__________________
1.
Αγαπητή Α μπα,
Θα ξεκινήσω λέγοντας ότι το πρόβλημα που με φέρνει εδώ, είναι –μάλλον- αξιακό. Και μιλάω για ένα αξιακό δίλημμα πιο συγκεκριμένα. Οφείλω επίσης να προσθέσω ότι καλώς, κακώς, ή αλλιώς, είμαι άτομο με μία αρκετά φιλελεύθερη ηθική συνείδηση και λειτουργώ τη ζωή μου ως έτσι, γιατί πολύ απλά γίνομαι μίζερη αν δεν το κάνω. Και σύμφωνες, βρίσκω την ηθική, εντελώς υποκειμενική, σχετική, ρευστή.
Το κώλυμα μου στην παρούσα φάση, αφορά σε αυτό το ανάλαφρο συναίσθημα της προδοσίας που καλούμαι να νιώσω, σαν αναγκάζομαι να επιλέξω να διατηρήσω είτε την αρχή της εμπιστοσύνης απ' τη μία πλευρά, είτε τις αρχές της ειλικρίνειας και της αλληλεγγύης από την άλλη. Και παρά την σχολαστική μου υπερανάλυση, εξακολουθώ να μην ξέρω ποια αρχή μου να θυσιάσω.
Διότι από την μία πλευρά είναι ο πατέρας μου και το ζήτημα της εχεμύθειας. Ο οποίος πατέρας, ναι με κάθε αυταρέσκεια, αφέλεια, θράσος, μού είπε «πράγματα» που αφορούν τη προσωπική του ζωή. «Πράγματα» που δεν θα έλεγε κάποιος στο παιδί του, ενώ δεν έχουν και δεν είχαν ποτέ μία κατά προσέγγιση φιλική επαφή. «Πράγματα» που ευθύνομαι να μην εκμυστηρευτώ στη γυναίκα του/μητέρα μου. «Πράγματα» που ωστόσο αφορούν τη μητέρα μου, στα πλαίσια της σχέσης της με τον πατέρα μου. Και «πράγματα» τέλος, που αφορούν και 'μένα κατ' επέκταση και κατά συσχετισμό, αφενός γιατί επέλεξε να μού τα πει και αφετέρου και εν συνεπεία της εν λόγω επιλογής, εξαιτίας της φυσικής θέσης μου. Και όπως θα ανέμενε κανείς, στην απέναντι πλευρά βρίσκεται η μητέρα μου και τα ζητήματα της ειλικρίνειας και της αλληλεγγύης.
Και τα δύο εμφανώς αλλοιώνουν τη σχέση μου με τον καθένα τους διαφορετικά, είτε προβώ σε δράση είτε σε αδράνεια και εφόσον είμαι στη κατάσταση «να ξέρω», το να μην πω κάτι φερειπείν, δηλαδή αδράνεια, ισούται αυτόματα με κίνηση.. Και ως εκ τούτων ο προβληματισμός μου.
Θα έθετες λοιπόν εσύ με τη σειρά σου κάποια κριτήρια, ως προς την επιλογή της θυσίας?? Ή αν διαβλέπεις ίσως κάποιον άλλον χειρισμό που δεν έχω εντοπίσει, πολύ ευπρόσδεκτος!
Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων,
Ε.Π.
ΥΓ Σε μηνύω μόνο να μη σταθείς στο ποιόν του πατέρα μου ως γονέα, ή στο δικό μου ως κόρη δικής του, ή της μητέρας μου.
Αν ήμουν ψυχαναλυτής της δεκάρας θα έλεγα ότι ο πατέρας σου τα είπε όλα αυτά γιατί κατά βάθος θέλει να τα μάθει η γυναίκα του. Θα ήμουν της δεκάρας μεν, αλλά και οι δεκάρες έχουν αξία μερικές φορές.
