__________________
1.
Τι γνώμη έχεις για τα ρουσφέτια από πολιτικούς; Θα ζήταγες ποτέ; Προσωπικά η ηθική μου (επηρεασμένη από την άμεση οικογένειά μου) ποτέ δεν το επέτρεψε, τώρα πια αναρωτιέμαι μήπως η ηθική μου ήταν μια βλακεία και μισή. Δεν θα μπορούσα φυσικά ποτέ να πάω κόντρα στην προσωπικότητά μου αλλά σκέφτομαι πόσο πιο εύκολη θα είχε γίνει η ζωή μου αν πριν δεκαετίες είχα κι εγώ «χωθεί» κάπου, γιατί ακόμη και σήμερα ένας σίγουρος μισθός είναι ένας σίγουρος μισθός.
To αν η ηθική σου το επέτρεψε ή όχι αποδεικνύεται μόνο αν είχες την ευκαιρία να ζητήσεις ρουσφέτι και δεν το έκανες. Αν το συζητάμε τελείως θεωρητικά, «αν είχα ζητήσει ρουσφέτι», γενικώς και αορίστως, δεν έχει αξία. Ρουσφέτι από ποιον, και για ποιο λόγο; Δεν μπορούν όλοι να ζητήσουν ρουσφέτια, και η ηθική είναι δευτερεύον θέμα. Το πρωτεύον είναι αν μπορούν: ξέρουν κάποιον που έχει αρκετή εξουσία, ώστε να μπορεί να προωθήσει τον σκοπό τους;
Λοιπόν, υπήρξε μια φάση της ζωής σου που ήξερες κάποιον που ήξερε κάποιον άλλον σε κατάλληλη θέση που για κάποιο λόγο είχε κίνητρο να σε βοηθήσει σε κάτι, αλλά δεν έκανες την κίνηση, και αντ' αυτού προσπάθησες να πετύχεις τον σκοπό σου χωρίς βοήθεια; Αν ναι, τότε η ηθική σου δεν σου το επέτρεψε, υποθέτω. Η ηθική σου, ή η απειρία σου σε αυτά τα θέματα, ή ένα μίγμα αυτών των δύο. Αυτό μπορείς να το μετανιώσεις, ή μπορείς να μην το μετανιώσεις. Αλλά μην πιστεύεις ότι αν ήθελες να ζητήσεις ρουσφέτι, θα το είχες καταφέρει. Η προώθηση στόχων με αυτό το μέσο δεν είναι για όλους. Απαιτεί συγκεκριμένες δεξιότητες, ας πούμε, που δεν εμφανίζονται σε μια μέρα, και δημιουργεί εξαρτημένες σχέσεις στη συνέχεια, που επίσης δεν διαλύονται σε μια μέρα.
__________________
2.
Μου κλέβουν τα ταπερ στο γραφειο! Πως να το αντιμετωπίσω!?- φιλη
Γράψε το όνομα σου πάνω με μαρκαδόρο που δε σβήνει.
Ή ίσως καλύτερα, γράψε «αυτό το τάπερ το έκλεψα από κάποιον στη δουλειά».
__________________
3.
και ηθελα την σεβαστη σου αποψη σε παρακαλω..ειμαι παντρεμενος με 2 παιδια 15 χρονια..ο γαμος εχει γινει πλεον συγκατοικιση για πολλους και διαφορους λογους και φταίμε και οι δυο μονο και μονο για τα παιδια...μια φιλη μου παντρεμενη και αυτη μ παιδια και με αγαπημενη οικογενεια με στηριξε και με στηριζει με συμβουλες και γενικα με πολυ κουβεντα οπως κανουν οι πολυ καλοι φιλοι και τις χρωσταω πολλα..ομως την ερωτευομαι..απλα...δεν θελω ουτε να την αγγιξω ντρεπομαι αφανταστα ουτε να της το πω φυσικα...να το συζητησω μαζι της απλα και να τις πω τι?????φοβαμαι και λογικο οτι θα με βρισει και θα τη χασω και η φιλια της ειναι για μενα μοναδικη ...μια συμβουλη σε παρακαλω..ευχαριστω
Δε νομίζω ότι μπορώ να σου δώσω συμβουλή για το τι να κάνεις. Μπορώ όμως να κάνω παρατηρήσεις. Ερωτεύτηκες κάποια άλλη επειδή ο γάμος σου δεν πάει καλά. Το πρόβλημα που έχεις είναι ότι ο γάμος σου δεν πάει καλά, όχι ότι ερωτεύτηκες κάποια γυναίκα, και φυσικά ούτε είναι το πρόβλημα σου το τι να της πεις.
