__________________
1.
Αγαπητή μου Α μπα,
Τι είναι τελικά το κόλλημα; Είναι αυτό που κρατάει για λίγο, έχει μεγάλη ένταση αλλά σου φεύγει σχετικά εύκολα; Μου έχει συμβεί μια-δυό φορές. Τους ξεπέρασα, χωρίς καν να συμβεί κάτι μεταξύ μας και ούτε που τους θυμάμαι πλέον. Ή μήπως κόλλημα είναι το απωθημένο; Ξέρεις, αυτοί που η σκέψη τους έρχεται και φεύγει, αλλά κρατάει χρόνια. Που δεν ξέρεις αν θέλεις τους ίδιους ή την εικόνα σου που προβάλλεις σε αυτούς. Από την άλλη όμως αν είσαι κολλημένος με κάτι χρόνια μήπως είναι λίγο μοιραίο; Μήπως είναι ο τύπος που σου ταιριάζει πιο πολύ; Μήπως σε μπέρδεψα; Απλά προσπαθώ να καταλάβω, τι μας συμβαίνει και κάποια άτομα δεν τα ξεπερνάμε ποτέ; Είναι ότι είναι πολύ καλοί για εμάς ή μήπως εμείς βαριόμαστε να προσπαθήσουμε να πάμε παρακάτω;- Κολλημένη
Αν ήταν τόσο καλοί για μας, θα ήταν ακόμα στη ζωή μας. Όταν μπαίνει στη ζωή μας, υπάρχει πάρα πολύ σοβαρός λόγος (δεν σημαίνει ότι είναι σημαντικός ο άνθρωπος, προσοχή, το «σοβαρό» αφορά εμάς και τις ανάγκες μας), και όταν βγαίνει, υπάρχει ένας εξίσου πολύ σοβαρός λόγος, μπορεί και ακόμη πιο σημαντικός. Μόνο που όταν βγαίνει, επειδή πρέπει να παραδεχτούμε διάφορα δυσάρεστα, κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε τον λόγο. Όσο πιο καλά το καταφέρνουμε αυτό, τόσο μεγαλύτερο το κόλλημα.
Σίγουρα σου έχει τύχει φίλη που έχει κόλλημα με κάποιον που για σένα ήταν ένας ασήμαντος που την είχε και γραμμένη από πάνω. Ε, και τα δικά σου κολλήματα πολλές φορές έτσι φαίνονται στους άλλους.
__________________
2.
Είμαι 19 χρονών και νιώθω απίστευτη μοναξιά. Όχι γιατί δεν έχω σχέση αλλά γιατί ποτέ δεν είχα οτιδήποτε σημαντικό να θυμάμαι. ΤΙΠΟΤΑ. Το θέμα είναι ότι εγώ διώχνω τους ανθρώπους. Και καλά είμαι εγωίστρια και σκληρή γκόμενα. Αλλά η αλήθεια είναι ότι φοβάμαι. Τρέμω μήπως κάποιος με εκμεταλλευτεί/κοροϊδέψει/απορρίψει. Αλλά φοβάμαι τόσο που επιλέγω να το παίζω συναισθηματικά κενή και έτσι δεν έχει νόημα να με πληγώσει κανείς γιατί πληγώνω εγώ τον εαυτό μου. Και στο μεταξύ η ερώτηση είναι: από τα πόσα χιλιόμετρα λέτε εσείς να φαίνεται οτι δεν είμαι αληθινή ;;- μονη
Αν είσαι στην Ελλάδα, τουλάχιστον από 8.000 χιλιόμετρα. Αλλά όχι για αυτό που φοβάσαι. Επειδή λόγω αμηχανίας και έλλειψης εμπειριών αναπαράγεις κλισέ από εφηβικά περιοδικά και ταινίες.
Δεν αμφιβάλλω ότι νιώθεις μοναξιά. Δεν αμφιβάλλω ότι φοβάσαι. Είσαι στην ηλικία που νιώθεις ότι χάνεις την ασφάλεια του σπιτιού και πρέπει να βρεις συμμάχους εκτός οικογένειας. Δεν είναι εύκολη ηλικία. Αλλά είσαι ακόμα υπό διαμόρφωση. Οι «άνθρωποι» στους οποίους αναφέρεσαι πριν από πέντε χρόνια θαύμαζαν τον Μπάτμαν στα σοβαρά. Κάπως έτσι ήσουν κι εσύ.