Δεν ξέρω γιατί δεν μας λες τι είναι αυτές οι εκμυστηρεύσεις. Δηλαδή, ξέρω. Το θεωρείς περιττό γιατί θεωρείς αυτονόητο ότι ο τρόπος με τον οποίο τις ζυγίζεις και εκτιμάς τη βαρύτητα τους είναι ο σωστός. Μόνο που κάνεις λάθος. Έχει μεγάλη σημασία το τι σου είπε. Αν θέλεις τη γνώμη κάποιου άλλου, πρέπει να λες τα γεγονότα, και όχι τη γνώμη σου. Μια γνώμη πάνω στη γνώμη σου δεν σε βοηθάει σε κάτι. Η γνώμη σου είναι μια ερμηνεία. Η κριτική της ερμηνείας σου, χωρίς γνώση των γεγονότων, δεν αξίζει ούτε ως γυμναστική. Θέλεις να σου πω πώς μου φαίνεται μια παράσταση που είδες, από τον τρόπο που την περιγράφεις;
Κατά συνέπεια, τα κριτήρια που ζητάς, εξαρτώνται άμεσα από αυτά που άκουσες. Μολαταύτα, θα σου πω μια γενική άποψη για το θέμα. Αν πρόκειται για κάτι που πιστεύω ότι πρέπει να μάθει η μητέρα μου γιατί θα άλλαζε τη ζωή της, την κοσμοθεωρία της, θα έλεγα στον πατέρα μου ότι του δίνω ένα χρονικό περιθώριο να πει στη μητέρα μου αυτά που μου είπε, αλλιώς θα τα πω εγώ.
__________________
2.
Αγαπητή Άμπα,
Το πρόβλημα μου είναι αρκετά μεγάλο. Δεν ολοκλήρωσα τις σπουδές μου και μου έχει μείνει απωθημένο. Νιώθω ότι επηρεάζονται οι σχέσεις μου κι αν το αναφέρω ο κόσμος με αντιμετωπίζει διαφορετικά. Έχω καλούς φίλους και μία μακροχρόνια σχέση που δεν το έχουν αναφέρει ποτέ, μάλλον γιατί δεν δείχνω ότι με απασχολεί.
Ζω εδώ και αρκετά χρόνια στο εξωτερικό και κάθε φορά που γυρίζω Ελλάδα σκέφτομαι ότι θα σχολιαστεί με κάποιο τρόπο. Οι γονείς μου ήταν και οι δύο καταξιωμένοι επαγγελματίες κι αυτό με κάνει να νιώθω ακόμη χειρότερα, κυρίως σε συγκεντρώσεις με συγγενείς.
Το γεγονός που με κάνει να το σκέφτομαι και να το έχω μετανιώσει τόσο, είναι γιατί το αντικείμενο μ᾽ ενδιέφερε και ήμουν αρκετά καλή, αλλά είχα χάσει έναν γονιό εκείνη την περίοδο και το έριξα στα ταξίδια και το διαλογισμό, μετά ασχολήθηκα με διάφορα πράγματα και τελικά δεν τέλειωσα ποτέ. Έχω τη δυνατότητα να ξάναπάω στο πανεπιστήμιο τώρα και το σκέφτομαι σοβαρά γιατί οι επιδόσεις μου σε ότι έχω ασχοληθεί τελευταία, είναι πολύ καλύτερες.
Πώς θα σταματήσω να σκέφτομαι το παρελθόν, όλα τα 'αν' και να κατηγορώ τον εαυτό μου; (Ο διαλογισμός βοήθησε κυρίως στο να βρίσκω δουλειά πιστεύοντας ότι έχω τα προσόντα) - Μία φανατική αναγνώστρια
Ή θα αναρωτιέσαι πώς να σταματήσεις να σκέφτεσαι το παρελθόν και τα 'αν', ή θα σκέφτεσαι σοβαρά να ξαναπάς στο πανεπιστήμιο. Δε γίνεται να προσπαθείς και τα δύο ταυτόχρονα, είναι σχιζοφρενικό. Πρέπει πρώτα να αποφασίσεις τι θέλεις να κάνεις: να συνεχίσεις τις σπουδές ή όχι, και μετά θα σκεφτείς με ποιον τρόπο θα το καταφέρεις να περάσεις στο επόμενο βήμα. Η απάντηση – ανάλογα με το τι από τα δύο θα αποφασίσεις – διαφέρει πάρα πολύ. Αν η ερώτηση είναι «δεν ξέρω τι από τα δύο να κάνω», δεν υπάρχει άνθρωπος που μπορεί να πάρει αυτή την απόφαση για σένα.
