ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με έκαναν να φοβάμαι τους ανθρώπους.Ειμαι 20 χρονων,χαμηλών τόνων και δεν μιλάω πολύ όταν είμαι με άτομα που τώρα γνωρίζω η δεν μου βγάζουν εμπιστοσύνη για να ανοιχτώ.Με έχουν σχολιάσει πολλές φορές επειδη δεν μιλάω όπως και για τις πράξεις που κάνω,οι γνώμες τους και τα σχόλια που κάνουν για εμένα με επηρεάζουν πάρα πολύ.Εχω καταντήσει να φοβάμαι να μιλήσω η να κάνω κάτι πρώτου το σκεφτώ για να μην γελάνε και κάνουν σχόλια οι άλλοι για εμένα.Ψυχολογικα είμαι χάλια,κατάφεραν να με κάνουν να μισήσω τον εαυτό μου.Δεν το διχνω έξω,ουτε μιλάω σε κανέναν για τα προβλήματα μου,γελάω πολύ συχνά αλλά το βλέμμα μου είναι μονιμος θλιμμένο και μελαγχολικό....Φοβαμαι ότι αρχίζω να παθαινω κατάθλιψη,όταν γύρισα το καλοκαίρι από το πατρικό μου για να ξεκινήσω τη σχολη μου είπα ψέματα ότι ηρθα πριν 1 μερα ενώ είχα γυρίσει πριν 2 μηνες και καθομουν σπίτι δεν εβγαινα καθόλου,δεν ήθελα να βλέπω κανέναν.Οταν είμαι μόνος μου σπίτι νιωθω μια ασφάλεια,χαλαρώνω γιατί όσο είμαι έξω νιωθω περίεργα νομίζω ότι όλοι με σχολιάζουν.Μια κοπέλα έκανε κίνηση για να καταλάβω ότι της αρέσω,μου αρέσει και εμένα όμως είμαι τόσο χάλια ψυχολογικά που νιώθω ανίκανος να κάνω σχέση σε αυτή τη φάση,πέρασαν 2 μηνες και ακομα δεν της έχω μιλήσει αλλά βλέπω ότι ακόμα κοιτάει.Τωρα εδώ και λίγο καιρό την βλεπω να μιλάει πολύ με ένα παιδί,λογικά ξενερωσε μαζί μου και λογικό είναι.....Τι να κάνω? Έχω τόσα πολλά στο κεφάλι μου που δεν ξέρω καν πως να αισθανθώ,ίσως αυτή η κοπέλα είναι η μόνη λύση για να νιώσω ξανά ζωντανός και καλά με τον εαυτό μου,δεν θέλω όμως να την στεναχορισω γιατί ο χαρακτήρας μου σε αυτή τη φάση είναι πολύ ασταθής,δεν μπορώ να διαχειριστω τα συναισθήματα μου και ίσως κάνω πράξεις άθελά μου που θα την στεναχορισουν...Περναω την χειρότερη φάση στη ζωή μου και δεν ξέρω πως να το διαχειριστω!!!