Να μην κάνεις τίποτα γιατί θα ξαναρχίζει να ελπίζει. Άσε τον ήσυχο και να μην δείξεις ότι ενδιαφέρεσαι. Θα βρει άλλη και θα ξανανιώσει. Θα προχωρήσει στη ζωή του να είσαι σίγουρη. Ασχολήσου κι εσύ με σένα και με ότι κάνεις (φαντάζομαι ότι θα έχεις προχωρήσει ήδη) και σταμάτα να κοιτάς πίσω. Πάει. Τέλος. Πως το λένε. Δεν είναι δουλειά σου να ασχοληθείς. Έχει φίλους.
2.2.2016 | 15:01
Ο πρωην μου υποφερει εξαιτιας μου
Με το πρωην αγορι μου εχουμε χωρισει εδω κ 8 μηνες. Ηταν δικη μου αποφαση, ο ιδιος δεν το ηθελε καθολου κ δεν το εχει ξεπερασει ακομα. Κοινοι φιλοι μας μου λενε οτι δεν ειναι καλα. Κ εγω, ενω δεν θελω να γυρισω σ αυτον, αισθανομαι ενα μεγαλο βαρος μεσα μου για την κατασταση στην οποια βρισκεται εξαιτιας μου. Γενικα εχει πονεσει πολυ για μενα κ στην αρχη της σχεσης μας, γιατι αρχικα δεν τον ηθελα κ τον "εφτυνα" κ αυτος επεμεινε πολυ καιρο για να με κερδισει. Κ φυσικα πληγωνοταν το διαστημα που τον "εφτυνα". Κ τωρα παλι ποναει εξαιτιας μου. Κ νιωθω τυψεις. Γιατι αυτος ο ανθρωπος μου προσεφερε πολλα καλα κ γω τωρα του προσφερω πονο κ δεν του αξιζει. Δεν ξερω τι μπορω να κανω για να τον κανω να αισθανθει καλυτερα. Προφανως κ δεν μπορω να γυρισω στη σχεση, γιατι ειχαμε διαφορα προβληματα, αλλα δεν αντεχω να ξερω οτι ειναι χαλια. Καθε φορα που τον σκεφτομαι η περναω απ το σπιτι του μελαγχολω. Μπορει να σας ακουγεται αντιφατικο οτι τον χωρισα, αλλα νοιαζομαι τοσο πολυ για το πως περναει, αλλα δεν σημαινει οτι παντα χωριζεις επειδη δεν αγαπας τον αλλον. Μερικες φορες τα προβληματα της καθημερινοτητας σε κουραζουν κ δεν σου αφηνουν περιθωριο. πφφφ τι να κανω παιδιααα....
1