Και κάτι που δεν ρωτάς, αλλά είναι σημαντικό: δεν είναι αρκετά μεγάλο το πρόβλημα. Δεν είναι καν πρόβλημα. Το έχεις κάνει πρόβλημα εσύ, για σένα, είναι πρόβλημα επειδή πιστεύεις ότι είναι. Βέβαια αυτό δεν το κάνει ασήμαντο – ζούμε μέσα στα κεφάλια μας όλοι, και αυτό που πιστεύεις ότι ισχύει για σένα, ισχύει και στην πραγματικότητα. Όμως είναι σημαντικό να ξέρεις, έστω και θεωρητικά, τι είναι πρόβλημα (πχ δεν έχω λεφτά για να πληρώσω σπουδές που θέλω να κάνω) και τι είναι μια προϋπόθεση που έχουμε βάλει στους εαυτούς μας για να νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας.
__________________
3.
Hi!
Είσαι η υπέροχη συνήθεια της ημέρας και σε διαβάζω το πολύ δύο ώρες αργότερα αφότου έχει ανέβει το κείμενό σου! Σε ευχαριστούμε ☺
Ήθελα να σου πω σχετικά με την οικογένειά μου· αυστηροί, επιθετικοί, διακρίσεις απέναντι στα παιδιά τους, τσακωμοί μεταξύ τους, πολλή βία συναισθηματική και κανονική, απομόνωση. Από την άλλη... έκαναν πολλά για να μας μεγαλώσουν σε ένα καλό περιβάλλον. Ιδιωτικό σχολείο, ταξίδια και λούσα.
Για κάποιο λόγο -που δεν έχω ιδέα από πού προήρθε- από μικρός σκεφτόμουν ότι δεν πρέπει να διαλύσω τη ζωή μου, κάνοντας τον επαναστάτη, προτού εξασφαλίσω τον εαυτό μου. Ήμουν πολύ καλός μαθητής, εργατικότατος και έμεινα μαζί τους κατά τη διάρκεια των σπουδών, καθώς στην Αθήνα υπήρχε το καλύτερο πανεπιστήμιο για τις σπουδές μου. Κάτι που καταδεικνύει ότι όλα αυτά δεν είναι της φαντασίας μου είναι η περίπτωση της αδερφής μου που το χειρίστηκε αλλιώς. Παρότι εκτέθηκε σε λιγότερο έντονα περιστατικά, αφού είχα ανοίξει το δρόμο, έγινε αυτοκαταστροφική, σε μία προσπάθεια να μην την ενοχλούν και την καταπιέζουν. Πλέον η ζωή της είναι στο πουθενά, χωρίς φίλους, δουλειά και επιθυμία για ζωή.
Παράλληλα, προσπάθησα να τιμήσω τη θέση μου ως γιός, παρότι οι άνθρωποι ήταν ανέκαθεν ανεκδιήγητοι. Σε κάποιο βαθμό δούλεψε, γιατί πλέον τουλάχιστον δεν αναπαράγω αυτές τις συμπεριφορές. Έχω προστατέψει την οικογένειά μου από αυτούς, χωρίς να αναπαράγω ρητορική μίσους και έχω περιορίσει στο ελάχιστο τις σχέσεις μαζί τους.