Μην βιάζεσαι να κατατάξεις κάπου τον εαυτό σου. Μην προσπαθείς να τον χωρέσεις σε ένα εύκολα αναγνωρίσιμο καλούπι για να έχεις μπούσουλα συμπεριφοράς. Κυρίως, μην προσπαθείς να καταλάβεις ποια είσαι μέσα από τους άλλους. Ή τουλάχιστον, όχι μόνο μέσα από αυτούς. Όλοι γύρω σου φοβούνται. Για να μην φοβάσαι πρέπει να ξέρεις ποια είσαι και τι μπορείς να αντιμετωπίσεις, και τα προβλήματα της ζωής δεν είναι μόνο η απόρριψη από τους άλλους ανθρώπους. Αν νιώθεις ότι δεν έχεις ζήσει τίποτα, κοίταξε να ζήσεις, να διαβάσεις, να μάθεις, να επιλέξεις, να προσπαθήσεις. Δεκαεννιά είσαι. Ποια είναι τα σχέδια σου για τα επόμενα δέκα χρόνια;
__________________
3.
Όχι, δεν είναι τελείως διακριτή συμπεριφορά από τον υπόλοιπο χαρακτήρα. Όχι επειδή είναι ιδιαίτερα γαργαλιστικό το θέμα, ούτε επειδή βιαζόμαστε να την κακοχαρακτηρίσουμε, αλλά επειδή καμία συμπεριφορά σε κανέναν τομέα δεν είναι διακριτή από τον υπόλοιπο χαρακτήρα. Το πώς συνδέονται τα κομμάτια μεταξύ τους, αυτό είναι το μεγάλο μυστήριο. Αλλά είναι τόσο μεγάλο που έχει δημιουργήσει ολόκληρη σχετική επιστήμη, οπότε δεν είναι εύκολο να το λύσουμε εγώ κι εσύ. Εσύ έχεις περισσότερες ευκαιρίες γιατί είσαι δίπλα στο φαινόμενο. Για να αποφασίσεις πώς να σταθείς στο θέμα πρέπει για μένα πρώτα να καταλάβεις το γιατί. Το γιατί έχει πάντα σημασία, οι συμπεριφορές μας σπανίως είναι τόσο θαυμάσιες που δεν χρειάζονται κριτική.
__________________
4.
εστω οτι ειναι ενα ζευγαρι νεων ανθρωπων που τα εχει λιγα χρονια και σταδιακα αυτη παχαινει πολυ και γινεται διπλασια. εκεινος την αγαπαει αλλα δεν τη θελει πια. δηλαδη την αγαπαει, τη φροντιζει, τη ζηλευει ισως αλλα δεν τη θελει ερωτικα. δεν του βγαινει ρε παιδι μου. αν εκεινη δεν εχιε την προθεση η τη δυναμη να βελτιωσει την εικονα της , αν τη χωρισει αυτος ειναι μ....ς? σε ρωταω αφορμωμενη απο μια συζητηση που ειχα με τους φιλους μου. Και το αντιστροφο φυσικα , αν αφεθει εκεινος κλπ. Γενικα δε μιλαω για πραγματα που δεν μπορεις να αποφυγεις τυπου να αραιωσει το μαλλι, να κανεις πιο πολλη κυτταριτιδα, να κανει κοιλιτσα , αλλα για μια επιπλεον παραιτηση που θα μπορουσε να εχει αποφευχθει με καποια προσοχη .Εγω ειπα οτι αν τελειωσει το σεξουαλικο κομματι και εστω τον εναν απο τους δυο τον πειραζει πολυ αυτο ,δικαωμα του να τελειωσει και τη σχεση. μα αφου τον πειραζει τι να κανει!! και μου εσουραν τα χιλια μυρια. τι αναισθητη , τι οτι το παιζω ανετη και προοδευτικη τι το αμα θα μ αρεσε να με παρατησει εμενα ο φιλος μου αμα παχυνω. Μα η εμφανιση παιζει ρολο δεν παιζιε? δεν ειπα ποτε οτι ειναι το μονο. ενδεχομενως ο αλλος να αγαπησει ακομα και τα κιλα που πηρες και να του αρεσεις εξισου, η εσυ να αγαπησεις την κοιλια του και να σου φαινεται χαριτωμενος και κουκλος , ΑΛΛΑ αμα δε συμβαινει αυτο και δε σε ελκει πλεον σεξουαλικα και ξενερωνεις γιατι να μην ειναι απολυτα δικαωμα σου να χωρισεις χωρις να σε κρινουν γ αυτο σαν επιφανειακο?- καλημερα,
Είναι απόλυτο δικαίωμα σου να χωρίσεις για οποιονδήποτε λόγο, επιφανειακό ή υπαρξιακό. Οι άλλοι έχουν το απόλυτο δικαίωμα να σε κρίνουν γι' αυτό, κι εσύ έχεις το απόλυτο δικαίωμα να τους γράψεις στα παλιά σου τα παπούτσια. Αυτοί ας χωρίζουν μόνο όταν τα πρέπει τους δεν συναντούν τα θέλω τους.