Εφόσον είσαι δυστυχισμένος στο γάμο σου, αργά ή γρήγορα κάποια θα ερωτευόσουν. Το ότι ερωτεύτηκες την πρώτη που σου συμπαραστάθηκε και πάλι είναι δείγμα του πώς περνάς στον γάμο σου. Διέξοδο θέλεις, και άρπαξες την πρώτη ευκαιρία για να ζήσεις κάτι καινούριο και ενδιαφέρον, γιατί είσαι άνθρωπος και δεν έχεις πεθάνει ακόμα.
Πρόσεχε, γιατί μερικές φορές οι άνθρωποι είναι τόσο απρόθυμοι να παραδεχτούν ότι πρέπει να κάνουν κάτι με τη ζωή τους που δεν τους ευχαριστεί, που προτιμούν να πληγώσουν όποιον βρεθεί στο δρόμο τους, παρά να κάνουν την πολύ δύσκολη δουλειά της αντιμετώπισης του προβλήματος. Αυτό που σου συμβαίνει είναι καμπάνα που σου λέει το εξής: δεν γίνεται να συγκατοικείς πια με τη γυναίκα σου. Αυτό το στάδιο ξεπεράστηκε, και πρέπει να περάσετε σε άλλο, πριν κάνετε πράγματα που ανακατεύουν τρίτους. Το ποιο θα είναι το άλλο στάδιο πρέπει να το βρεις μαζί με τη γυναίκα σου, γιατί απέναντι της έχεις δεσμευτεί.
__________________
4.
Διαβάζω το παρακάτω σε ένα βιβλίο.
Η ηδονή είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να δώσει μία πόρνη. Η παράλληλη σχέση εκτός από απόλαυση είναι ικανή να προσφέρει τις ικανοποιήσεις της καθημερινής ζωής. Αλλά μόνο η σύζυγος ασκεί την ιδιαίτερη εκείνη λειτουργία που απορρέει από την ίδια της τη θέση: χαρίζει νόμιμα παιδιά και εξασφαλίζει τη συνέχιση του οικογενειακού θεσμού.
Και μού'ρχεται η ερώτηση: και σήμερα αυτό δεν κάνουν οι γυναίκες στη χώρα μας; στηρίζονται στην ιδιαίτερη λειτουργία (παιδιά και οικογενειακός θεσμός) για να εξασφαλίσουν την θέση τους (της νόμιμης συζύγου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται).
Και σήμερα έτσι δεν γίνεται; -μακριά από ωραιοποιημένες απαντήσεις
Και ναι και όχι. Όχι γιατί σήμερα δεν υπάρχουν παράνομα παιδιά, ούτε παιδιά αγνώστου πατρός. Όλα τα παιδιά νόμιμα είναι, και κάποιον πατέρα έχουν – ο γάμος δεν έχει σημασία. Ναι στο ότι ο γάμος θεωρείται «νόμιμη» σχέση και βάζει μια κοινωνική σφραγίδα ποιότητας, ας πούμε, αλλά αυτό ισχύει και για τους άντρες σε μεγάλο βαθμό. Ένας άνθρωπος ανύπαντρος στα 50 του προκαλεί σχόλια, άντρας ή γυναίκα. Σκέψου αν θα μπορούσε ένας ανύπαντρος άντρας στην Ελλάδα να γίνει πρωθυπουργός, ας πούμε. Δε νομίζω.
Δεν καταλαβαίνω γιατί το υστερόγραφο είναι «μακριά από ωραιοποιημένες απαντήσεις». Εννοείς ότι επειδή είναι έτσι, ο γάμος είναι άχρηστος; Ή ότι επειδή είναι έτσι, το συναισθηματικό κομμάτι ενός γάμου δεν υπάρχει, ή ότι είναι ένα ψέμα, ή ότι όποια παντρεύεται το κάνει μόνο επειδή θέλει να εξασφαλιστεί κοινωνικά; Όχι σε όλα, λέω εγώ. Ο γάμος είναι ένα κοινωνικό συμβόλαιο, και το πώς το αξιολογεί ο καθένας είναι δικό του θέμα.
__________________
5.
Αγαπητή Α μπα
Είστε άξια κοινωνιολόγος και φιλόσοφος, ιδανικά γραμματιζούμενη και πλάθετε επιχειρήματα όσο καλά η γιαγιά μου ζημώνει το ψωμί, βγάζοντας συμπεράσματα αχνιστά και λαχταριστά σαν πεντανόστιμα ντολμαδάκια. Μα τι απόλαυση να υπογραμμίζει κανείς στον χορευτή οτι μπορεί να χορέψει χώνοντάς του έναν καθρέφτη στην μούρη. Αχ περιμένω ανάλυση του όρου ελεημοσύνη στο επόμενο επεισόδιο...