Ωστόσο... μία ή 2 φορές κάθε βράδυ ξυπνάω από τα όνειρά μου, στα οποία εξακολουθούν να με κατατρέχουν. Και για αυτό σου γράφω. Γιατί όταν ακούω όλα αυτά τα «έλα μωρέ», και τι έπαθε που τον έδερναν, και τι έγινε που τον πιέσανε, και τι πειράζει που τον περιόρισαν λίγο, και τι πειράζει που του έβαλαν και λίγα όρια, καλό δεν του έκανε... τα παίρνω. Σκέφτομαι, παρότι πασιφιστής, αν θα ήταν χαριτωμένο να πλακώσω τον τύπο στο ξύλο, να του πάρω τα λεφτά του και τα κλειδιά από το αυτοκίνητο, για να του πω μετά «δε θέλω να το κάνω, για το καλό σου είναι»; -τονυ μανέρο
Ποιοι είναι όλοι αυτοί που σου λένε τα «έλα μωρέ»; Υπάρχουν, ή είναι αυτό που φαντάζεσαι ότι θα σου έλεγε κάποιος αν μιλούσες για αυτά που σε ξυπνούν τα βράδια; Αν υπάρχουν, πρέπει να τους βγάλεις από τη ζωή σου. Έτσι απλά. Θα συνεχίσουν να τα λένε, αλλά δεν χρειάζεται να τα ακούς. Βάλε απόσταση ανάμεσα σας, και ξέχνα την ύπαρξη τους.
Όμως είτε υπάρχουν, είτε όχι, πρέπει να αντιμετωπίσεις τα όνειρα που σε κατατρέχουν. Αυτό είναι το θέμα που πρέπει να λυθεί, όχι οι αντιδράσεις των άλλων. Για τους άλλους δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Έχεις φερθεί πολύ σωστά ως τώρα, το ένστικτο αυτοσυντήρησης σου ξύπνησε πολύ νωρίς και προστάτεψες τον εαυτό σου, και τώρα έχεις τη σοφία να προστατέψεις τους δικούς σου ανθρώπους. Είσαι για πολλά βραβεία. Όμως έχουν μείνει υπολείμματα που δεν έχεις επεξεργαστεί και εμφανίζονται με την μορφή των ονείρων. Τα όνειρα σου, ο εαυτός σου δηλαδή, προσπαθεί να σε κάνει να καταλάβεις ότι υπάρχουν ακόμα θέματα που πρέπει να σκεφτείς και να αναλύσεις και να τακτοποιήσεις, γιατί αυτή τη στιγμή βρίσκονται άναρχα μέσα σου και σε επηρεάζουν. Ο εαυτός σου σου στέλνει μηνύματα, και είναι πάρα πολύ σημαντικό για την ψυχική σου ισορροπία να τον ακούσεις.
Πήγαινε παιδί μου σε έναν ψυχολόγο να αναλύσεις αυτά που σκέφτεσαι, γιατί φαίνεται ότι δεν μπορείς μόνος σου, και το υποσυνείδητο σου επαναστατεί. Πήγαινε, σύντομα, έχεις βοηθήσει τον εαυτό σου πάρα πολύ, τώρα πρέπει να σε βοηθήσει κάποιος άλλος. Θα είναι δύσκολα στην αρχή, αλλά μετά θα είναι πολύ πιο εύκολα.
__________________
4.
Γεια σου Α, μπα κι απο μενα...
θεωρω την αποψη σου νατικειμενικοτατη κ καθε φορα που διαβαζω απαντησεις σου βλεπω μια απιστευτη ταυτιση και εκτιμω τον ορθολογισμο σου , με τον οποιον θα ηθελα να απαντησεις και σε μενα...κατι που θα το χω ηδη σκεφτει κι εγω αλλα μια περαιτερω ενεργοποιηση δεν βλαπτει κι απο εναν εξωτερικο παρατηρητη!