__________________
5.
Σεβαστη Αμπα
Θελεις να πας Αθηνα - Θεσνικη, εχεις κλεισει εισιτήριο κ εμφανιζεται φιλος που σου λεει "παω με το αυτοκινητο, ελα για παρεα".
Δε σε χαλαει. Αλλα αφου αυτος θα πηγαινε ουτως η αλλως, τι δεον γενεσθαι στο θεμα βενζινης κ διοδιων, που, οπως και να το κανουμε ειναι ενα σημαντικο ποσον; Ποσο θ αλλαζε αυτο αν δεν ειχε βγει ηδη το εισιτήριο;
Ευχαριστω-Yakyak
Αφού είναι φίλος, του λες, Πολυχρόνη, φυσικά προτιμώ να έρθω μαζί σου να έχουμε παρεούλα και να ακούσουμε μαζί το τελευταίο της Taylor Swift, αλλά έχω βγάλει το εισιτήριο και το πλήρωσα, και δεν ξέρω αν μου φτάνουν για να πληρώσω τα μισά σε βενζίνες και διόδια. Και από την απάντηση, θα καταλάβεις.
__________________
6.
Αγαπητή α,μπα, θα σου αφηγηθώ μια ιστορία όσο πιο σύντομα και λεπτομερώς μπορώ για να μου πεις τη γνώμη σου γιατί νομίζω δεν μπορώ να δω τα πράγματα καθαρά. Λοιπόν, έχουμε και λέμε: 2 χρόνια συγκατοίκησης με τον φίλο μου με τα ups and downs μας αλλά σε γενικές γραμμές επιτυχώς. Ωστόσο, το τελευταίο εξάμηνο φιλοξενούμε συχνά κόσμο στο σπίτι και δη τους φίλους του(που έχουν γίνει και δικοί μου φίλοι με το πέρασμα του χρόνου) οι οποίοι έρχονται για να τακτοποιήσουν τις δουλειές τους στην πόλη που μένουμε εγώ και ο φίλος μου και επειδή δεν έχουν που να μείνουν, τους φιλοξενούμε (σημειωτέον ότι είμαστε όλοι κάτω των 25). Το σπίτι είναι αρκετά μικρό, κάτι που κάνει την κατάσταση πιο δύσκολη. Και οι φίλοι του στο τέλος την κάνουν αρμένικη βίζιτα, κοινώς μένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Στην αρχή ήμουν κουλ και άνετη ωστόσο όσο άρχισε να περνάει ο καιρός και είχα συνέχεια 2ο ή 3ο συγκάτοικο, άρχισα να εκνευρίζομαι, να έχω νεύρα, να γυρνάω στο σπίτι μετά τη δουλειά και να κλείνομαι στο δωμάτιο. Ακολούθως, άρχισα να βγάζω τα νεύρα μου πάνω στο φίλο μου και να ξεκινάω καβγάδες μαζί του (από εκεί που δεν μαλώναμε ποτέ) διότι μου φαινόταν ότι στρουθοκαμήλιζε και δεν έλεγε στους φίλους του πώς έχει η κατάσταση, προκειμένου να ξεκουμπιστούν και να καταλάβουν ότι μένουν με ένα ζευγάρι και όχι σε κοινόβιο χίπιδων. Να σημειώσω ότι μέσα σε όλο αυτό, προσωπικός χρόνος με τον φίλο μου δεν υπήρχε διότι όταν ήμασταν όλοι μέσα στο σπίτι έπρεπε να κάνουμε παρέα όλοι μαζί για να μη νιώθουν παραμελημένοι οι καλεσμένοι μας. Σε ένα ξέσπασμά μου λοιπόν, ο φίλος μου δέχτηκε ότι έχει μία πολύ δυνατή σχέση με τους φίλους του και αυτό τον δυσκολεύει στο να τους πει ότι πρέπει να φύγουν απ'το σπίτι και να τους στεναχωρήσει. Για το λόγο αυτό μου ζήτησε να τον βοηθήσω να το ξεπεράσει αλλάζοντας την τακτική μου, δηλαδή μου ζήτησε να γίνω πιο ευδιάθετη και