Ξέρω α μπα μου οτι είμαι λουλούδι αλλά δεν μπορώ να ανθίσω χωρίς τον ήλιο της ανιδιοτέλειάς σας, χρειάζομαι κι'άλλες πολλές ανιδιοτέλειες για να ανθίσω και έναν ανιδιοτελή να μου πεί με πολλούς και διάφορους φανταχτερούς τρόπους οτι μπορώ να διαπεράσω τοίχους. Εγώ το ταπεινό λουλουδάκι που βοηθείσατε χτές και προχτές και παραπροχτές είμαι εδώ να σας θυμίζω το έργο σας αγαπητέ αρθρογράφε.
Μα τι κατάρα είναι αυτή, θα συμφωνήσεις νομίζω του να είναι κανείς έξυπνος, κακό συνήθειο στον κόσμο που ζούμε καθώς χωρίς πραγματικά να γνωρίζουμε τι είναι αυτή κατατρώει τον εαυτό της. Ο έξυπνος καλή μου α μπα στον δικό μου μικρόκοσμο ή γίνεται τυφλά και απότομα θρήσκος ή προλαβαίνει να βαρεθεί την εξυπνάδα του δηλαδή την κωμικοτραγικότητα του αφού φαντάστηκε οτι τελικά δεν του χρησήμευε. Φαντάστηκε σωστά άραγε ποιός ξέρει;
Μάλλον δεν είδα ήλιο αυτές τις μέρες και παραφέρομαι όμως αφού το ξεκίνησα δεν βαριέσαι...
Ερώτηση προς όλους..
Υπάρχει άραγε έρωτας που να γράφεται με Ε κεφαλαίο και να μην είναι του Πλάτωνα? Ή αλλιώς υπάρχει Έρωτας που να ξεπερνά τις μικροπρέπειες που του επιβάλλουμε από την γέννηση ονομάζοντας τες ανθρώπινες με το αθώο μυαλό μας? Ή αλλιώς μουγγανίζει το ψάρι?
Ο πρόλογος για να μην αναρωτιέσαι είναι σε περίπτωση που δημοσιευτεί.. Α! Και είχα και όρεξη- Ασυναρτητος
Μμμμ, ντολμαδάκια...
__________________
6.
Αγαπητή Α, μπα,
Τι μαγειρεύει κανείς για δείπνο συμφιλίωσης μεταξύ φίλων; Εσύ τι θα έφτιαχνες;
Urgent, sos, please βάλε μας στο 7.1!- Violet Crawley, Dowager Countess of Grantham
Συγνώμη, σας παρέβλεψα, αλλά μεταξύ μας, δεν ήταν ΣΟΣ. Θα έφτιαχνα τάκος με ψάρι, salsa καυτερή, κόκκινο ψιλοκομμένο λάχανο, sour cream, τριμμένο τυρί τσένταρ, αβοκάντο και φρέσκο κόλιανδρο. Θα έβαζα όλα τα συστατικά αράδα στο τραπέζι και ο καθένας θα έφτιαχνε τα δικά του τάκος, με την αναλογία που προτιμάει. Έτσι θα ενθάρρυνα τη συνεργασία και τη συμμετοχή, και η χειρωνακτική απασχόληση θα έσπαγε τον πάγο. Και μαζί με αυτά, μπίρες. Νομίζω ότι η συμφιλίωση χρειάζεται αρχικά κάτι χαλαρό, άρα μπίρες, όχι ποτά δύσκολα και μυστήρια και τέτοια.
Συνταγή για τη salsa:
Ντομάτες, σκόρδο, καυτερή πιπεριά, κόκκινη πιπεριά, κρεμμύδι, ελαιόλαδο, χυμός λάιμ, σκόνη τσίλι, κόλιανδρος, αγγούρι. Ψιλοκόβεις τα πάντα πολύ ψιλά (βγάζεις σπόρια από ντομάτα/αγγούρι), και ανακατεύεις.
Για το ψάρι θα διάλεγα ένα φτηνό και θα το έψηνα στο φούρνο και μετά θα το διέλυα σε κομμάτια.
__________________
7.