ειμαι σχεδον ενα χρονο -κατι λιγοτερο- με εναν συνομηλικο μου νεο -21- σε σχεση . σε μια θυελλωδη σχεση που βριθει εντονω συναισθηματων , πρωτογνωρων για μενα σιγουρα , κι οπως ο ιδιος ισχυριζεται και για κεινον. γενικα , δεν εχω παραπονα , η συμπεριφορα του ειναι αψογη και δε μου δινει διακιωμα για να αναπτυξω ανασφαλειες και τετοια. η εξελιξη της σχεσης ηταν λιγο περιεργη , ενω δηλαδη αρχικα φαινοταν οκ και χαλαρος σιγα σιγα αρχιζει να θετει το τελευταιο 4μηνο τις πρωτες δεσμευσεις που μπορει να ειναι ακομα κ εμμεση , ποτε ρητη αλλα ψυχολογικη , απαγορευση συγχρωτισμου με φιλους μου επειδη δε τους εκτιμα...ή μπορει να μπαινει σε μια διαδικασια υπεραναλυσης καταστασεων και να κρατα μουτρα για ασημανατα κατα με πραγατα που ομως λειτουργουν ψυχοφθορα και φοβαμαι πως αν και τωρα τα ανεχομαι αργοτερα ισως αποδειχθουν ζημιογονα στοιχεια για τη σχεση και για τα συναισθηματα δεδομενου δε οτ ειμαι κ ενας πολυ ελευθερος ανθρωπος.
εκτος απο συζητησεις που εχουν ηδη γινει τι αλλο θα μπορουσα να κανω γι ανα το αποτρεψω αυτο που σε καμμια περιπτωση δε θα το θελα γιατι τον αγαπω κι ειναι το κομματι του παζλ που με συμπληρωνει ?- πνιγμενη
Το κομμάτι του παζλ που σε συμπληρώνει θα είναι το κομμάτι του παζλ που θα σε συμπληρώνει. Δεν θα είναι ένας που ξέρεις λιγότερο από χρόνο, και πάνω στο εξάμηνο έχει εμφανίσει σοβαρά και επικίνδυνα δείγματα άσκησης ελέγχου και χειριστικής συμπεριφοράς. Προφανώς, ΔΕΝ είναι το κομμάτι που σε συμπληρώνει. Όχι μόνο δεν σε συμπληρώνει, αλλά σου δημιουργεί σοβαρά προβλήματα.
Επιτέλους, καταλάβετε ότι ο άντρας της ζωής σας θα είναι αυτός που θα αποδειχτεί ότι είναι ο άντρας της ζωής σας. Θα το δείξει η ζωή. Όχι αυτός που αποφασίσατε εσείς ότι είναι επειδή πέτυχε το σεξ, και μετά κάνετε τα στραβά μάτια και δικαιολογείτε και προσπαθείτε με νύχια και με δόντια να χώσετε τα ανεξήγητα σε όρους «κομμάτι του παζλ» για να αποφύγετε να πείτε στον εαυτό σας «ουπς, λάθος». Φτάνει πια με το «τα πάμε τέλεια, αλλά». Αν υπάρχει «αλλά», δεν τα πάτε τέλεια. Το «αλλά» σημαίνει ότι υπάρχουν προβλήματα, άρα δεν είναι το κομμάτι του παζλ που σας συμπληρώνει. Δεν θα σας ανταμείψει κανείς επειδή αγαπάτε, οπότε, για όνομα του Θεού, κρατήστε την αγάπη σας για αυτούς που την αξίζουν.
Εσύ άνοιξε τα μάτια σου, γιατί ο άνθρωπος αυτός μπορεί να δείξει κι άλλες, πιο επικίνδυνες τάσεις. Ή άσκηση ελέγχου με ψυχολογική πίεση και η προσπάθεια απομόνωσης από τους φίλους είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ καμπάνα. Πρόσεχε. ΠΡΟΣΕΧΕ.
__________________
5.
