ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δύο πολύ καλές μου φίλες έχουν σχέση πάνω από 3 χρόνια. Έχουν περάσει τα πάνω και τα κάτω τους και ήμουν εκεί δίπλα τους και τα ζούσα από πρώτο χέρι. Θαυμάζω, όμως, τις σχέσεις που έχουν και τον τρόπο που τις χειρίζονται. Όποτε βγαίνουμε μιλάμε για τα προβλήματα μας ή τις ανησυχίες μας και συχνά-πυκνά αναφέρονται και αυτές στις σχέσεις τους. Πάντα τις ακούω με προσοχή και ειλκρινά χαίρομαι τόσο όταν έχουν όμορφα και γλυκά νέα να μου πουν.Αλλά, όσο περνάει ο καιρός και εγώ παραμένω μόνη, αυτή η χαρά συνοδεύεται από μια μελαγχολία. Ζηλεύω με την καλύτερη έννοια αυτής της λέξης και μακάρι να συνεχίσουν να είναι έτσι με τα αγόρια τους, τα οποία είναι πραγματικά υπέροχα παιδιά. Όμως, δεν μπορώ να μην στεναχωριέμαι μέσα μου που δεν έχω ζήσει κάτι παρόμοιο έστω. Είμαι αρκετά χρόνια μόνη μου και δεν θεωρώ ότι οφείλεται ούτε η εμφάνιση ούτε ο χαρακτήρας. Απλά ίσως τυχαίνει. Όντας μόνη όλα αυτά τα χρόνια έχω δει πολλά, ειδικά από φίλες μου, αλλά και φυσικά και από κάποια γεγονότα που έχουν συμβεί σε εμένα την ίδια και ξέρω πλέον ξεκάθαρα τι ψάχνω από μια σχέση. Και από τον άνθρωπο. Βασικές αξίες που ψάχνει ο κάθε άνθρωπος, δηλαδή, μην φανταστείτε. Σεβασμό, ειλικρίνια, αγάπη, κατανόηση... και προσπάθεια. Και με αυτά που βλέπω έξω μου δημιουργείται αποστροφή και όσο να είναι κλείνομαι.Δυστυχώς, όμως, συνήθισα να είμαι μόνη. Και αυτό με στεναχωρεί περισσότερο από όλα. Έβαλα το φλερτ στην άκρη, κάνω πράγματα μόνο για τον εαυτό μου πια και κοιτάω να δημιουργώ αναμνήσεις. Θα μου πείτε κάνεις κάτι θετικό για εσένα, αλλά πέρα από την οικογένεια μου και τους φίλους μου, έχω ανάγκη να έχω ένα πρόσωπο που θα μπορώ να μοιραστώ όλα αυτά που δημιουργώ.Έτσι, σήμερα που βγήκαμε έξω και άκουγα τις ιστορίες των φίλων μου, ένιωσα ένα σφίξιμο περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Αισθάνθηκα μόνη, αληθινά μόνη. Γυρίζω σε ένα άδειο σπίτι, τρώω μόνη, κοιμάμαι μόνη. Δεν μοιράζομαι τίποτα με κανέναν. Φυσικά, κανείς δεν το έχει αντιληφθεί, γιατί ως αρκετά ανεξάρτητο και δυναμικό πρόσωπο θα έλεγα ότι δεν βγάζω σε κανέναν ότι νιώθω μοναξιά και ότι χρειάζομαι έναν έρωτα.Όμως, έτσι είναι. Δεν ξέρω για πόσο καιρό θα είμαι μόνη, το φοβάμαι πια, όμως. Και αναρωτιέμαι... είναι εκεί έξω κάποιος που θα με κάνει να νιώσω όλα αυτά τα όμορφα συναισθήματα; Και πως είναι να σε κάνει κάποιος να νιώθεις έτσι, ένας μόνο άνθρωπος; Και πως είναι να τον αγαπάς και εσύ;