ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
29.1.2016 | 15:12

Όχι στα Tattoo, μείνε Καθαρόδερμος! ΝΑ ΣΒΗΣΤΕΙ Η ΣΕΛΙΔΑ ΑΜΕΣΩΣ!

Κάντε κάτι για αυτό!! Σας παρακαλώ! Προσπαθώ εδώ και εβδομάδες να γίνει επιτέλους μπλόκ η σελίδα από το φεϊσμπουκ! Εχώ γράψει άπειρες φορές για αυτο στο ίντερνετ! Παρακαλώ βοηθήστε με! Πριν από λίγες ημέρες εμφανίστηκε μια άκρως προσβλητική σελίδα στο Facebook με τον τίτλο: Όχι στα Tattoo, μείνε Καθαρόδερμος!. Μια σελίδα στο ύφος της Χρυσής Αυγής. Απειλεί όσους είναι "δερματοστιγμένοι" ότι θα πάνε στην φυλακή για τη "δερματοστιξία" τους και θα μείνουν "άνεργοι για αυτήν τους την πράξη" !!! Ο δημιουργός τους μάλιστα ισχυρίζεται ότι τα Tattoo κάνουν τον άνθρωπο επιθετικό! Αν νομίζεις ότι το τατουάζ είναι ακόμα μία μόδα είσαι γελασμένος. Αν πάλι το μυαλό σου πάει σε παραβάτες, φυλακισμένους, ναυτικούς και πουτάνες μάλλον θα πρέπει να αρχίσεις να κάνεις παρέα με τη γιαγιά μου. Ακόμα, στροβιλίζει στο μυαλό μου η μορφή της, με την λευκή κεντημένη ποδιά της, να στέκεται με φροντίδα πάνω από το τηγάνι με τους κεφτέδες στην κουζίνα και να σχολιάζει το γείτονα που συνάντησε το πρωί στο δρόμο, που είχε χτυπήσει στο χέρι του ένα τεράστιο δράκο. «Αυτά τα κάνουν οι φυλακόβιοι» μουρμούριζε ενώ γύριζε τους κεφτέδες. Το τατουάζ είναι θάρρος. Είναι γούστο, ανάμνηση, χώρος και χρόνος. Είναι εκείνα που δε θες να πετάξεις, όσα σημάδεψαν τη ζωή σου, είναι τα όνειρά σου. Είναι το ενθύμιο για τις γαμημένες μέρες που ήσουν έτοιμος να πέσεις σε κατάθλιψη και όμως επιβίωσες. Είναι η οικογένεια σου, τα θέλω σου, εσύ. Το θράσος που τόλμησες να παρακούσεις τα λόγια της μάνας σου και έπεσες στην αλητεία επειδή τόλμησες να χαράξεις με μελάνι το κορμί σου. Δε θα ξεχάσω την ημέρα που χτύπησα το πρώτο μου. Μου είχαν μιλήσει για πόνο, τον ξέχασα. Μου μιλούσαν για μόλυνση και εγώ θυμάμαι να του βάζω τις κρεμούλες του με περισσή φροντίδα. Μου έλεγαν ότι θα το μετανιώσω και όμως για κάποιον περίεργο λόγο μόλις έφυγα από το τατουατζίδικο η πρώτη μου σκέψη ήταν ποιο θα είναι το επόμενο. Αναγκάζομαι να ξαναγράψω τις σκέψεις μου από ένα παλιότερο άρθρο. Δυστυχώς αυτή η ελληνική κοινωνία θα μείνει για πάντα στο έλεος του στενόμυαλου ανθρώπου που κοιτάει μόνο το εξωτερικό μας. Δεν είμαστε αυτοί που φαινόμαστε, είμαστε αγνοί στην ψυχή. Αννα Λεονάρδου
1
 
 
 
 
σχόλια

ΚΙΝΗΣΗ

Scroll to top icon