έχω μια φίλη που επιμένει να αμφισβητεί τους γιατρούς, την αποτελεσματικότητα των φαρμάκων, τη συμβατική ιατρική γενικότερα. Ακόμα και για περιπτώσεις σοβαρές θεωρεί ότι τα φάρμακα μόνο κακό σου προξενούν. Αυτή πιστεύει στην εναλλακτική ιατρική(σταγόνες, φυτικά και τέτοια) και θεωρεί ότι όλα θεραπεύονται έτσι. Είναι τόσο απόλυτη σ'αυτό που ακόμα και όταν της ανέφερα για κάποιον δικό μου άνθρωπο και για το οτι για να διατηρηθει σταθερή η κατάσταση του πρέπει να παίρνει χάπια, αυτή έκανε σαν τρελή και ισχυρίστηκε οτι αυτο θα τον σκοτώσει μια ώρα αρχύτερα!!Με είδε να πίνω ένα παυσίπονο και έκανε λες και ήπια δηλητήριο. Αυτό που με ενοχλεί είναι οτι μιλάει χωρίς να είναι ειδικός(γιατρός ή τίποτα τέτοιο)αμφισβητεί τόσα χρόνια έρευνας και γνώσης και μάλιστα με τόση σιγουριά λες και έχει βρει την χαμένη Ατλαντίδα και όλοι οι υπόλοιποι κοιμόμαστε όρθιοι. Εσύ τι γνώμης έχεις γι 'αυτό; Τι να πεις σε κάποιον που παραλογίζεται τόσο;- med
Ότι το καλό με την επιστήμη είναι ότι ισχύει, άσχετα με το αν πιστεύει κανείς σε αυτή. Είναι η φράση του Neil deGrasse Tyson που με ηρεμεί όταν ακούω τέτοια και πάω να εκνευριστώ.
Ο μόνος που κινδυνεύει με τις βλακείες που πιστεύει είναι η ίδια. Για την ώρα είναι προφανώς υγιής. Ας ελπίσουμε ότι θα παραμείνει έτσι.
__________________
6.
Είχα σχέση με κοπέλα δήλωνε ερωτευμένη έδειχνε ερωτευμένη. πρωτη της φορά με το ίδιο φύλλο το ίδιο και εγώ. ελεγε ότι έχει βρει τον άνθρωπο της και ότι την έκανα ευτυχισμένη. εκει που όλα ήταν τέλεια και δεν είχε φθαρεί τίποτα απολύτως ήταν όλα τέλεια και περισσότερο από την δίκη της μεριά, δεν ήταν δηλαδή της φαντασίας μου. ξαφνικα μου δηλώνει ότι της αρέσει ένα παιδί. απλα της αρέσει τίποτα άλλο. μετα από αυτή την δήλωση την άφησα και με κατηγόρησε ότι την παράτησα και μέσα σε ούτε δέκα μέρες ήταν μαζί του και πάνε για σοβαρά.πως γίνεται μέσα σε 3 μήνες να πηγαίνεις για σοβαρά; και που πήγαν όλα όσα ένιωθε; πριν με ρωτήσεις πριν αποδεδειγμένα δεν υπήρχε κάτι με αυτόν. πως πετάνε έτσι τους ανθρώπους; δεν το καταλαβαίνω αυτό. εννοειται να είναι καλά γιατί αυτό είναι το μέλλον της και όχι μ εμένα. αλλα γιατί πληγώνουν έτσι ψυχές; μέχρι την τελευταία μέρα μας ζούσαμε ευτυχισμένα δεν τσακωνόμασταν. δεν ξέρω πως αλλιώς να το εξηγήσω!- Μαριλινα
Είναι βέβαιο ότι έχεις γνωρίσει πολλούς ανθρώπους στη ζωή σου που κάθε εβδομάδα είναι τρελά ερωτευμένοι με κάποιον άλλον και ο καθένας από αυτούς είναι ο άνθρωπος της ζωής τους, αλλά δεν έδινες σημασία, γιατί δεν σε αφορούσε. Μπορεί και να σου φαινόταν αστείο, ή ακόμη και κάπως χαριτωμένο, και μια χαρά καταλάβαινες πώς συμβαίνει, γιατί συνδύαζες αυτή τη συμπεριφορά με τη συνολική προσωπικότητα, και το σύνολο έβγαζε νόημα. Ήταν άνθρωποι κάπως επιπόλαιοι, κάπως επιφανειακοί, κάπως ερωτευμένοι με την ιδέα του έρωτα, κάπως απασχολημένοι με τον εαυτό τους, κάπως ήταν αδύνατο γι' αυτούς να μείνουν μόνοι τους, κάπως ήταν άνθρωποι που έχουν απόλυτη ανάγκη τον θαυμασμό των άλλων. Μια χαρά τους καταλάβαινες, και δεν αναρωτιόσουν «πού πήγε η αγάπη τους» όταν πήγαιναν από τη μια σχέση στην άλλη. Η διαφορά είναι ότι τώρα λούστηκες έναν τέτοιον άνθρωπο, και ήταν κάτι που δεν περίμενες ότι θα σου τύχει. Γιατί όχι όμως;
__________________
7.