νιώθω τόοοση συντροφιά παρέα με τη στήλη σου!!ίσως είναι σχεδόν αστείο το να στέλνω εδώ γι'αυτό το πρόβλημα, έχει όμως ως εξής: βρέθηκα που λές σε μία πολύ καταπιεστική σχέση, με έναν άνθρωπο μάλλον χειριστικό, που ένιωθα όμως να αγαπώ πάρα πάρα πολύ. Όταν οι προσπάθειες του να με ελέγξει μετά από λίγους μήνες σχέση άρχισαν να μου αποδεικνύουν πως κάτι δεν πάει καθόλου καλά και δεν είναι απλή ζήλια, αποπειράθηκα να διακόψω μαζί του, όμως με τούμπαρε, ξεκάθαρα επειδή και εγώ η ίδια δεν το είχα πάρει και τελείως απόφαση, δεν ένιωθα έτοιμη να τον αποχωριστώ. Εν τέλει ένα βράδυ χωρίς καμία αφορμή, γυρίζοντας σπίτι μου φέρθηκε βίαια-δεν με έσπασε και στο ξύλο-σαφώς όμως μου προκάλεσε χτυπήματα μη αφήνοντάς με να σηκώσω το τηλέφωνο, το οποίο προσπαθούσα στη συνέχεια να φτάσω και για να καλέσω βοήθεια απ την τρομάρα μου! Από το περιστατικό έχει περάσει ένας μήνας, έχω ξανασυναντηθεί μαζί του αφού μου το ζήτησε, έχοντας βρεί μία δικαιολογία για να έρχεται συνέχεια στην πόλη που σπουδάζω ενώ μένει αλλού, τραγικό λάθος γιατί θεώρησε πως δεν έκανε τίποτα κακό και φέρθηκε με ακόμη περισσότερο θράσος. Εχει περάσει όλος αυτός ο καιρός και με αυτά που ζω και αισθάνομαι μετανιώνω που δεν κατήγγειλα το περιστατικό αμέσως -φοβάμαι πως θα μου πουν κοπελιά τώρα το θυμήθηκες, ή δεν θα με πιστέψουν, ή απ'την πολλή σκέψη λέω οκ δεν με έστειλε και στο νοσοκομείο! Από την άλλη δεν μπορώ να επιτρέψω στον εαυτό μου να μένει στην αδράνεια-σαν εξαθλίωση το βιώνω. δώσε λίγο θάρρος, με έχει αμφισβητήσει τόσο που μάλλον κατάντησα να αμφισβητώ κι εγώ τον εαυτό μου, νόμιζα πως θα ήτανε πιο εύκολο!( Παρεμπιπτόντως, δεν σκοπεύω να τον τρέξω και στα δικαστήρια ,απλώς να θορυβηθεί)
-feeling damaged
Αγαπητή φίλη, στενοχωριέμαι και οργίζομαι και φοβάμαι μαζί.
Το πρώτο, το απολύτως πρώτο, και πιο σημαντικό από όλα τα άλλα με διαφορά, είναι η ασφάλεια σου. Πρόσεξε πολύ, γιατί δε νομίζω ότι το έχεις καταλάβει, και δεν έχεις καταλάβει από τι γλίτωσες, που εύχομαι να γλίτωσες. Υπάρχουν πολύ επικίνδυνοι άνθρωποι, και δεν έχουν κέρατα για να τους ξεχωρίζεις. Πρέπει να είσαι πάρα πολύ προσεχτική και επιφυλακτική, κυρίως με τους ανθρώπους που κάνεις σχέσεις. Δεν κινδυνεύεις τόσο από άσχετους περαστικούς, όσο όπως κινδυνεύεις από αυτούς που βρίσκονται πιο κοντά σου επειδή τα φτιάξατε. Νομίζεις ότι τους ξέρεις. Δεν τους ξέρεις καθόλου. Αγνώστους βάζουμε στη ζωή μας. Συνέχεια.
Όταν κάποιος σου δίνει έστω και το παραμικρό σημάδι ότι δεν σέβεται την ανεξαρτησία σου και θέλει να σε ελέγχει με τη ζήλια, πρέπει να ηχούν σειρήνες στο μυαλό σου. Ο έλεγχος είναι κίνδυνος, μεγάλος κίνδυνος. Αυτομάτως οφείλεις να ξεχνάς λέξεις όπως αγάπες και λουλούδια. Μήνες τον ήξερες, πώς είναι δυνατόν να λες ότι τον αγαπάς και μάλιστα πολύ; Και άντε, ας πούμε ότι σε τούμπαρε την πρώτη φορά. Μετά, όταν κατάλαβες ότι είναι επικίνδυνος – γιατί, γιατί, γιατί δέχτηκες να τον ξαναδείς; Γιατί; Πώς γίνεται να μην κατάλαβες πόσο επικίνδυνο είναι να τον συναναστρέφεσαι;
Αυτό που πρέπει να καταλάβεις είναι ξανά, ότι προέχει να προστατεύεις τον εαυτό σου. Να τον προσέχεις πάρα πολύ, γιατί κανείς άλλος δεν πρόκειται να το κάνει για σένα. Ελπίζω να μην ξέρει καν πού βρίσκεσαι αυτός τώρα. Δεν ξέρω τι θα μπορούσες να του κάνεις, αυτό χρειάζεται δικηγόρο, αλλά η γνώμη μου είναι ότι το κυριότερο είναι να είσαι σε μεγάλη απόσταση ασφάλειας, και να σου γίνει μάθημα αυτό που έζησες για το μέλλον. Αν δεν ξέρεις πώς να φυλάγεσαι από δω και πέρα, λίγη σημασία έχει τι θα πάθει αυτός τώρα.