καλή προς αυτόν (τον φίλο μου), προκειμένου και ο ίδιος να μπορέσει να το ξεπεράσει (να εξευμενιστεί ας πούμε) και να τους μιλήσει έξω από τα δόντια. Μάλιστα ισχυρίστηκε ότι με το να με βλέπει να νευριάζω, να πετάω κακίες και να τον απειλώ ότι θα φύγω από το σπίτι, νευριάζει κι αυτός με τη σειρά του και δεν έχει διάθεση να συνεργαστεί για να λύσουμε το πρόβλημα. Μου είπε χαρακτηριστικά: θέλω έναν σύμμαχο για να λύσω το πρόβλημά μου, όχι έναν εχθρό. Και ερωτώ: Δεν είναι σεξιστικό αυτό; Δλδ εμείς οι γυναίκες δεν έχουμε δικαίωμα στα νεύρα; Πρέπει να είμαστε πάντα καλές και χαμογελαστές; Καταλαβαίνω ότι με τις φωνές και του καβγάδες δε βγαίνει άκρη αλλά πρέπει να λύνω κάθε φορά τον αλγόριθμο και να καταπιέζομαι προκειμένου να δεήσει ο καλός μου να βάλει τους φίλους του σε τάξη; Είναι κι αυτός άλλος ένας σεξιστής; Συγγνώμη για το κατεβατό και συγχαρητήρια για τη στήλη σου, βάζεις τις σκέψεις μας σε τάξη και αυτό είναι ανεκτίμητο!
Δεν περίμενα ότι θα καταλήξει εκεί η ερώτηση. Σεξιστικό θα ήταν αν σου έλεγε ότι θέλει να είσαι ευδιάθετη με το θέμα επειδή αυτός είναι ο ρόλος σου ως γυναίκα. Δεν κατάλαβα να υπονοεί κάπως κάτι τέτοιο. Δεν το αποκλείω, αλλά δε νομίζω ότι αυτό είναι το πρόβλημα σου αυτή τη στιγμή. Το πρόβλημα σου είναι πώς θα ξεκουβαληθούν όλοι αυτοί από το σπίτι σας.
Αυτό που κατάλαβα είναι ότι δεν θέλει να του φωνάζεις, γιατί είναι ανίκανος στο να διαχειριστεί αντιπαραθέσεις, και για τον ίδιο λόγο δεν λέει τίποτα στους φίλους του, γιατί δεν αντέχει να γίνει δυσάρεστος. Οι φίλοι, καλοί και του λόγου τους, το ξέρουν αυτό, και το εκμεταλλεύονται.
Σε κάτι πάντως έχει δίκιο: σύμμαχο χρειάζεται, όχι εχθρό. Το ίδιο πράγμα θέλετε να πετύχετε, άλλωστε. Οπότε ρώτα τον. Ποιο είναι το πρόβλημα του και δεν μπορεί να βάλει τα όρια του; Τι φοβάται ότι θα γίνει; Ποια δικαιολογία θα μπορούσε να πει, που να φανεί αληθοφανής; Είσαι πρόθυμη να φανείς εσύ η κακιά της υπόθεσης για να τελειώνει αυτό το θέμα; Πολλές λύσεις υπάρχουν, αν υπάρχει διάθεση συνεργασίας. Όταν με το καλό πετύχετε το στόχο σας και μείνετε μόνοι σας, σκέψου πόσο σε επηρεάζει η αδυναμία του στις αντιπαραθέσεις, γιατί αυτό δεν θα διορθωθεί.
__________________
7.
Είμαστε κοινωνία βασισμένη και δομημένη στους δεσμούς αίματος;
Κι επειδή ξέρουμε ότι οι νόμοι είναι το σωστό, περιβάλλουμε με 'αξιοπρεπείς' δικαιολογίες αυτά που κάνουμε.
Στην χώρα μας κάθε άνθρωπος είναι και ένα τσουβάλι από δικαιολογίες για τα πάντα.- έτσι φαίνεται
Το έγραψες σε φάση εσωτερικού αναβρασμού, αλλά έγραψες αλήθειες, σοφή γερόντισσα (ναι, δεν ξέρω αν το έγραψε άντρας ή γυναίκα, αλλά σοφή γερόντισσα φαντάστηκα).