Ε, όχι ρε παιδί μου, δεν θέλω να αγγίξω τίποτα που έχει αγγίξει και κάποιος άλλος/η! Ισότητα στη σεξουαλικότητα και μπούρδες. Και μετά, όχι να προσέχουμε μην μείνει έγκυος η κοπέλα, όχι μη σπάσει το προφυλακτικό, όχι πέσαμε στο 3% των πιθανοτήτων, όχι κονδυλώματα, χλαμύδια, χάπια της επόμενης ημέρας και δε συμμαζεύεται.
Και να σου πω και κάτι; Στο κάτω κάτω, γιατί να προσπαθούν μόνο οι γυναίκες να φτάσουν τους άντρες προς τα πάνω; Γιατί να μην σας ενοχλεί και σας η πολυγαμικότητα των ανδρών; Να απαιτείτε κι εσείς ο πρώτος και τελευταίος κόλπος/χέρια/χείλη/κ@@πίδα που θα δεχτεί/ούν το πουλί του καλού σας να είναι να είναι το/α δικό/ά σας! Τσατίζομαι που οι γυναίκες το παίζουν τόσο υπεράνω. Γιατί είστε υπεράνω; Τόσο πια υπεράνω;
Ας ενωθούμε όλοι και όλες, straight και gay και να βροντοφωνάξουμε με μια φωνή: δεν θέλω να ακουμπάω εκεί που έχει ακουμπήσει κι άλλος/η! ΔΕΝ ΘΕΛΩ ρε παιδάκι μου!
ΔΕΝ
ΘΕ
ΛΛΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!
Με τα λεφτά, με τα πόμολα, και τα χερούλια στο μετρό, τι κάνεις;
ΥΓ. Πέρα από την πλάκα, αν έχεις ταυτίσει τόσο πολύ μέσα σου το σεξ με τη βρωμιά, αν όταν σκέφτεσαι το ανθρώπινο σώμα και την ανθρώπινη επαφή το πρώτο που σου έρχεται στο μυαλό είναι τα χλαμύδια, και σιχαίνεσαι σε τέτοιο βαθμό το δέρμα των άλλων ανθρώπων που δεν αντέχεις ούτε τη σκέψη, θα σου έκανε πολύ καλό να συζητήσεις αυτές τις σκέψεις σου με κάποιον που δεν θα σε κρίνει.
__________________
7.1
Α μπα , διαβασα την ερωτηση 6 απο τις 2/2/2016 και ταρακουνηθηκα γιατι οσο πιο πολυ διαβαζα τοσο πολυ σκεφτομουν οτι κανω ολα οσα κανει αυτος ο τυπος. Οποτε σε ρωταω. Τι να κανω για να διορθωθω; (περα απο θεραπεια).- Παύλος
Γιατί να υπάρχει κάτι πέρα από τη θεραπεία; Είσαι πολύ τυχερός που ζεις σε μια εποχή που έχει αναπτυχθεί και είναι διαθέσιμη. Μέχρι σχετικά πρόσφατα, δεν μπορούσες να κάνεις τίποτα απολύτως. Δεν έχουν όλα τα προβλήματα λύσεις.
Όταν δεν μας αρέσει ο εαυτός μας, και δεν ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε για να τον βελτιώσουμε, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να το διορθωθούμε με την καθοδήγηση κάποιου που ξέρει πώς να μας βοηθήσει.
Το πιο σημαντικό έγινε ήδη: ταρακουνήθηκες. Δεν το καταλαβαίνεις τώρα, αλλά αυτό ήταν γκρέμισμα ενός φούρνου. Το δύσκολο δεν είναι η θεραπεία, το ταρακούνημα είναι.
