθησε σε αυτό το ότι έχει χάσει τη μανούλα της από μικρή και ήθελε μια μητρική φιγούρα.Δεν άργησε η στιγμή που μείναμε όλοι μαζί και η καθημέρινοτητά μας μπήκε σε μια σειρά και μπορώ να πω ήμασταν μια ευτυχισμένη οικογένεια.Τα προβλήματα άρχισαν πριν από 4 μήνες όταν η μικρή άρχισε να βγαίνει τα βράδια και να αλλάζει το ντύσιμό της σε πιο γυναικείο.Ο σύζυγός μου,πλέον, έχει γίνει πολύ αυταρχικός με την μικρή και ενώ εγώ προσπαθώ να του εξηγήσω ότι είναι φυσιολογική μια τέτοια αλλαγή στην ηλικία της και καλό θα ήταν να την αφήσουμε να εξερευνήσει τον εαυτό της μιλώντας της παράλληλα και βοηθώντας της να μην ξεφύγει,εκείνος είναι ανένδοτος...δε ξέρω τι να κάνω πια.Της βάζει τις φωνές συνέχεια και πολλές φορές χωρίς λόγο.Θα την κάνει να τον αντιπαθήσει στο τέλος. Θέλω να βρω έναν τρόπο να εξομαλύνω τη κατάσταση.Το καταλαβαίνω ότι ανησυχεί για τη κόρη του,αλλά ο τρόπος που το δείχνει δεν είναι ιδιαίτερα βοηθητικός.
1
 
 
 
 
σχόλια
Μάλλον ο σύντροφός σου φοβάται λίγο παραπάνω απ΄τον μέσο γονιό, επειδή έχει χάσει τη μητέρα του το κορίτσι - ίσως σκέφτεται δηλαδή, σαν αντίδραση, ότι μπορεί να ξεφύγει, να μπλέξει με κανέναν που θα την παρατήσει κλπ. Νομίζω πως όλοι οι γονείς έχουν τις ίδιες ανησυχίες όταν τα παιδιά τους είναι φουλ εφηβεία και αλλάζουν εμφάνιση (και συμπεριφορά). Δεν μπορείς να κάνεις κάτι παραπάνω από αυτό που κάνεις τώρα, να του εξηγείς ήρεμα και γλυκά ότι αυτό είναι φυσιολογικό. Και να είσαι πρόθυμη να ακούσεις την κόρη του, αν εκείνη αισθανθεί την ανάγκη να σου μιλήσει. Μπορείς να της προτείνεις να μιλήσει η ίδια στον μπαμπά της, να του πει ότι μεγαλώνει, δεν είναι πια παιδάκι να βάζει την ψιλοκάβαλη φόρμα και τα άχαρα αθλητικά, ότι ντύνεται ανάλογα με την ηλικία της και ότι ξέρει τα όριά της και τις επιθυμίες της, ότι ο ίδιος τις έχει δώσει όλες τις κατάλληλες συμβουλές να προφυλάσσει τον εαυτό της και να έχει εμπιστοσύνη στον τρόπο που τη μεγάλωσε. Αν του τα πει αυτά (και αν ισχύουν φυσικά), θα δει και ο ίδιος ότι έχει ένα ώριμο παιδί που τον εμπιστεύεται και θα ηρεμήσει λίγο.
Scroll to top icon